مسابقه تلویزیونی

مسابقه تلویزیونی ماراتن، با الهام از یک برنامه تلویزیونی بریتانیایی با همین نام، شش شرکت کننده مشهور را در یک تورنمنت هفت روزه و حذفی از بازی‌های کلاسیک آمریکایی شرکت می‌دهد: قیمت درست است، معامله کنیم، ساعت را بزن، شانس خود را امتحان کن، کوسه‌های کارتی، بازی تطبیق و دعوای خانوادگی. برنده نهایی، عنوان قهرمان مسابقه تلویزیونی ماراتن را کسب می‌کند و یک چک بزرگ به خیریه مورد نظرش اهدا می‌کند. در این فرآیند، یک فهرست از ستارگان شامل تیم میدوز (شنبه شب زنده)، لسلی نیلسن (هواپیما، تفنگ عریان)، کتی ناجیمی (خواهران)، لنس بیس (*NSYNC)، پیج دیویس (معاوضه فضا) و براند رودریک (نجات‌یافته) که با وجود اندام زیبا، پوشش مناسبی دارد، توسط ریکی لیک، بازیگر و مجری سابق برنامه گفتگو داوری می‌شوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت‌های برنامه‌های تلویزیونی عجیب و غریب گذشته و نمایش‌های پرزرق و برق امروزی صحبت کنند. آیا نورپردازی شدید و موسیقی دراماتیک (مانند برنامه «چه کسی می‌خواهد میلیونر شود؟») واقعاً برای سرگرمی در تلویزیون ضروری است؟ آیا جوایز میلیون دلاری برنامه‌های تلویزیونی به امری عادی تبدیل شده‌اند که ما دیگر پیروزی در چیزهای ساده‌تر، مانند ساعت‌های قدیمی را ارزشمند نمی‌دانیم؟ اگر همه شرکت‌کنندگان در برنامه‌های تلویزیونی مجبور بودند جوایز خود را به خیریه اهدا کنند (همانطور که افراد مشهور در این برنامه انجام می‌دهند)، آیا باز هم تمایل به شرکت داشتیم، یا فقط پول مهم است؟

والدین باید بدانند که در بیشتر موارد، این بازی نمایشی کلاسیک، تمیز و مناسب است. اما به عنوان یک مسابقه تلویزیونی، باید آگاه باشید که تبلیغات محصول به وفور وجود دارد و طمع و حرص تشویق می‌شود. به وضوح، شرکت‌کنندگان مشهور به دلیل محبوبیت عمومی انتخاب شده‌اند و نه به خاطر رفتارهای عجیب و غریب احتمالی‌شان مقابل دوربین، که این امر باعث می‌شود شوخی‌ها و رفتارهایشان برای تماشای خانوادگی مناسب باشد. همچنین این واقعیت که شرکت‌کنندگان برای امور خیریه بازی می‌کنند، آنها را به الگوهایی خوب برای کودکان (و بزرگسالان) در همه سنین تبدیل می‌کند.

والدین از فرصت نادری که به آنها اجازه می‌دهد تا بدون مواجهه با خشونت بیش از حد یا تلمیحات جنسی، برنامه‌های تلویزیونی در ساعات پربیننده را با فرزندان خود تماشا کنند، قدردانی خواهند کرد. در واقع، مسابقه تلویزیونی ماراتن آنقدر آرام و ملایم است که ممکن است کودکان حین تماشای آن حوصله‌شان سر برود. با این حال، این برنامه تلویزیونی به‌طور کامل لذت‌بخش و حتی هیجان‌انگیز است و می‌تواند چند شب را به خوبی پر کند. این برنامه ما را به یاد روزهای دور مسابقه تلویزیونی حقیقت یا عواقب می‌اندازد.