خدایان جدید: یانگ جیان

یانگ جیان مرد جوانی است که به همراه دوستانش آدم‌کشی می‌کند تا اینکه زنی به دیدار او می‌رود و درخواست قتل پسر جوانی به نام چشیانگ را می‌دهد. یانگ جیان پس از آنکه به دنبال شخص مورد نظر می‌رود، متوجه می‌شود چشیانگ خواهرزاده‌ی اوست. یانگ جیان، خیلی سال قبل پس از مرگ خواهرش، چشیانگ را به یک مدرسه‌ی علوم و فنون رزمی می‌فرستد تا زیر نظر یک استاد بزرگ، رزمی‌کار شود. چشیانگ دایی خود را مسبب مرگ مادرش می‌داند و در ابتدا تلاش می‌کند او را بکشد. اما پس از مدتی هردو می‌فهمند دشمن دیگری وجود دارد که بین آن‌ها اختلاف انداخته است. این دشمن همان استاد بزرگی است که به آن‌ها فنون رزمی را آموخته است. چشیانگ به همراه اعضای خانواده‌اش در مقابل استاد می‌ایستد و او را شکست می‌دهد.

• شخصیت یانگ جیان چه ویژگی‌هایی داشت که او را جذاب می‌کرد؟ ویژگی‌های بد و منفی یانگ جیان چه چیزهایی بودند؟ چرا چشیانگ در نهایت به دایی خود اعتماد کرد؟ چرا استاد یودینگ آن‌ها را زندانی کرد؟ مادر چشیانگ برای چه خود را فدا کرد؟ خلاصه: درباره‌ی ویژگی‌های مثبت و منفی شخصیت یانگ جیان با فرزند خود صحبت کنید.

یانگ جیان شخصیت آرام و خونسردی دارد. این آرامش و تسلطی که به فنون رزمی دارد تا حدی این کاراکتر را جذاب کرده است. اما باید توجه داشت که این شخصیت جذاب خلافکار است! و با جادوگری به دشمنان غلبه می‌کند. او پیرو آیین تائو است و به مفاهیمی معتقد است که در اصول دینی ما جایی ندارد. در این اثر، مرزهای بین خیر و شر چندان مشخص نیست. پیچیدگی روابط، روح و اعتقادات حاکم بر انیمیشن فهم آن را برای مخاطب کم‌سن مشکل می‌کند. الگو و پیام مثبت قابل توجهی در آن دیده نمی‌شود و ناهنجاری، خشونت و ترس آن بالاست. خلاصه: شخصیت اصلی این اثر خلافکار و جادوگر است اما رفتار و ظاهری جذاب دارد. به دلیل پیچیدگی‌های زیاد این محصول مناسب سنین پایین نیست. به ناهنجاری‌های این اثر دقت کنید.

این پویانمایی اکشن-فانتزی چینی بیش از حد طولانی و پیچیده است. حماسه‌ای است که بیشتر به فرم توجه کرده تا محتوا. پویانمایی در فیلم «ایزدبانوان جدید: یانگ جیان» پیوسته چشمگیر و زیبا است، اما بدون داستانی منسجم، جلوه‌های بصری خیره‌کننده تا حدی کارآمد هستند. مقدمه‌ای طولانی دارد که چگونگی اوضاع را در زمان‌های کهن توضیح می‌دهد که چندان ضروری به نظر نمی‌رسد، همچنین شخصیت‌هایی دارد که پیش از آغاز درگیری واقعی، چندان برجسته نیستند. این پویانمایی به راحتی می‌توانست ۹۰ دقیقه‌ای باشد، نه دو ساعت و هفت دقیقه. گاهی صحنه‌های مبارزه به طرزی نامفهوم با موسیقی بیگ‌بند سبک کمدی اسلپ‌استیک همراه می‌شوند، گویی که در حال تماشای کمدی احمقانه‌ایم نه نبردی برای نجات دنیا. و شخصیت‌ها فراتر از کلیشه‌های فیلم‌های اکشن نیستند، که این کار را برای برقراری ارتباط احساسی با نتیجه این داستان پرطمطراق دشوار می‌کند.