پدرهای قدیمی

جک، کانِر و مایک سه دوست صمیمی هستند که دهه پنجم زندگی خود را سپری می‌کنند. جک یک پسر 5 ساله دارد و البته منتظر به دنیا‌ آمدن فرزند دومش نیز هست. کانر نیز یک پسر 5 ساله دارد و مایک که از همسرش جدا شده و فرزندش را نیز رها کرده است اکنون با دوست دخترش زندگی می‌کند و حاضر نیست دوباره پدر شود! آن‌ها سال‌ها پیش، شرکتی را تاسیس کرده‌اند و وضع مالی خوبی دارند اما برای تامین هزینه تحصیل فرزندانشان به ناچار امتیاز شرکت را واگذار کرده و اکنون به عنوان کارمند در همان شرکت مشغول به کار هستند. جک در مورد روش‌های تربیتی اطلاعات چندانی ندارد و به توصیه همسرش، نِیت را به یک مهد خصوصی فرستاده اما متاسفانه با مدیر آنجا نیز رابطه خوبی نداشته و چندین بار با او وارد دعواهای لفظی و مشاجره می‌شود. این مشاجرات باعث می‌شود تا همسرش او را از خانه بیرون کند! در آن طرف ماجرا، دوست دختر مایک باردار شده و از او می‌خواهد رابطه‌شان را رسمی کند. مایک که شوکه شده است قادر به پذیرش موضوع نیست. هر سه نفر آن‌ها در طی یک اتفاق از شرکت اخراج می‌شوند و یک دعوای لفظی بینشان رخ می‌دهد. برای چند ماه، این سه دوست رابطه‌شان را قطع می‌کنند تا اینکه یک روز اتفاقی همدیگر را می‌بینند و با هم به سفری یک روزه می‌روند. در آنجا بریتنی با جک تماس می‌گیرد و به او اطلاع می‌دهد که همسرش در حال زایمان است. با این خبر آن‌ها با عجله به بیمارستان رفته و با همسران خود آشتی می‌کنند. جک تصمیم می‌گیرد تا بر خشم خود کنترل داشته باشد و نسل جدید را درک کند!

• این فیلم مناسب تماشا به همراه فرزندان نیست اما اگر از نسخه‌های پالایش‌شده و دوبله‌شده استفاده کنید با فرزندان بالای 18 سال خود می‌توانید گفتگوهایی درباره کنترل خشم و علت شکست جک در روابط بین فردی و به ویژه با همسرش، داشته باشید. از آن‌ها سوال کنید به نظر تو چه تفاوت‌هایی میان نسل گذشته و امروز وجود دارد؟ اشتباهات عقیدتی و فکری در نسل گذشته چه بود؟ و در نسل امروز چه اشتباهاتی وجود دارد؟ چطور می‌توان از تجربیات نسل گذشته درس گرفت؟ آیا صرف اینکه یک نفر سن بالایی داشته باشد، باعث می‌شود تا افکار او نیز پوسیده و ناکارآمد باشد؟! چطور می‌توان رابطه خوبی با نسل امروز برقرار کرد؟ لزوم درک تفاوت‌ها و درک متقابل در روابط بین این دو نسل چیست؟ خلاصه: درباره تفاوت نسل‌های گذشته و نسل امروزی، راهکارهای استفاده از تجربیات والدین در زندگی و علت شکست جک در روابط بین فردی و خانوادگی‌اش با فرزندان خود گفتگو کنید.

