برابر کننده

اکولایزر، بازسازی مجموعه محبوب دهه ۸۰، با بازی کوئین لطیفه در نقش رابین مک کال، مامور سابق سیا که به دنبال رستگاری است و با استفاده از مهارت‌هایش به صورت مخفیانه به افرادی که به کمک نیاز دارند، کمک می‌کند. بعد از ناامیدی، مک کال شغل مخفیانه خود در سیا را رها می‌کند و به نظر می‌رسد که زندگی معمولی را با دختر ۱۵ ساله‌اش، دلیلا (لایا هیز) و عمه‌اش وی (لورن توسان) سپری می‌کند. اما با کمک بهترین دوست و صاحب باشگاه ملودی "مل" بایانی (لیزا لاپیرا)، نابغه فناوری هری کشیگیان (آدام گلدبرگ) و مامور سابق سیا ویلیام بیشاپ (کریس نوت)، از راه دور به کمک افرادی بیگناه می‌رود که در میان عملیات‌های خطرناک جنایی گیر افتاده‌اند. اما کارآگاه مارکوس دانت (تری کیتلز) از اداره پلیس نیویورک، کمی در مورد کار او و نحوه انجام آن، سردرگم است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این واقعیت صحبت کنند که کوئین لطیفه تنها پنجمین زن سیاه‌پوست در تاریخ تلویزیون آمریکا است که نقش اصلی را در یک سریال درام شبکه‌ای یک ساعته ایفا می‌کند. چرا فکر می‌کنید از دهه ۱۹۴۰ تاکنون فقط پنج زن سیاه‌پوست این نقش را داشته‌اند؟ زنان سیاه‌پوست به چه روش‌های دیگری در طول تاریخ در تلویزیون نمایندگی شده‌اند؟
• چه چیزی باعث محبوبیت مجموعه فیلم‌های The Equalizer شده است؟ آیا شخصیت اصلی است؟ یا خط داستانی؟

والدین باید بدانند که این اقتباس از فیلم تسویه حساب، یک بازیگر زن سیاه‌پوست قدرتمند (ملکه لاتیفا) را در نقش اصلی و نمادین یک قهرمان عدالت‌جو به تصویر می‌کشد. خشونت قابل مشاهده زیادی در فیلم وجود دارد، از شلیک از فاصله نزدیک (که مقداری خون نیز دیده می‌شود) تا درگیری‌های فیزیکی و روش‌های شکنجه‌ای مانند آب‌بردن. اشاره‌های ظریفی به رفتار جنسی وجود دارد و گاهی نیز برخی رفتارهای دوستانه عاشقانه دیده می‌شود. بحث‌هایی در مورد رفتارهای نامناسب نوجوانان مانند مصرف الکل در سنین پایین، کشیدن ماری‌جوآنا و دزدی مطرح می‌شود. زبان فیلم گاهی تند می‌شود (واژه‌هایی مانند "ass" و "damn") و مصرف الکل توسط بزرگسالان نیز نشان داده می‌شود.

این دومین اقتباس در دنیای تسویه‌کننده، به گونه‌ای ساخته نشده است که دقیقاً مانند دیگر قسمت‌های این مجموعه، از جمله مجموعه اصلی و فیلم‌هایی با بازی دنزل واشنگتن، به نظر برسد یا احساس شود. کوئین لطیفه به‌خوبی در نقش رابین مک‌کال ظاهر می‌شود، زنی قوی و باهوش و مادر مجردی که بهترین‌ها را برای دخترش و همچنین افرادی که به آن‌ها کمک می‌کند، می‌خواهد. در همین حال، افرادی که او به عنوان نیازمند کمک خود شناسایی می‌کند، عمدتاً سیاه‌پوستان و لاتین‌تبارها و همچنین افرادی از دیگر جوامع کمتر دیده‌شده، قربانیان نژادپرستی سیستماتیک و دیگر تعصبات هستند.با وجود این جزئیات معاصر، نمایش کلی همان نوع درام کلیشه‌ای را ارائه می‌دهد که در نمایش‌های دیگر این ژانر دیده می‌شود. خط داستانی هر قسمت به اندازه کافی پیچیده است تا اطمینان حاصل شود که قربانیان بی‌گناه ناخواسته درگیر هرگونه فعالیت غیرقانونی، به طور کامل در موقعیت خود گرفتار شده‌اند و نیاز به آموزش نظامی و سیا مک‌کال با ویژگی‌های تیز و سخت‌گیرانه برای نفوذ و به دست آوردن عدالت وجود دارد. همچنین تیم متنوعی از همکاران به مک‌کال کمک می‌کنند و خشونت فیزیکی به اندازه کافی وجود دارد تا به آن جذابیت ببخشد. نتیجه نمایشی است که متفاوت به نظر می‌رسد، قابل پیش‌بینی است، اما در صحنه‌های اکشن کلاسیک می‌درخشد.