سایه درون چشم من

در اواخر جنگ جهانی دوم، پسری دانمارکی به نام هنری (برترام بیسگارد) شاهد بمباران اشتباهی یک اتومبیل حامل سه دختر بی‌گناه در یک منطقه روستایی آرام توسط یک بمب‌افکن انگلیسی است. او از دیدن اجساد سوخته و تهدید از آسمان وحشت‌زده شده و لال و ترسو می‌شود. خلبانان انگلیسی که فکر می‌کردند اتومبیل یک افسر نازی را نابود کرده‌اند، درست زمانی از اشتباه خود مطلع می‌شوند که ماموریت دیگری در دانمارک برای نابودی مقر نازی‌ها، یک ساختمان بزرگ در کپنهاگ، به آنها محول می‌شود. در همین حال، هنری به شهر بزرگ فرستاده می‌شود، جایی که آسمان باز و ترسناک نیست، در امید به اینکه دوباره صحبت کند. او درست به موقع می‌رسد تا شاهد اشتباه فاجعه‌بار اما با نیت خوب بمباران انگلیسی‌ها باشد که در آن مدرسه کاتولیک او به جای مقر نازی‌ها در نزدیکی آن، بارها بمباران می‌شود. بیش از 120 نفر کشته شدند، از جمله راهبه‌ها، معلمان و 86 کودک. وقتی یک غریبه هنری را برای کمک به شناسایی بازماندگان استخدام می‌کند، فوریت‌ها پسر را مجبور می‌کند تا صدایش را پیدا کند. در همین حال، یک راهبه جوان (فانی لیندر بورنال) که در مواجهه با وحشت‌های جنگ ایمانش را از دست داده، یک جوان دانمارکی همدست نازی (الکس هوگ اندرسن) را شرمنده می‌کند تا انسانیت خود را پیدا کند. از همه این اتفاقات تلخ، اتفاق‌های خوبی هم رخ می‌دهد، اما تسلی کمی به همراه دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت بین جنایت جنگی و اشتباه جنگی صحبت کنند. چه چیزی یک مرگ را قتل و مرگ دیگری را تلفات منصفانه و معقول جنگ می‌کند؟ چه کسی حق تصمیم‌گیری در این مورد را دارد؟
• آیا می‌توان هر نوع کشتن را منصفانه توصیف کرد؟ چرا فکر می‌کنید جنگ‌ها ادامه دارند در حالی که خیلی‌ها مخالف آن‌ها هستند؟
• آگاهی از تاریخ جنگ‌های گذشته چگونه به ما در درک مناقشات امروزی بین کشورها کمک می‌کند؟ آیا فکر می‌کنید می‌توان جنگ‌ها را متوقف کرد؟ اگر بله، چگونه؟

در سال ۱۹۴۵، جنگنده‌های بریتانیایی به اشتباه مدرسه‌ای کاتولیک پر از دانش‌آموزان دانمارکی را بمباران کردند. مبارزان مقاومت دانمارکی از بریتانیایی‌ها خواسته بودند که مقر نازی‌ها را بمباران کنند، با این حال شهروندان دانمارکی به عنوان سپر انسانی در برابر حمله متفقین در آنجا نگه داشته شده بودند. کاتولیک‌ها از خود می‌پرسند آیا خدا در سایه سال‌ها وحشت وجود دارد؟ کودکان شاهد تیراندازی و بدتر از آن هستند. بمب‌ها در زمان جنگ، غیرنظامیان را می‌کشند. افرادی که به سرعت به پناهگاه بمب پناه می‌برند، در آنجا جان می‌دهند، زیرا ساختمان بالا روی سرشان فرو می‌ریزد. خودرویی در حال سوختن دیده می‌شود. خون اجساد داخل آن، پنجره‌ها را لکه‌دار می‌کند. پسری که شاهد بمباران است، دچار صدمه روانی شده و قدرت تکلم خود را از دست می‌دهد. مردی در خیابان به یک همدست نازی شلیک می‌کند در حالی که دختری ۷ ساله شاهد این اتفاق است. اعضای مقاومت دانمارکی به‌شدت توسط نازی‌ها شکنجه و کتک می‌خورند. در تلاشی برای درمان پسری صدمه‌دیده، دکتری به او فریاد می‌زند و او را "ترسو" و "نازپرورده" خطاب می‌کند. بینندگان حساس ممکن است این صحنه‌ها را بسیار شدید و ناراحت‌کننده بدانند. یک خلبان بریتانیایی درباره "فوکرها" (هواپیماهای جنگی آلمانی) شوخی می‌کند و به شباهت این نام به یک کلمه رکیک اشاره می‌کند. این فیلم به زبان دانمارکی با زیرنویس انگلیسی است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی "شب فیلم خانوادگی" ثبت‌نام کنید.

بر اساس رویدادهای واقعی، بمباران فیلمی زیبا درباره فجایع جنگ است. بسیاری از فیلم‌های مربوط به جنگ جهانی دوم به تماشاگران اجازه می‌دهند تا در مورد وحشت‌هایی که توسط متفقین انجام شده احساس بهتری داشته باشند، زیرا ما مرگ و نابودی را به نام خیر عقلانی می‌کنیم. این فیلم ما را مجبور می‌کند تا با تمام رنج‌هایی که از هرگونه از دست دادن جان انسان حاصل می‌شود، روبرو شویم. وقتی آتش دوستانه‌ای که برای نجات دانمارکی‌ها از اشغالگران نازی‌شان هدف قرار گرفته بود، اشتباه می‌شود، مرگ حاصل از آن کمتر از زمانی که نازی‌ها آن را مرتکب شده بودند، دردناک نیست. دقایق پایانی ممکن است برای برخی از نوجوانان بسیار شدید باشد، زیرا افرادی که از انفجار جان سالم به در برده‌اند و گرفتار شده‌اند، در انتظار نجات هستند.