شهر تنبل‌ها

لازیتاون، که در ایسلند ساخته شده، از ایده‌ای به وجود آمد که کودکان باید به جای تنبلی به فعالیت تشویق شوند. استفانی (جولیانا رز مائوریلو) از لازیتاون بازدید می‌کند تا با عمويش، شهردار، بماند. او با بچه‌های مختلفی ملاقات می‌کند - که اتفاقا عروسک هستند - و با ابرقهرمان شهر، اسپورتاکوس ۱۰ (ماگنوس شِوینگ) دوست می‌شود. شرور رابی راتن (استفان کارل استفانسون) در نزدیکی کمین کرده و همیشه سعی می‌کند اوقات خوش بچه‌ها را خراب کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد انرژی شخصیت‌های داستان صحبت کنند. چرا آنها اینقدر پرشور و هیجان‌زده هستند؟ آیا به دلیل انتخاب‌های سالم آنهاست؟
• آیا این نمایش باعث می‌شود بچه‌های شما به رقص یا حرکت تشویق شوند؟

والدین باید بدانند که هدف این مجموعه تشویق بینندگان به رقصیدن، آکروباتیک و فعال بودن مثل شخصیت‌های اصلی است. اما دکور‌های رنگارنگ، عروسک‌های لاستیکی و شرور ترسناک به همراه تدوین سریع و پرش‌دار، می‌تواند خسته‌کننده باشد. از شخصیت‌ها تشویق می‌شود تا انتخاب‌های سالمی مثل ورزش کردن، کم کردن تنقلات و خواندن داشته باشند، اما گاهی این نکته در طبیعت آشفته نمایش گم می‌شود.

بچه‌ها از حرکات آکروباتیک اسپورتاکوس ۱۰ لذت می‌برند، مثل پرش در فضا، پریدن از روی موانع و رقصیدن با استفانی. این اشتیاق بی‌فایده نیست. بچه‌ها ممکن است به تقلید از او بپرند و بچرخند. این الگوبرداری خوب است، اما سبک فانتزی برنامه تلویزیونی مانع از یادگیری واقعی می‌شود.ممکن است والدین از فرصت و انگیزه‌ای که این برنامه ایجاد می‌کند، استفاده کنند و تلویزیون را خاموش کنند و با بچه‌هایشان فعال و سرگرم شوند. در واقع، این هدف اصلی لیزی‌تاون است.