مواجهه با خطرات

در مجموعه مستند دنیای وحش با نام «دیدارهای خطرناک»، دکتر بردی بار، متخصص خزندگان، به سراسر جهان سفر می‌کند تا از نزدیک با برخی از خطرناک‌ترین حیوانات دنیا، از جمله مارها، مارماهی‌های الکتریکی، شیرها و کوسه‌ها، ارتباط برقرار کند. با کمک دیگر متخصصان حیات وحش، بردی با دقت برنامه‌ای طراحی می‌کند تا به طور ایمن و نزدیک، بدون مزاحمت برای محیط طبیعی آن‌ها یا ایجاد استرس، این حیوانات را مطالعه کند. به عنوان مثال، در بخشی که در مورد کروکودیل‌ها است، بردی با مهندسان همکاری می‌کند تا یک لباس شبیه قفس بسازد که هم او را در میان این خزندگان خطرناک استتار کند و هم از او محافظت نماید. با استفاده از یک قاب فولادی با روکش کولار و پوست و سر مصنوعی کروکودیل، بردی به اندازه کافی به یک گروه از کروکودیل‌های نیل نزدیک می‌شود تا یک دستگاه نظارتی به یکی از آن‌ها متصل کند (که او قصد دارد از آن برای تحقیق در مورد سازگاری آن‌ها با گرما استفاده کند).

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد رفتار حیوانات صحبت کنند. گوشتخوار چیست؟ کدام حیوانات گوشتخوار هستند؟ چگونه شکار می‌کنند و طعمه خود را به دام می‌اندازند؟ دانشمندان چگونه حیوانات خطرناک را در زیستگاه طبیعی خود مطالعه می‌کنند؟ کودکان: اگر می‌توانستید هر حیوانی را از نزدیک مشاهده کنید، کدام را انتخاب می‌کردید؟ چه چیزی دوست دارید از آن یاد بگیرید؟ والدین، از این فرصت استفاده کنید تا به فرزندان خود بگویید در صورت مواجهه با حیوان وحشی چه کاری باید انجام دهند و آن‌ها را نسبت به خطرات احتمالی نزدیک شدن به آن‌ها آگاه کنید.

والدین باید بدانند که این مجموعه مستند حیات وحش قطعا مناسب کودکان خردسال نیست، چرا که صحنه‌های متعددی از حیوانات خطرناک مانند گرگ‌ها، کوسه‌ها و کروکودیل‌ها در حال شکار و بلعیدن طعمه‌هایشان وجود دارد که ممکن است برای کودکان ترسناک باشد. نفس‌نفس‌زدن و نظرات آهسته راوی در صحنه‌ها (مثل «من خیلی می‌ترسم»، «این واقعا وحشتناکه» و غیره) - اگرچه به نظر اغراق‌آمیز و برای ایجاد درام به‌کار رفته - ممکن است بینندگان جوان را نیز بترساند. والدینی که با کودکان بزرگ‌تر برنامه را تماشا می‌کنند، ممکن است بخواهند به آن‌ها درباره خطرات نزدیک شدن به هر حیوان ناشناسی یادآوری کنند.

با وجود اینکه مستند مواجهه با خطر تصاویر نزدیک و فراوانی از حیوانات شگفت‌انگیز در زیستگاه طبیعی‌شان را به نمایش می‌گذارد، گاهی اوقات به دلیل مقدمه‌چینی‌های غیرضروری برای رویداد اصلی، دچار مشکل می‌شود. برای مثال، برای آماده‌سازی مواجهه با تمساح، بار ابتدا خرس‌های گریزلی را زیر نظر می‌گیرد و مورد مطالعه قرار می‌دهد، سپس خودش را در یک قفس فلزی کنار لاشه‌ای از گوزن می‌پیچد تا یک دسته گرگ را به سمت خود بکشاند، و در نهایت به داخل رینگ مسابقات گاو بازی می‌پرد تا با یک گاو خشمگین روبرو شود -- همه این کارها به نام تحقیقات برای ساخت لباس تمساح انجام می‌شود.این مجموعه از تمایل بیش از حد بار به دراماتیک بودن رنج می‌برد. او به نظر می‌رسد از یادآوری به بینندگان که برای نمایش جان خود را به خطر می‌اندازد لذت می‌برد، با اظهارنظرهای آرام مانند «ترسیده‌ام، اما باید تلاش کنم» و «این واقعاً وحشتناک است». اما بزرگترین مشکل، حداقل از نظر کودکان، صحنه‌های گاه آزاردهنده‌ای است که حیوانات شکار خود را می‌کشند و می‌خورند. بنابراین این مجموعه را برای کودکان کوچک توصیه نمی‌کنیم، و اگر با نوجوانان تماشا می‌کنید، سعی کنید در دسترس باشید تا بتوانید به سوالاتشان در مورد آنچه می‌بینند پاسخ دهید.