شکارچی قاتل

در فیلم "شکارچی قاتل"، یک زیردریایی آمریکایی نزدیک روسیه مورد حمله قرار می‌گیرد و کاپیتان جو گلس (جرارد باتلر)، یک افسر غیرمتعارف و باهوش خیابانی، برای تحقیق در این مورد فراخوانده می‌شود. او متوجه می‌شود که یک زیردریایی روسی نزدیک دچار خرابکاری شده است، و تصمیم می‌گیرد که کاپیتان آن (مایکل نیکویست) را از کف اقیانوس نجات دهد. در همین حین، یک تیم از نیروهای ویژه نیروی دریایی آمریکا، یک کودتا در دولت روسیه را کشف می‌کنند: یک ژنرال سرکش، رئیس‌جمهور (الکساندر دایچنکو) را زندانی کرده و قدرت را به دست گرفته است. نیروهای ویژه، رئیس‌جمهور را نجات می‌دهند، در حالی که گلس باید به کاپیتان روس اعتماد کند تا او را از آب‌های خطرناک به نقطه قرار ملاقات برساند. اما آیا آمریکایی‌ها و روس‌های وفادار می‌توانند به اندازه کافی به یکدیگر اعتماد کنند تا مانع شروع جنگ جهانی دیگری توسط بدخواهان شوند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم «شکارچی قاتل» صحبت کنند. این خشونت تا چه حد شدید است؟ آیا فکر می‌کنید هدف از آن شوک وارد کردن به بیننده است؟ ترساندن او؟ هیجان‌انگیز بودن؟ چگونه می‌توانید این موضوع را تشخیص دهید؟ فیلم با چه روشی این اثر را ایجاد می‌کند؟
• این فیلم چگونه همکاری گروهی را به تصویر می‌کشد؟ تفاوت کار تیمی و وفاداری در چیست؟
• چرا فیلم‌های مربوط به زیردریایی محبوب هستند؟ این فیلم را در مقایسه با فیلم‌های مشابه دیگر چگونه ارزیابی می‌کنید؟
• آیا فکر می‌کنید فیلم‌هایی که درباره‌ی ارتش هستند باید همیشه نظامیان و نیروهای مسلح را در قالب شخصیت‌های مثبت نشان دهند؟ چرا یا چرا نه؟

نکاتی که والدین باید در مورد فیلم «شکارچی قاتل» بدانند، این است که این فیلم یک تریلر پرتنش دربارهٔ زیردریایی‌ها، نیروهای ویژهٔ دریایی (نِیوی سیلز) و روس‌هاست که بر اساس رمانی به همین نام نوشتهٔ جرج والاس و دان کیت در سال ۲۰۱۲ ساخته شده است. مهم‌ترین مسئله در این فیلم خشونت است که شامل صحنه‌های بسیار زیادی از نبردهای مسلحانه، تیراندازی، موشک‌های پرقدرت و اژدرها، جراحات و زخم‌های خونین، و اجساد می‌شود. همچنین زبان فیلم حاوی الفاظ رکیک زیادی است و شخصیت‌ها بارها از کلماتی مانند «لعنتی»، «کثافت»، «پست‌فطرت» و «احمق» استفاده می‌کنند. در فیلم همچنین سیگار کشیدن در پس‌زمینه دیده می‌شود، اما صحنه‌های جنسی و مصرف مواد مخدر وجود ندارد. فیلم در ابتدا کمی خشک و بی‌روح است و به نظر می‌رسد که قرار است یکی دیگر از فیلم‌های نه‌چندان خوب جرارد باتلر باشد، اما به تدریج ریتم خود را پیدا می‌کند و به شکلی قابل قبول سرگرم‌کننده می‌شود. همچنین اهمیت کار تیمی در فیلم به وضوح دیده می‌شود.

این فیلم هیجان‌انگیز نظامی شروع خشکی دارد و به نظر نمی‌رسد همه بازیگران کاملاً متعهد باشند، اما وقتی قطعات کنار هم قرار می‌گیرند، به یک سرگرمی نسبتاً پرتنش برای طرفداران انفجارهای بزرگ تبدیل می‌شود. «شکارچی قاتل» بر اساس رمانی از جرج والاس و دان کیت و به کارگردانی دونووان مارش، با دیالوگ‌های نظامی ثقیل و کلیشه‌ای و صحنه‌های تکراری شروع می‌شود، به‌ویژه صحنه‌هایی که شخصیت باتلر را به‌عنوان یک شورشی خارجی معرفی می‌کنند (او به آناپولیس نرفته، اولین بار او را در حال شکار با کمان و تیر می‌بینیم و...). بازیگرانی مانند کامن و گری اولدمن به نظر نمی‌رسد راحت باشند و برای مدتی به نظر می‌رسد که باتلر همه را مجبور کرده تا در ساخت این فیلم به او کمک کنند.اما به‌طور شگفت‌آوری، فیلم «شکارچی قاتل» در نهایت به یک اثر چندشخصیتی با بخش‌های متحرک بسیار تبدیل می‌شود؛ به‌طور خوشایندی، باتلر مرکز همه‌چیز نیست. داستان به مارش اجازه می‌دهد تا منطقی بین چند مکان مختلف رفت‌وبرگشت کند و این وقفه‌ها به‌طور مؤثری سبک روایت داستان را بهبود می‌بخشند و تعلیق ایجاد می‌کنند. بهترین نکته این است که فیلم کمتر بر روابط خاص نظامی متمرکز است و درعوض بر پیوندهای ساده‌تر و جهانی‌تر وفاداری و کار تیمی تمرکز می‌کند. شخصیت‌ها به نظر می‌رسد که به نفع هم‌قطاران خود رفتار می‌کنند، نه در خدمت داستان. لیندا کاردلینیِ شگفت‌انگیز تقریباً تنها نقش زن را دارد و در اتاق وضعیت، مضطرب به نظر می‌رسد و گویی از این فرصت لذت می‌برد. بااین‌حال، «شکارچی قاتل» همچنین مملو از تیراندازی و انفجار است. این فیلم به‌هیچ‌وجه یک شاهکار کلاسیک نیست، اما می‌تواند تعداد معقولی از طرفداران زیرژانر تریلر را راضی کند.