مشکلات نوجوانان

سریال واقعی نوجوانان در بحران، جاش شیپ متخصص رفتار را دنبال می‌کند در حالی که با نوجوانان خارج از کنترل و والدینشان مشاوره می‌کند، به آنها کمک می‌کند تا دشمنی‌های دیرینه را کنار بگذارند، اعتیاد را شکست دهند و در نهایت به سمت آینده‌ای روشن‌تر حرکت کنند. با استفاده از تاکتیک‌های غیر متعارف که خانواده‌ها را با نتایج احتمالی اعمال نوجوانان روبرو می‌کند، خواه زندگی در خیابان‌ها، گذراندن دوران حبس، یا حتی مرگ باشد، شیپ تلاش می‌کند تا هر دو طرف را به تغییر روش‌هایشان و ترسیم راهی جدید از امید برای آینده‌شان تشویق کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مصرف الکل و مواد مخدر صحبت کنند. نوجوانان: این موضوع تا چه اندازه در میان همسالان شما مشکل‌ساز است؟ این اتفاق را در کجا می‌بینید؟ چه خطراتی در این میان وجود دارد؟ چگونه این رفتار می‌تواند بر توانایی شما در تصمیم‌گیری درست در مورد موقعیت‌های بالقوه خطرناک دیگر تأثیر بگذارد؟
• تا چه حد می‌توان به واقع‌گرایی برنامه‌های تلویزیونی اطمینان کرد؟ آیا فکر می‌کنید این مجموعه کاملاً بداهه است؟ چرا فکر می‌کنید شرکت‌کنندگان با حضور در این برنامه موافقت می‌کنند؟ نظرتان در مورد تاکتیک‌های شیپ چیست؟ آیا این مجموعه نظر شما را در مورد رفتارهایی که مشاهده کردید تغییر داد؟
• در سال‌های اخیر، حساسیت ما نسبت به مسائلی مانند مصرف الکل و مسائل جنسی در میان نوجوانان چگونه تغییر کرده است؟ آیا فکر می‌کنید جامعه ما در حال پذیرش رفتارهایی است که قبلا تابو محسوب می‌شدند؟ آیا رسانه‌ها نقشی در این تغییرات دارند یا این تغییرات بازتابی از خود جامعه است؟ برنامه‌هایی مانند این چگونه در این تغییر نقش دارند؟

والدین باید بدانند که برنامه نوجوان در بحران، روند بازپروری نوجوانان در معرض خطر و خانواده‌هایشان را در دست متخصصی با روش‌های بحث‌برانگیز و رو در رو به تصویر می‌کشد. زبان تند و تیز، مصرف مواد مخدر و الکل به وضوح دیده می‌شود و رفتارهای جنسی نوجوانان برای نشان دادن اشتباهاتشان مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد. بینندگان ممکن است با تاکتیک‌های مجری موافق نباشند -- که شامل بردن نوجوانان به سردخانه، خواباندن آنها در خیابان و گذراندن وقت در زندان است -- اما او موفق به ثبت برخی از داستان‌های موفقیت‌آمیز شده است. این برنامه ممکن است برای بینندگان در خانه شوک‌آور باشد، اما قطعاً الهام‌بخش گفتگو با نوجوانان در مورد مسائل مطرح شده است. به دلیل محتوای خشن، ممکن است بخواهید ابتدا بدون حضور نوجوانان تماشا کنید تا تصمیم بگیرید که آیا آنها آمادگی دیدن و شنیدن تمام اتفاقات را دارند یا خیر. اگر نه، تجربیات سوژه‌ها می‌تواند همچنان راهنمای گفتگوهای شما با نوجوانان خودتان باشد.

مشکلات نوجوانی برنامه‌ای نیست که والدین یا نوجوانان به راحتی بتوانند تماشا کنند. این بچه‌ها از نظر رفتارهای نافرمانانه و خودتخریب‌گر خارج از کنترل هستند، مواد مخدر مصرف می‌کنند، الکل می‌نوشند، روابط نامناسب دارند، دزدی می‌کنند، اموال را تخریب می‌کنند و خود را عمدی در موقعیت‌های خطرناک قرار می‌دهند که باعث بی‌خوابی شبانه والدینشان می‌شود. والدین از سر استیصال به شِیپ (شخصیت برنامه) روی می‌آورند، و او به جای آرام کردن، آتش اختلافات بین نوجوانان و والدین را شعله‌ورتر می‌کند. البته این تلاش‌ها ظاهراً برای مطرح کردن و رسیدگی به شکایات است، اما نمی‌توان باور نکرد که بهره‌برداری از درام خانوادگی بر جذابیت و رتبه‌بندی برنامه نیز تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، شیپ - که از دوران پرتلاطم نوجوانی خود در سرپرستی، سوءاستفاده و اعتیاد الهام می‌گیرد - هیچ تلاشی برای پنهان کردن جانبداری خود از نوجوانان نمی‌کند و به وضوح والدین را مقصر اعمال فرزندان خود می‌داند، صرف نظر از تلاش‌های مکرر بزرگسالان برای کمک. بله، او نوجوانان را مسئول تغییر روش‌هایشان در آینده می‌داند، اما در مورد اشتباهات گذشته، بسیار سخت‌گیرانه‌تر با والدین برخورد می‌کند.آیا این برنامه تلویزیونی مشکلات نوجوانان را به موضوعاتی قابل بحث با نوجوانان تبدیل می‌کند؟ قطعا. صراحت سوژه‌ها - از نوجوانان درگیر مشکلات تا فاحشه‌ها و افراد بی‌خانمان که شِپ با مصاحبه با آن‌ها سعی در نصیحت آن‌ها دارد - هم نوجوانان و هم والدین آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و ممکن است تاثیر مورد نظر را بر بینندگان در خانه بگذارد. علی‌رغم اغراق‌های برنامه، این داستان‌های غم‌انگیز اما واقعی از خانواده‌هایی درگیر مشکلات واقعی است و تجربیات آن‌ها (و نصیحت‌های شِپ) می‌تواند خانواده شما را در مسیر درست نگه دارد. اما در نهایت هیچ برنامه تلویزیونی نمی‌تواند جای خالی ارتباط بین والدین و فرزندان را پر کند، پس بهتر است از این مجموعه به عنوان ابزاری برای باز کردن خطوط ارتباطی استفاده شود تا هر نوع سرگرمی.