غرفه خوراکی‌های خوشمزه

در اسنک شاک، تابستان سال 1991 در نبراسکا است و دو دوست نوجوان حیله‌گر به نام‌های ای‌جی (کانر شری) و موس (گابریل لابل) در طول یک اردوی مدرسه از گروه جدا می‌شوند تا در مسابقات سگ‌دوانی شرط‌بندی کنند و قصد دارند از پول برنده‌شده برای تولید خانگی آبجو استفاده کنند. متاسفانه، والدین ای‌جی متوجه می‌شوند و او مجبور می‌شود یک کار تابستانی معمولی پیدا کند. دو دوست از یک غرفه اسنک خالی کنار استخر عمومی باخبر می‌شوند و تصمیم می‌گیرند برای آن مزایده بگذارند. بعد از اینکه غرفه به آنها می‌رسد، باید طرح‌های بیشتری اجرا کنند تا پول مواد مورد نیاز را تامین کنند. غرفه موفق می‌شود و پول به دست می‌آید. اما بروک (میکا عبداله)، دخترعمو همسایه دیوار به دیوار ای‌جی، خودش کار تابستانی به عنوان ناجی غریق در استخر پیدا کرده است. به نظر می‌رسد که بروک به ای‌جی علاقه دارد و ای‌جی هم متقابلا به او علاقه‌مند است، اما بروک با موس قرار می‌گذارد. این موضوع باعث اختلاف در دوستی پسران می‌شود و شاید هیچ‌وقت مثل قبل نشود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در «اسنک شاک» صحبت کنند. این خشونت را با آنچه در فیلمی با لحن جدی‌تر می‌بینید، مقایسه کنید. آیا این موضوع بر تاثیر آن تاثیر می‌گذارد؟
• آیا این فیلم مصرف الکل، سیگار و/یا مواد مخدر را جذاب و فریبنده نشان می‌دهد؟ اگر این‌طور است، چگونه؟ آیا پیامدهای آن به تصویر کشیده شده است؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چگونه رابطه جنسی به تصویر کشیده شده است؟ چه ارزش‌هایی پیشنهاد می‌شود؟ شخصیت‌ها چه چیزی یاد می‌گیرند؟
• چگونه قلدری به تصویر کشیده می‌شود؟ با کسانی که دیگران را قلدری می‌کنند، چگونه برخورد می‌شود؟ برخی روش‌های سالم برای مقابله با قلدری کدامند؟
• آیا این فیلم مصرف‌گرایی را جشن می‌گیرد؟ سرمایه‌داری را؟ آیا ای. جی. و موس چیزی از طرح‌های پول‌ساز خود یاد می‌گیرند؟

در سال 1991، کمدی بلوغی با نام Snack Shack درباره دو نوجوان کارآفرین اهل نبراسکا است که برای تابستان کلبه‌ای را به دست می‌گیرند و بر سر یک دختر جدید در شهر با هم دعوا می‌کنند. این فیلم سرشار از شوخی‌های جنسی و سر و صدا است، اما در عین حال آزاد و برنده. زبان فیلم بسیار تند است و به طور مداوم از کلمات نامناسب و رکیکی مانند "f--k"، "s--t"، "bulls--t"، "p---y"، "t-ts"، "a--hole" و موارد دیگر استفاده می‌شود. نوجوانان یکدیگر را می‌بوسند و نوازش می‌کنند؛ صحنه‌ای از رابطه جنسی پیشنهاد می‌شود اما نیمه‌کاره رها می‌شود. مجله‌ای مخصوص بزرگسالان نشان داده می‌شود و گفتگوهای قوی مرتبط با مسائل جنسی وجود دارد. نوجوانان خودشان آبجو درست می‌کنند، در طول فیلم می‌نوشند و هم حشیش و هم سیگار می‌کشند. شخصیت‌ها با هم دعوا می‌کنند و مشت می‌زنند (دست کم یک بار منجر به زخم‌های خونی می‌شود)، و برخی از آنها مورد قلدری قرار می‌گیرند. یکی از شخصیت‌های مهم می‌میرد و مراسم تشییع جنازه و سوگواری برگزار می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم صبر و حوصله می‌طلبد و موضوعات آشنایی را پوشش می‌دهد، اما در نهایت به لطف سبک آزاد و درک زمان و مکان، مسیر خود را پیدا می‌کند. «اسنک شاک» با انرژی بالا و پرهیجان شروع می‌شود، با ای‌جی و مووز که با حداکثر سرعت حرف می‌زنند و از هیجان برنده شدن پول و مسابقه برای بازگشت به جایی که باید باشند، فریاد می‌کشند، همه این‌ها با ضرباهنگ پرتحرک و موسیقی تند همراه است. اما وقتی پسرها مشغول خوردن شام هستند و مادر ای‌جی (جیلیان ویگمن) زیر میز نگاه می‌کند و پاهای مووز را می‌بیند که با سرعت زیادی تکان می‌خورد، ریتم و همهمه شروع به معنی‌دار شدن می‌کنند. فیلم ریتم جالبی پیدا می‌کند و با رویکردی تقریباً سهل‌انگارانه، آشفتگی را به تصویر می‌کشد. لحظاتی که ممکن است در فیلم‌های دیگر نقاط عطفی باشند، مثل پیدا کردن راه خنده‌داری توسط پسرها برای شارژ کردن ۷۵ سنت بیشتر برای هر هات‌داگ، به‌عنوان یک تفکر پس از عمل از کنار آن‌ها می‌گذرد؛ چیزها فقط در لحظه اتفاق می‌افتند.شخصیت شین (با بازی نیک رابینسون) به عنوان یک الگوی برادر بزرگتر برای ای. جی.، لایه‌ای از مهربانی را به فیلم اضافه می‌کند. و نبراسکای سال ۱۹۹۱ نه به عنوان نوستالژی، بلکه به عنوان یک اثر و روشی برای نگاه از بیرون به صحنه مورد استفاده قرار می‌گیرد. آدام رهمایر کارگردان، اثری مشابه را در فیلم قبلی خود، جواهر ناشناخته شام در آمریکا، به دست آورد، جایی که بینندگان با شخصیت‌های نامناسبی آشنا می‌شوند که در ابتدا ما را آزار می‌دهند؛ ما آن‌ها را ناعادلانه قضاوت می‌کنیم، مثل قضاوت در مورد کتابی از روی جلدش، قبل از اینکه به طور کامل با آن‌ها آشنا شویم و عاشقشان شویم. ممکن است کمی طول بکشد تا اسنک شاک مورد توجه قرار بگیرد، اما در نهایت می‌تواند به باشگاه فیلم‌های بزرگ تعطیلات تابستانی بپیوندد.