شهر اشغال‌شده

فیلم مستند اشغال شده به کارگردانی استیو مک‌کوئین، تاثیر اشغال نازی‌ها بر آمستردام در سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵ را بر روی ساکنان شهر آشکار می‌کند. این فیلم که از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ فیلمبرداری شده، هر مکان را در زمان حال نشان می‌دهد و نحوه تعامل شهروندان امروزی آمستردام با یکدیگر، بیان آزادی‌های مذهبی و واکنش آن‌ها به دولت را به تصویر می‌کشد. این فیلم اقتباسی از کتاب اطلس شهر اشغال شده نوشته بیانکا استیگلر است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد انتخاب استیو مک‌کوئین، کارگردان، برای به تصویر کشیدن تجربه زندگی در آمستردام در دوران اشغال نازی‌ها در فیلم شهر اشغالی صحبت کنند. این فیلم در مقایسه با مستندات دیگر چگونه است؟ آیا سبک او را موثر می‌دانید؟
• شهر اشغالی در همان زمان با فیلم‌های دیگری که نازیسم را بررسی می‌کردند، یعنی مبدأ و منطقه علاقه، منتشر شد. چرا فکر می‌کنید نویسندگان و کارگردانان احساس می‌کنند ۲۰۲۳ زمان مناسبی برای نمایش این موضوع است؟
• چرا ثبت و یادگیری تاریخ از طریق داستان‌های تاریخی دقیق از افرادی که آن را تجربه کرده‌اند مهم است؟ چه اتفاقی می‌افتد اگر صرفاً به تحلیل مورخان آینده تکیه کنیم؟
• درباره مدت زمان فیلم و تاثیر آن بر تماشای آن صحبت کنید. به نظر شما هدف از ساختن این فیلم به این طول چه بوده است؟
• بیانکا استیگر نویسنده می‌گوید مفهوم اطلس و فیلم زمانی آغاز شد که پدرش به او در مطالعه تاریخ کمک می‌کرد و از او خواست تا توضیح دهد که چگونه آلمانی‌ها در عمل آمستردام را تصرف کردند (آیا آنها فقط زنگ در را زدند و گفتند، «این ساختمان را به ما بدهید؟»). او نمی‌دانست و شروع به تحقیق در مورد اتفاقی که افتاده بود کرد. چرا کنجکاوی یک ویژگی شخصیتی مهم است و چگونه به ما در اکتشاف، رشد و توسعه کمک می‌کند؟ از کنجکاوی خودتان چه چیزی به دست آورده‌اید؟

والدین باید بدانند که شهر اشغال‌شده، مستندی است از کارگردان استیو مک‌کوئین که واقعیت وحشیانه اشغال نازی‌ها در آمستردام را در پنج سال آخر جنگ جهانی دوم به تصویر می‌کشد. با توجه به اینکه این فیلم بیش از چهار ساعت است، ممکن است به چند جلسه برای تماشای کل فیلم نیاز داشته باشید، اما اهمیت آن در همین وسعت و گستردگی است. بینندگان به خانه‌ها و محل‌های کار مختلفی برده می‌شوند؛ در هر کدام راوی به‌طور خونسردانه‌ای بیان می‌کند که چه اتفاق وحشتناکی (و اغلب مرگباری) برای ساکنان آن محل رخ داده است، درحالی‌که فیلم تصویری از آن مکان در زمان حال را نشان می‌دهد. انتظار شنیدن داستان‌هایی از تلاش یهودیان و متحدان آنها برای مقاومت، پنهان شدن و کمک به دیگران را داشته باشید، که اغلب به دلیل اقدامات شجاعانه و شریف خود جان خود را از دست داده‌اند. بیشتر مکان‌ها در روزهایی فیلمبرداری شده‌اند که اتفاق خاصی در حال رخ دادن نیست: جوانان در پارک جمع شده‌اند (که اغلب سیگار یا ماری‌جوآنا می‌کشند و الکل مصرف می‌کنند)، کودکان در حال سورتمه‌سواری در تپه‌ای هستند، یک کارگر جنسی با لباس زیر در پنجره یک فاحشه‌خانه در منطقه نور قرمز نشسته است. اما مک‌کوئین همچنین مکان‌هایی را در روزهایی که اتفاقی در حال رخ دادن است، به تصویر می‌کشد: تظاهراتی علیه محدودیت‌های کووید، یک رویداد فرهنگی آفریقایی که در آن یک شهردار زن سفیدپوست برای مشارکت کشور در برده‌داری بیش از یک قرن پیش عذرخواهی می‌کند، و آماده‌سازی مراسم بار میتزوا برای یک پسر یهودی دورگه. تنوع گسترده آمستردام منعکس می‌شود، از جمله نشان دادن افراد با ایمان‌های مختلف در حال دعا یا مدیتیشن. بینندگان صحنه‌هایی از بوسیدن و برهنه‌گرایی جزئی (یک زن شناگر در حال تعویض لباس) و برخی الفاظ قوی (فحش‌های رکیک و غیره) را خواهند دید. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

روش ماکوین در ثبت دقیق و منظم فجایع آمستردام در دهه ۱۹۴۰ تاثیری عمیق و فراموش‌نشدنی دارد. این فیلم مهم است و از همیشه مرتبط‌تر، اما با بیش از چهار ساعت زمان، بیشتر یک تلاش آکادمیک است تا یک فیلم آموزشی سرگرم‌کننده. دانشمندان، دانشگاهیان و منتقدان فیلم گروه‌های کمی هستند که احتمالا شهر اشغال‌شده را از ابتدا تا انتها تماشا می‌کنند. این فیلم احتمالا در موزه‌های مختلف جنگ، یهود و هولوکاست در سراسر جهان به نمایش درمی‌آید و یادآوری و هشداری است از اینکه نفرت تا چه حد می‌تواند وحشتناک و نکوهیده باشد اگر مهار نشود و اینکه رهبری چقدر مهم است. و حتی اگر آن بازدیدکنندگان موزه فقط ده دقیقه بایستند و گوش دهند، پیام دریافت خواهد شد.تماشای تمام ۲۴۰ دقیقه فیلم، سنگینی وحشت را به بیننده منتقل می‌کند، اما ممکن است او را نیز بی‌حس کند. به دلیل هماهنگی تصاویر با روایت اطلاعات درباره افرادی که توسط رهبران حزب نازی آلمان و هلند مورد آزار و اذیت و قتل قرار گرفتند، ممکن است جذب کامل اطلاعات دشوار باشد. چشم‌های شما صحنه‌ای را می‌بینند که ارتباطی با داستان‌های شنیع گفته‌شده ندارد، و ذهن شما ممکن است در انتخاب تمرکز خود دچار مشکل شود. این یک اجرای قدرتمند هنری است که توسط یک نابغه هنری واقعی زیبا و به‌خوبی ساخته شده است. و مانند بیشتر هنر اجرا، در ایجاد هیجان، صحبت‌ها و گفتگوهای پیرامون هنر موفق است، به جای اینکه همه آن را از نزدیک ببینند. این فیلم نشان می‌دهد که زندگی پس از تراژدی ادامه می‌یابد، اما همچنین هشداری واضح است که آزادی‌های بسیاری از افرادی که خوش‌شانس هستند که امروزه از آن برخوردارند - خودشکوفایی، اعتراض، مذهب - می‌تواند بسیار سریع ناپدید شود اگر از گسترش نفرت جلوگیری نشود.