تاکسی

در این بازسازی یک فیلم فرانسوی، واشبرن (جیمی فالون)، یک افسر پلیس متعهد که بدترین راننده دنیاست، با بل (کوئین لطیفه) هم‌تیم می‌شود، یک راننده علاقه‌مند به سرعت که دوست دارد در مسابقات ناسکار شرکت کند و یک تاکسی تغییر شکل‌یافته دارد. وقتی واشبرن سوار تاکسی بل می‌شود تا خود را به محل یک سرقت بانک برساند، این اتفاق باعث انواع سوءتفاهم‌ها، تیراندازی‌ها و تعقیب و گریزهای ماشین می‌شود قبل از اینکه آنها بتوانند مجرمان را که یک گروه از (بله، واقعاً همینطور است) چهار سوپرمدل برزیلی هستند، دستگیر کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چرا واشبورن یک راننده بد بود و چه ویژگی‌هایی یک راننده خوب را تعریف می‌کند.

والدین باید بدانند که این فیلم نگاهی بسیار بی‌پروا و حتی سهل‌انگارانه به سوءمصرف مواد دارد. مادر واشبورن الکلی است و این موضوع بیشتر برای کمدی استفاده می‌شود. واشبورن و بل در معرض اکسید نیتروس ("گاز خنده") قرار می‌گیرند که این موضوع نیز برای کمدی بازی می‌شود (از جمله یک عارضه جانبی که صدای آنها را عمیق‌تر می‌کند، نوعی ضد هلیوم). والدین باید مطمئن شوند که کودکان و نوجوانانی که این فیلم را می‌بینند، درک می‌کنند که استنشاق اکسید نیتروس به دلایل غیرپزشکی می‌تواند خطرناک باشد. در فیلم چند کلمه تند وجود دارد، از جمله برخی کلماتی که معمولاً در فیلم‌های رده‌بندی PG-13 یافت نمی‌شوند، مانند یک اصطلاح آناتومیکی و "کلمه نژادی" (که در یک ترانه شنیده می‌شود). این فیلم پر است از خشونت کمدی‌گونه، با تعقیب و گریزهای ماشین و انفجارها و برخی تیراندازی‌ها. برخی از شخصیت‌ها آسیب می‌بینند، اما کسی کشته یا زخمی نمی‌شود. همچنین به برخی اشاره‌های جنسی ملایم وجود دارد. یکی از نقاط قوت فیلم، نمایش زنان اقلیت توانمند و باهوش و احترام و همکاری بین‌نژادی است.

تاکسی پر است از نشانه‌های موسیقایی و شوخی‌هایی که آشکار و تکراری هستند و بیشتر بر موقعیت‌ها تکیه دارد تا داستان. فیلم‌نامه تا حدی شبیه سریال‌های تلویزیونی کمدی است که انتظار دارید صدای خنده هم بشنوید. همه‌چیز کمی خسته‌کننده به نظر می‌رسد، از جمله استفاده از ترانه‌ای معروف در آغاز فیلم و تلاش برای پیدا کردن طنز در شخصیتی که نامش با آنتونی اسکالیا، قاضی دیوان عالی، یکی است.ملکه لطیفه و فالون حضوری قوی روی پرده دارند و زمان‌بندی کمدی فوق‌العاده‌ای دارند و فیلم لحظاتی سرگرم‌کننده و احمقانه و چند حرکت نمایشی جذاب دارد. جنیفر اسپوزیتو بااستعداد، نقش معمول خود به عنوان "سرهنگ پلیس کلافه" را با گرمی و جذابیت ارائه می‌کند. ژیزل باندچن از اندام فوق‌العاده‌اش به خوبی استفاده می‌کند، اما بازیگر نیست. این یک تاکسی است که باید دو بار فکر کنید قبل از سوار شدن. (اما اگر دیدید، تا انتها بمانید زیرا بهترین شوخی فیلم در صحنه‌های حذف‌شده پس از پایان فیلم اتفاق می‌افتد.)