یک‌طرفه

فردی (کولسن بیکر) در یک صحنه، در جریان یک سرقت نافرجام، به شکم تیر می‌خورد. حالا در حال فرار از رئیس مافیا، ویک (دریا د متئو) است. او با یک کیف پر از پول و کوکائین سوار اتوبوس می‌شود. به تلفن خود پناه می‌برد و به‌طور جنون‌آمیزی سعی می‌کند از شریکش (لوئیس دا سیلوا جونیور) و حتی از پدرش (کوین بیکن) که با او قطع رابطه کرده، کمک بگیرد. در همین حال، یکی از مسافران اتوبوس، ریچل (استورم رید)، از فردی می‌خواهد تلفن او را قرض بگیرد. او متوجه می‌شود که ریچل قرار است با مردی که آنلاین ملاقات کرده دیدار کند، بدون اینکه نام واقعی او را بداند یا حتی بداند چه شکلی است. ویل (تراوویس فیمِل)، کارمند خدمات اجتماعی، این مکالمه را می‌شنود و سعی می‌کند فردی را متقاعد کند با ریچل ارتباط برقرار کند تا او را از ملاقات منصرف کند. در همین حال، فردی خون زیادی از دست می‌دهد و شروع به دیدن چیزهایی می‌کند. با تعقیب اکثر جنایتکاران زیرزمینی و در حالیکه زمان در حال تمام شدن است، فردی باید به اقدامات شدید متوسل شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم One Way صحبت کنند. این موضوع چه حسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم برای رسیدن به این تاثیر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چگونه مواد مخدر، الکل و سیگار نشان داده می‌شوند؟ آیا آنها را جذاب و پر زرق و برق نشان می‌دهند؟ آیا عواقبی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• فیلم چه چیزی را در مورد وضعیت دختری نوجوان در برابر شکارچی افشا می‌کند؟ آیا دختر در خطر است؟ چطور چنین وضعیتی به وجود می‌آید؟ چطور می‌توان از آن جلوگیری کرد؟
• فردی برای رسیدن به اهداف ارزشمند، کارهایی بسیار بد انجام می‌دهد. آیا او قهرمان است؟ ستودنی است؟ آیا او ضدقهرمان است؟ این موضوع چه معنایی دارد؟

والدین باید بدانند که One Way یک فیلم هیجان‌انگیز در مورد یک مجرم کوچک (Colson "Machine Gun Kelly" Baker) است که بعد از یک سرقت نافرجام با یک زخم گلوله و یک کیف پر از پول و مواد مخدر سوار اتوبوس می‌شود. انتظار خشونت تصویری را داشته باشید، با خون فراوان: لکه‌ها، زخم‌ها و پاشیدن خون. این فیلم شامل اسلحه و تیراندازی، مشت زدن و کتک زدن، یک دختر نوجوان که احتمالاً در خطر است، و یک مرد شکارچی که او را هدف قرار داده است. (نیت او، چه خشونت‌آمیز و چه جنسی، فاش نمی‌شود.) شخصیت‌ها مواد مخدر می‌فروشند و کوکائین مصرف می‌کنند، آبجو می‌نوشند، ویسکی می‌خورند و سیگار می‌کشند. شخصیت اصلی کوکائین استنشاق می‌کند تا از بیهوش شدن جلوگیری کند. زبان فیلم نیز تند است و از کلمات "f--k"، "s--t"، "a--hole"، "goddamn" و موارد دیگر استفاده می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بیکر در اینجا عملکردی نسبتاً هماهنگ ارائه می‌دهد، اما متأسفانه این فیلم مهیج نمی‌تواند تعادل مناسبی بین عناصر مختلف داستان ایجاد کند و حس تعلیق زیادی ایجاد نمی‌کند. بیکر (که با نام هنری ماشین گان کلی نیز شناخته می‌شود) در بیشتر زمان فیلم «یک طرفه» حضور دارد و به خوبی رنج و استرس را منتقل می‌کند، با عرق فراوان و تلاش برای برقراری گفتگوهای کوتاه و آهسته از طریق تلفن خونی‌اش. این فیلم مهیج که تقریباً به‌طور کامل در یک اتوبوس اتفاق می‌افتد و در هر توقف با دردسر مواجه است، ایده‌ای جذاب برای یک فیلم پرتنش و هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد. اما این فیلم تا حدودی ساکن است؛ فیزیک و حرکت و فضای موقعیت به‌طور خاص مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، برخلاف فیلم‌هایی مانند «سرعت» یا «کرَنک». (شاید فیلمبرداری با دوربین لرزان مقصر باشد.) فیلم به نظر می‌رسد به صندلی خود چسبیده و مانند فردی، قادر به حرکت واقعی نیست.علاوه بر این، هر زمان که داستان از پرواز فردی به گرفتاری ریچل تغییر می‌کند، اجباری به نظر می‌رسد. فردی خودخواه به نظر می‌رسد و اخلاق چندانی ندارد، بنابراین زمانی که سعی می‌کند بهترین کار را برای هم‌مسافرش انجام دهد، غیرطبیعی به نظر می‌رسد. به همین ترتیب، فیلمنامه دو داستان را به هم مرتبط نمی‌کند (تنها نقطه اتصال در انتهای فیلم است و آن هم به صورت تصادفی). با گیج‌تر و سرگیجه‌دارتر شدن فردی، مشارکت او کمتر و کمتر منطقی به نظر می‌رسد. با این حال، حتی بدون اتفاق دیگری در فیلم، بازیگرانی مانند رید و بیکن لحظاتی برای درخشیدن پیدا می‌کنند. اما حیف است که شخصیت شرور ویک دی متئو کوتاه آمده است؛ در صحنه‌های اندک او، بازی خونسرد و ترسناکی دارد و دیدن بیشتر او می‌توانست جالب باشد.