جزیره برگمان

«وقتی تونی (تیم راث)، فیلمساز مشهور، برای اقامت در فارهو، سوئد دعوت می‌شود، او و همسرش کریس (ویکی کریپس)، که فیلم‌نامه‌نویس است، برای تابستان در آنجا مستقر می‌شوند. آن‌ها از زندگی و مکان‌های اینگمار برگمان الهام می‌گیرند و درحالی‌که فیلم‌هایشان را می‌نویسند، واقعیت و خیال شروع به تداخل می‌کنند.»

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چرا نویسنده و کارگردان، فیلم "جزیره برگمن" را یک داستان رهایی‌بخش می‌نامد. این موضوع از نظر شما و شخصیت‌های فیلم چه معنایی دارد؟»
• آیا فارو (یا "جزیره برگمان") فقط یک مکان است یا بیشتر شبیه یک شخصیت در فیلم؟ به نظر شما اگر این فیلم در جای دیگری فیلمبرداری می‌شد، چه تفاوتی می‌توانست داشته باشد؟ فکر می‌کنید چه مکانی می‌تواند الهام‌بخش خلاقیت شما باشد؟
• «تاثیر اینگمار برگمان بر سینما چیست؟»
• آیا نوشیدن الکل یا سیگار کشیدن جذاب جلوه داده می‌شود؟ چرا یا چرا نه؟
• در مورد روند خلاقانه خودتان صحبت کنید و اینکه معمولاً چه چیزی نتایج مولد و مفیدی به همراه دارد.

والدین باید بدانند که «جزیره برگمن» درام آرام و دلنشینی است درباره زوج فیلمسازی که هر کدام در حال نوشتن فیلمنامه بعدی خود هستند و از زندگی و آثار اینگمار برگمن، کارگردان سوئدی الهام می‌گیرند. نویسندگان جوان ممکن است از ورود به ذهن یک فیلمساز لذت ببرند و علاقه‌مندان به سینمای کلاسیک ممکن است از بینش‌های ارائه‌شده در مورد برگمن خوشحال شوند، اما برای سرگرم کردن دیگران، به‌ویژه نوجوانان، محتوای زیادی در این فیلم وجود ندارد. این فیلم، کاوشگر پیچیدگی‌های روابط عاشقانه بلندمدت است و شامل صحنه‌های جنسی، خیانت و برهنگی نسبتاً زیادی (سینه و پشت) می‌شود. همچنین صحنه‌های زیادی وجود دارد که نشان‌دهنده حضور در سوئد است، مانند ماشین‌های ولوو، موسیقی گروه آبا و آب‌وهوای سرد. در چند صحنه، بازی نوشیدن الکل سوئدی انجام می‌شود، شخصیت‌های داستانی سیگار می‌کشند و برخی الفاظ تند و زننده («احمق» و «لعنتی») به کار می‌رود. تماشای فیلم کلاسیک برگمن به نام «صحنه‌هایی از یک ازدواج» در سال ۱۹۷۳ می‌تواند پیش از دیدن این فیلم، مفید و راهگشا باشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

حتی کودکان فیلم‌ساز و علاقه‌مند به دنیای دیجیتال نیز احتمالاً ارتباط چندانی با این موضوع برقرار نخواهند کرد، و این موضوع به دلیل ظرافت و بلوغ داستان‌گویی، پیچیده‌تر می‌شود. نامه عاشقانه میا هانسن-لاو به اینگمار برگمان و هنر فیلم‌سازی، خوراک مناسبی برای نمایش در جشنواره‌های فیلم و بحث‌های عمیق پس از آن برای افراد خلاق و روشنفکر است، اما از نظر سرگرمی در خارج از این چارچوب، ناکام می‌ماند. این فیلم شامل فیلمی در درون خود است که نشان‌دهنده نحوه ساخت فیلمنامه است، و بینندگان می‌توانند ببینند که نویسندگان چگونه از موقعیت‌های واقعی، محیط‌ها، احساسات، ناامیدی‌ها و تأثیرات الهام می‌گیرند -- تا جایی که در نهایت مرز بین واقعیت و داستان همیشه مشخص نیست. هانسن-لاو در فرآیند خود، به فاره سفر کرد، در یکی از خانه‌های برگمان اقامت داشت و گفتگوهایی مشابه با شخصیت‌های فیلمش با کارکنان بنیاد برگمان داشت.«در ظاهر، به نظر می‌رسد که در جزیره برگمن تقریباً هیچ اتفاقی نمی‌افتد. رابطه کریس و تونی در یک دوراهی قرار دارد که حتی خودشان هم از آن آگاه نیستند و قطعاً در مورد آن صحبت نمی‌کنند. آنها راحتی یک زوج با سابقه طولانی ازدواج را دارند، اما صد در صد در یک مسیر نیستند. اما برخلاف فیلم نمادین برگمن با نام «صحنه‌هایی از یک ازدواج»، در اینجا هیچ دعوا و مشاجره‌ای وجود ندارد، فقط بی‌توجهی‌های کوچک. و این داستان بیشتر درباره هویت زنانه است تا توانمندسازی زنان، با تلاش کریس برای پیدا کردن جایگاه خود خارج از سایه یک همسر موفق‌تر و شخصیت او، ایمی (میا واسیکوفسکا)، که با کشش عشق هنوز پابرجا دست و پنجه نرم می‌کند. برخی از بزرگسالان ممکن است لحظات کوچک فیلم را قابل ارتباط بدانند، اما بسیاری ممکن است آن را اتلاف وقت و خسته‌کننده تلقی کنند.»