بچه ی وحشی

پاپی (با بازی اما رابرتز) یک صبح در اتاق خواب زیبای خود در ساحل مالبو بیدار می‌شود و متوجه می‌گردد که نامادریش قرار است به خانه آنها بیاید. او دست به کار می‌شود و گروهی از دوستانش را دعوت می‌کند تا کامیون حمل اثاثیه را غارت کنند و وسایل نامادریش را بدزدند یا خراب کنند. سپس پاپی از صخره‌ای به داخل اقیانوس می‌پرد. پدرش (با بازی ایدن کوئین) که عصبانی و سرخ شده بود، او را سرزنش می‌کند و او را به یک مدرسه شبانه‌روزی دخترانه در انگلستان می‌فرستد. پاپی در آنجا سعی می‌کند با شکستن حداکثر قوانین ممکن از مدرسه اخراج شود تا بتواند به مالبو بازگردد. به نوعی هم اتاقی‌هایش او را تحمل می‌کنند تا به او در نقشه‌اش برای اخراج شدن کمک کنند. در همین حین، نوجوانان با هم پیوند می‌خورند و دوستان خوبی می‌شوند. وقتی پاپی در دادگاه افتخار مدرسه حاضر می‌شود، کاملاً متوجه می‌شود که دوستی واقعی به چه معناست. اما آیا خیلی دیر نشده؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مصرف‌گرایی صحبت کنند. پاپی و دوستان آمریکایی‌اش هر چیزی را که پول بتواند بخرد، دارند. پولشان را از کجا به دست می‌آورند؟ در مورد نحوه خرج کردن پول توسط کودکان و چگونگی هدف قرار دادن نوجوانان توسط رسانه‌ها برای این کار، بیشتر بدانید.
• نظر شما در مورد کلیشه بچه‌های ثروتمند و لوس آمریکایی چیست؟ آیا نمایش زندگی نوجوانی در جامعه شما به واقعیت نزدیک است؟
• پاپی اعتراف می‌کند که از زمان مرگ مادرش، در دلش احساس خلاء می‌کند. آیا پدرش می‌توانست بهتر با غم و اندوه او برخورد کند؟ آیا فرستادن پاپی به مدرسه شبانه‌روزی کار درستی بود؟

والدین باید بدانند که نوجوانان تمایل دارند این فیلم را به دلیل جاذبه ستاره‌ای اما رابرتز ببینند. و اگرچه در پایان فیلم، جنبه‌ای از رستگاری وجود دارد، اما آسیب از همان ابتدا با این واقعیت وارد شده است که پدرش اجازه می‌دهد تعداد نامحدودی از کفش‌های جیمی چو و لباس‌های گوچی در کمد او باشد. اگرچه در نهایت ثابت می‌شود که پاپی بچه خوبی است، اما با رفتارهای آزاردهنده زیادی سر می‌کند، که در میان دوستان آمریکایی‌اش عادی است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

پایان فیلم «بچه وحشی» رضایت‌بخش است، اما فقط به این دلیل که اما رابرتس آنقدر باهوش است که اجازه می‌دهد رستگاری شخصیت فاسدش درخشان شود. این دختر آنقدر لوس است که نمی‌تواند درست فکر کند. آیا والدین در مالیبو هم محدودیت ندارند؟ ظاهراً، او نقش بچه لوس را بازی می‌کند چون مادرش فوت کرده و او در حال عزاداری است. اما دوستان لوس او چه بهانه‌ای دارند؟متاسفانه، دنیای خارج از مالیبو وجود دارد که با بزرگسالان و همسالانی پر شده است که از نظر احساسی متعادل و به یکدیگر وفادار هستند. آیا چنین تغییر شدید زندگی برای به هوش آوردن دختری مثل پاپی لازم است؟ آیا پاپی شایسته مهربانی همسالانش در مدرسه شبانه روزی ابی مونت است؟ این سوالات واقعی بر فیلم سایه افکنده و از آنچه می تواند به یک داستان اخلاقی موثر تبدیل شود، کاسته است. با این حال، ما بینندگان فقط تا زمانی می توانیم عدم باور خود را به تعویق بیندازیم که از خود بپرسیم آیا وسایل توجیه پایان را دارند.