کوه آخر

آخرین کوه، کیت بالارد را در سفرش به نانگا پاربات، معروف به کوه قاتل، در هیمالیا دنبال می‌کند، جایی که برادرش تام در سال ۲۰۱۹ درگذشت. سفر کیت خاطرات مادرش، آلیسون هارگریوز، کوهنورد مشهور دیگری که ۲۴ سال پیش در هیمالیا درگذشت، را زنده می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه‌ی بررسی غم و اندوه در فیلم «آخرین کوه» صحبت کنند. کیت و پدرش چگونه با غم و اندوه خود به شیوه‌های مختلف کنار آمدند؟ به نظر شما کیت چه چیزی را از بازدید نانگا پاربات به دست آورد؟
• نمونه‌های کنجکاوی، شجاعت، پشتکار و کار تیمی در مستند چگونه نشان داده شدند؟ چرا این‌ها نقاط قوت شخصیتی مهمی هستند؟ آیا می‌توانید به زمان‌هایی در زندگی خود فکر کنید که این خصوصیات را نشان داده‌اید؟
• شما فکر می‌کنید چه چیزی تام را به فردی که بود تبدیل کرد؟ آیا فکر می‌کنید سالم است که تمام انرژی و زمان خود را صرف یک چیز کنید؟ چرا، یا چرا نه؟
• پدر تام می‌گوید تام «زندگی خوبی داشت.» منظورش از این حرف چیست؟
• چگونه مستندات می‌توانند در روایت داستان‌هایی که نیاز به بازگو شدن دارند، کمک کنند؟ چه مستندات دیگری دیده‌اید که بر احساسات شما در مورد چیزی تاثیر گذاشته‌اند؟

والدین باید بدانند که آخرین کوه مستندی احساسی است در مورد مرگ دو کوهنورد، مادر و پسر، که با فاصله ۲۴ سال در هیمالیا درگذشتند. کیت بالارد از کوهی بازدید می‌کند که برادرش، تام، در سال ۲۰۱۹ در آن درگذشت، در حالی که در مورد مرگ مادرش، آلیسون هارجریوز، که در سال ۱۹۹۵ در کوهی در فاصله تنها ۱۰۰ مایلی تام درگذشت، تأمل می‌کند. این فیلم شامل تصاویری از تام و کیت در دوران کودکی با مادرشان تا به امروز است. این مستند به جای رویکردی غم‌انگیز و تلخ، کنجکاوی، شجاعت و پشتکار انسان‌ها را جشن می‌گیرد. دستاوردهای آلیسون و به ویژه تام ستایش می‌شوند، هر دو به عنوان افرادی بسیار تأثیرگذار، اگرچه یک‌سویه، به تصویر کشیده می‌شوند. با این حال، مرگ آنها نادیده گرفته نمی‌شود و شرایط مرگ تام به طور مفصل مورد بحث قرار می‌گیرد. تماس تلفنی که کیت در آن به پدرش اطلاع می‌دهد که جسدی، که تصور می‌شود تام باشد، پیدا شده است، در دوربین ثبت می‌شود. تماشای این لحظات بسیار غم‌انگیز است. جسد تام به همراه جسد شریک کوهنوردی‌اش، دانیله ناردی، در یک عکس هوایی نیز دیده می‌شود. همچنین تصاویری از بهمن و سقوط کوهنوردان وجود دارد که منجر به استفاده از کلمه «لعنتی» می‌شود، اگرچه این بیشتر از سر ناامیدی است تا آسیب. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با وجود موضوع این مستند، مرگ دو کوهنورد، مادر و پسر، با فاصله ۲۴ سال، این مستند بریتانیایی، جشنی از زندگی و دستاوردهای بشری است. منظور این نیست که آخرین کوه شما را به گریه نخواهد انداخت. تماس تلفنی کیت بالارد و پدرش، جیم، که در آن توضیح می‌دهد جسدی پیدا شده که تصور می‌شود تام باشد، به‌خصوص تماشای آن دشوار است. اما به همان اندازه تأثیرگذار، تصاویر شاد کیت و تام در کودکی و رشد تدریجی تام به یکی از بهترین کوهنوردان جهان است.سومین بخش پایانی فیلم تا حدودی از روند خود می‌کاهد و شاید می‌شد ۱۵ تا ۲۰ دقیقه از آن را حذف کرد. زمان زیادی صرف انتقال پیام‌هایی می‌شود که هم تام و هم هم‌طناب او، دانیله ناردی، اندکی پیش از مرگشان در رسانه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند. هدف از این کار قطعاً نشان دادن مصمم بودن هر دو نفر است. اما در هیچ نقطه‌ای از فیلم، فقدان جاه‌طلبی آن‌ها مورد پرسش قرار نگرفته و از آن‌جا که سرنوشت آن‌ها از ابتدا مشخص است، هیچ رازی در مورد اتفاقی که قرار است بیفتد وجود ندارد. این پیشنهاد که ناردی به نوعی در مرگ آن‌ها مقصر بوده، کمی ناعادلانه به نظر می‌رسد، به‌ویژه این‌که فرصتی اندک به کسانی داده می‌شود که ممکن است دیدگاه متفاوتی داشته باشند. به‌جز این موارد، این فیلم مستندی قدرتمند و گاهی دل‌شکنانه است که هم قدرت طبیعت و هم قدرت نوع بشر را به نمایش می‌گذارد.