بهتر است بدانید طنز کلامی فیلم از نوع شوخی‌های جنسی است و تقریبا در اکثر سکانس‌ها وجود دارد. این فیلم با زبان طنز به دنبال نمایش تفاوت نسل قدیم و نسل امروزی است. جک و دوستانش که در دهه پنجم زندگی خود هستند مسائلی مانند ترنس‌ها، همجنس‌گراها، احترام به حقوق زنان، تربیت کودکان با روش‌های مدرن مانند آزاد گذاشتن بچه‌ها و یا مراجعه به روانشناس برای کنترل خشم را مسخره می‌کنند و با هر بار مسخره‌کردن، توسط اطرافیان مواخذه و سرزنش می‌شوند. آن‌ها حتی به دلیل شوخی با جنسیت زنان و نگاه ابزاری به آنان از کار خود اخراج می‌شوند. فیلم تا جایی پیش می‌رود که بالاخره آنان از اعمال خود شرمنده شده و ابراز پشیمانی می‌کنند. لیا، همسر جک، معتقد است که فرزندش باید در یک مدرسه خصوصی درس بخواند و برای این کار حاضر است هر کاری بکند و هر چقدر لازم است هزینه کند. این موضوع باعث به وجودآمدن مشکلات زیادی در زندگی‌شان می‌شود. در پایان آن‌ها به این نتیجه می‌رسند که ایرادی ندارد اگر فرزندشان در مدرسه دولتی درس بخواند و چه بهتر که قوانین سختگیرانه‌ای نیز در آنجا وجود نخواهد داشت. همانطور که از نام فیلم پیداست در واقع موضوع پدر و مادرشدن و فرزندآوری و افتخار به داشتن فرزند، موضوع اصلی آن است. با این تفاسیر مخاطب اصلی این فیلم والدین هستند نه نوجوانان. در نتیجه توصیه می‌شود مانند همیشه مراقب مصرف رسانه‌ای فرزندانتان باشید.                                                                                                                                            خلاصه: شوخی‌های کلامی جنسی مکررا توسط شخصیت‌ها به کار گرفته می‌شود. ناهنجاری اجتماعی فیلم بالاست. مخاطب فیلم والدین هستند. فرزندآوری و تشکیل خانواده مهم‌ترین پیام فیلم است.

در کمدی که برخی از نکته‌های اجتماعی میان‌نسلی را به‌خوبی به تصویر می‌کشد، مردان میانسال رفتار بد مادران یا نسل شراب را دریافت می‌کنند، اما در نهایت به برخی از دام‌های خود می‌افتد. کارگردان/هم‌نویسنده/ستاره بِر در «پدران پیر» ریاکاری برخی از رفتارهای نسل هزاره و ایکس را درک می‌کند و در اینجا چند خط بسیار خنده‌دار وجود دارد. این لحظه‌های دقیق شامل سناریوهایی مانند زمانی است که یک مدیر مدرسه قلابی بین یک مشاجره با یک والدین و نسل‌کشی رواندا شباهت‌هایی را ترسیم می‌کند، یا زمانی که از دوربین‌های مخفی برای گرفتن افراد در فضاهای خصوصی که چیزهای توهین‌آمیزی می‌گویند، استفاده می‌شود، یا وقتی که یک مرد سفیدپوست به دیگری می‌گوید «امتیازات خود را بررسی کند» یا وقتی که یک مهمانی روی یک تم «بدون تم» توافق می‌کند تا کسی را ناراحت نکند.جک غر می‌زند که نسل کامل از مردم فقط سعی می‌کنند دردسر درست نکنند و می‌توانید منظور او را درک کنید. به همین ترتیب، صحبت‌های جنسیت‌زده دوستان (با دیالوگ‌های ناراحت‌کننده کاناواله) و مشکلات خشم آنها به‌طور واضح قدیمی و کهنه به نظر می‌رسند. مشکل این است که همانطور که سه شخصیت اصلی خود را بیشتر در گوشه‌های رفتارهای سمی مردانه فرو می‌برند، فیلم نیز همین مسیر را دنبال می‌کند. سفر جاده‌ای پر از الکل و مواد مخدر به یک باشگاه استریپتیز حسابی کلیشه‌ای و شبیه فیلم‌های دهه ۱۹۸۰ به نظر می‌رسد. مطمئناً این بخشی از هدف فیلم است، اما نشان می‌دهد که مانند پدران پیر داستان، فیلمسازان نیز ممکن است فکر نکنند که جامعه در این ۴۰ سال پیشرفت زیادی کرده است و فقط فکر می‌کنند که باید با آن همراه شد یا خطر منزوی شدن واقعی وجود دارد. مثل استدلال با کسی است که باید آخرین کلمه را بگوید. مخاطب اصلی فیلم Old Dads احتمالاً شبیه سه شخصیت اصلی فیلم فکر می‌کنند، رفتار می‌کنند و دنیا را همانطور می‌بینند.