پرتره‌های نامرئی

این مجموعه از چهار منبع اطلاعاتی متمایز در مورد جایگاه زنان سیاه‌پوست در جامعه آمریکا استفاده می‌کند: تصاویر تاریخی، دیدگاه‌های علمی، بیان هنری و شهادت زنان سیاه‌پوست عادی در مورد تجربیات زندگی‌شان. پس از یک بخش مقدماتی در مورد تاریخچه اینکه زنان سیاه‌پوست چگونه به تصویر کشیده شده‌اند (و همچنان به تصویر کشیده می‌شوند)، درک شده‌اند و کلیشه‌سازی شده‌اند، زنان و دختران به صورت انفرادی استراتژی‌های خود را برای پرورش عزت نفس مثبت، توانمندسازی و خوددوستی به اشتراک می‌گذارند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد قدرت ایده‌ها صحبت کنند. زنان در پرتره‌های (نامرئی) چگونه از کلمات و ایده‌ها برای تأثیرگذاری بر واقعیت استفاده می‌کنند؟
• چرا فکر می‌کنید کارگردان در فیلم‌اش خواندن شعر و روند نقاشی کشیدن پرتره را گنجانده است؟
• چرا زیبایی اغلب نقش کلیدی در اعتماد به نفس زنان ایفا می‌کند؟
• چرا این فیلم مثالی از نمایش مثبت است؟ چرا نمایش در رسانه‌ها مهم است؟

والدین باید بدانند که (نامرئی) پرتره‌ها، اولین فیلم کارگردانی شده توسط اوجی اگبونو، مستندی است که بررسی می‌کند چگونه ایده‌ها درباره زنان سیاه‌پوست بر زندگی آن‌ها تأثیر می‌گذارد. تصاویری از یک زن سیاه‌پوست که شعر می‌خواند و زنی دیگر که بر روی بوم نقاشی می‌کشد، با تحلیل‌هایی از محققان زن سیاه‌پوست و زنان و دختران سیاه‌پوست از سن ۱۰ تا ۷۰+ سال که در مورد تجربیات زندگی خود صحبت می‌کنند، در هم آمیخته شده است. نمایش‌های بالقوه ناراحت‌کننده خشونت و سوءاستفاده در تصاویر تاریخی ظاهر می‌شوند، از جمله عکسی از دوران جنگ داخلی آمریکا از مردی با زخم‌های ناشی از شلاق بر پشتش و فیلم‌هایی از خشونت پلیس در دوران حقوق مدنی در دهه ۱۹۶۰. بحث طولانی در مورد تجاوز به زنان و دختران جوان در دوران پیش از جنگ و فراتر از آن وجود دارد. همچنین تصاویری از زنی وجود دارد که به طور گرافیکی در مورد مرگ پسرش در حین بازداشت پلیس صحبت می‌کند. انتظار بحث در مورد اینکه زنان چگونه انتخاب‌ها و بیانات جنسی خود را بازپس می‌گیرند، وجود دارد. کلمه "N" در تصاویر روزنامه‌ها و سایر آثار تاریخی چاپ شده ظاهر می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

پس از شروع آهسته، این مستند به عمق می‌پردازد. در حدود یک سوم ابتدایی پرتره‌های (نامرئی)، اوجی اگبونو، کارگردان، بینندگان را با دانسته‌های خود از تاریخ زنان سیاه‌پوست در تخیل آمریکایی آشنا می‌کند. سپس فیلم با بیان احساسات زنان و دختران از زندگی به‌عنوان یک زن سیاه‌پوست، جان می‌گیرد؛ از تلاش برای حفظ شأن خود تا محافظت از فرزندانشان. بینندگان ممکن است از برخی مطالب ارائه‌شده خشمگین شوند، اما پیام کلی، پیام امید است.