وانداویژن

واندا و ویژن با یکدیگر به یک محله‌ی کوچک و صمیمی ‌آمده‌اند و می‌خواهند زندگی‌ای به دور از مشکلات قبلی داشته باشند. این دنیای صمیمی ‌و کوچک یک محیط خیالی است که واندا آن را ساخته تا بتواند با غم از دست دادن ویژن کنار بیاید و یک زندگی آرام در کنار ویژنی که خودش در این دنیا ساخته است داشته باشد. اما مردم محله درگیر نقش بازی‌کردن در دنیای او شده‌اند و خارج از نقش‌هایی که واندا برایشان در نظر گرفته، نمی‌توانند زندگی طبیعی داشته باشند. آن‌ها تحت کنترل ذهنی واندا قرار می‌گیرند و هربار که از به‌حالت عادی برمی‌گردند برای داشتن زندگی عادی خود به واندا التماس می‌کنند. خیلی زود پای مأموران امنیتی به داستان باز می‌شوند و تلاش می‌کنند وارد این دنیا شوند. واندا متوجه‌ قدرت‌های خود و تقابل آن با غم بزرگی که درون خود از فقدان ویژن احساس می‌کند می‌شود و تلاش می‌کند تا اشتباهاتش را جبران کند، اما برای این کار باید دنیایی را که در آن ویژن و فرزندانش زندگی می‌کنند را نابود کند.

• واندا برای فرار از سوگواری دست به ساخت یک دنیای فرضی زد. چیزی که ممکن است برای خیلی از انسان‌ها در مواجهه با هیجانات شدید اتفاق بیفتد. شما معمولا در مواجهه با هیجانات شدید خود چه عکس‌العمل‌هایی نشان می‌دهید؟ قسمت‌های زیادی از زندگی‌ و داستان ابرقهرمانی واندا در این اثر به تصویر کشیده می‌شود. تفاوت واندا با دیگر ابرقهرمانان در چیست؟ این مینی سریال چه فرق اساسی در پیام‌های اصلی با دیگر فیلم‌های ابرقهرمانی دارد؟ خلاصه: چه چیزی باعث شد که واندا دست به ساخت وست وود بزند؟ چه چیزی می‌توانست در شروع تمام این اتفاق‌ها به او کمک کند؟

«وانداویژن» محصول سال 2021 یک مینی سریال است که در ادامه‌ی اتفاقات «انتقام جویان پایان بازی» به داستان زندگی واندا می‌پردازد. لحظات کمدی و سرگرم‌کننده‌ی این اثر بیشتر از دیگر فیلم‌های دنیای مارول است.  واندا و ویژن دیگر نقش‌های نجات‌دهند و کلیشه‌ای ابرقهرمانی خود را ندارند بلکه بیشتر در تلاش‌اند تا قدرت‌های خود را پنهان کنند و یک زندگی مانند انسان‌های معمولی داشته باشند. قسمت زیادی از داستان نیز بر رفتار‌های اجتماعی و برخورد‌های واندا و ویژن با دیگران متمرکز می‌شود؛ آنها رفتارهای مناسب و نامناسبی نسبت به مردم عادی بروز می‌دهند. به نظر می‌رسد که واندا فرصت مناسبی برای شناخت خود نداشته است و تحت تأثیر هیجانات مثبت و منفی‌ای که تجربه کرده است قرار می‌گیرد. او در بیشتر مواقع طرز برخورد صحیح با این هیجانات را نمی‌داند و به مردم وست وود رنج بزرگی را تحمیل می‌کند. این رفتار‌ها ناخواسته است و زمانی که متوجه آن‌ها می‌شود دست از این رفتارهای خود برمی‌دارد. فقدان مهارت‌های تاب‌آوری و شناخت از خود پیامد‌های سهمگینی را برای واندا به‌وجود می‌آورد. این سریال می‌تواند فرصت مناسبی برای صحبت‌کردن با نوجوانان درباره‌ی مسائلی مانند هویت‌یابی و شناخت خود باشد. شما والدین عزیز با پررنگ‌کردن دلایل اشتباهات واندا می‌توانید گفتگو‌های سازنده‌ای با فرزند خود داشته باشید. خلاصه: خشونت و ترس در این اثر کمتر و مصادیق ناهنجاری نیز بیشتر در نسخه‌ی بدون سانسور وجود دارد. این سریال بیشتر به مسائل روان‌شناختی اشاره دارد و می‌تواند فرصت مناسبی را برای صحبت درباره‌ی خودشناسی به شما دهد.

این مجموعه به طرز جذابی عجیب و منحصربه‌فرد است و استودیویی که معمولاً نبردهای بزرگ و پرهزینه‌ای را با لباس‌های خاص و علمی تخیلی ارائه می‌کند، این بار ریسک زیادی کرده است. فارغ از هر چیز دیگر، «وانداویژن» فرصتی است تا الیزابت اولسن و پل بتانی برخی جنبه‌های جدید شخصیت‌های خود در فیلم‌ها را به زیبایی به تصویر بکشند. اولسن در نقش یک زن خانه‌دار در دهه 50 (و سپس دهه 60 و سپس اواخر دهه 60) درخشان و جذاب است، در حالی که بتانی به‌خوبی نقش شوهر گیج‌شده را در قالب یک ژاکت و کراوات باریک ایفا می‌کند. طراحی لباس هر قسمت از این مجموعه تلویزیونی کلاسیک بی‌نقص است و جزئیاتی دارد که یادآور مجموعه‌های تلویزیونی قدیمی مانند «شو دیک ون دایک» و «برادی بانچ» است. طرح‌های کلیشه‌ای که از دوره‌ای دیگر به عاریت گرفته شده‌اند نیز به‌خوبی انتخاب شده‌اند: به‌طور مثال، رئیس ویزیون به‌طور غیرمنتظره‌ای برای شام می‌آید یا واندا باید مادر متکبری را در مدرسه تحت تأثیر قرار دهد تا بتواند با آنها همراه شود.با این حال، نشانه‌هایی وجود دارد که همه چیز آنطور که به نظر می‌رسد نیست و این نشانه‌ها در حال افزایش هستند، زیرا فصل پیشرفت می‌کند و واندا و ویژن نیز این را می‌دانند. آنها نمی‌توانند به یاد بیاورند که از کجا آمده‌اند، واقعا چه کسانی هستند و چرا پیام‌های عجیب و غریب از ... کجا مدام در حال نفوذ هستند؟ جای دیگری؟ دنیای دیگری؟ تبدیل کردن شخصیت‌های متوسط مارول به کلیشه‌های تلویزیونی که زمان را می‌پرند در خدمت داستانی است که بدون شک در نهایت برنامه‌های بزرگ بدذات‌های بزرگ را آشکار خواهد کرد، ایده‌ای الهام‌بخش است که چیزی که می‌توانست داستان تکراری و خسته‌کننده‌ای از ظهور ابرقهرمان باشد را به چیزی بیشتر تبدیل می‌کند: یک معما، یک راز، یک سورپرایز. شما نخواهید توانست از تماشای آن خودداری کنید.