اماندای من

در فیلم من، اماندا، اماندا (با بازی الساندرا دِ رُسی) شیفته بهترین دوستش تی‌جی (با بازی پیولو پاسکوئل) است. آن‌ها دوستی صمیمی، راحت و عمیقی با هم دارند. هر دو رابطه‌های عاشقانه‌ای در کنار دوستی‌شان دارند، اما به دلایلی نامعلوم، همیشه شکست می‌خورند. تنها ثبات در زندگی‌شان دوستی پایدارشان است. آن‌ها با هم مسافرت می‌روند. در تخت‌آویزشان می‌نشینند و به آسمان پرستاره نگاه می‌کنند. در حالی که یکی از آن‌ها حمام می‌کند، دیگری بدون در زدن وارد حمام می‌شود. آن‌ها بی‌گناه در یک تخت می‌خوابند. با هم می‌نوشند، می‌رقصند و مهمانی می‌گیرند. فیلم بر روی این ارتباط تمرکز دارد، پس ما اطلاعات کمی در مورد بقیه زندگی آن‌ها، شغل، دوستان دیگر و خانواده‌شان داریم. آن‌ها به دیدن مادربزرگ اماندا، که لوز والدز نقشش را بازی می‌کند، می‌روند و او بی‌امیدانه به دنبال برقراری ارتباط عاشقانه بین آن‌هاست تا بتواند از یک عروسی لذت ببرد، اما دوستانشان به قرار گذاشتن با دیگران ادامه می‌دهند. آیا آن‌ها می‌توانند این ارتباط خاص را حفظ کنند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت دوستی و عشق صحبت کنند. به نظر شما چه چیزی مانع از تبدیل شدن این دوستی به یک رابطه عاشقانه پایدار شد؟
• آنچه دوستی در اینجا را خاص می‌کند چیست؟
• آماندا به نظر زن قدرتمند و مستقلی می‌آید، با این حال برای شوهر آزارگرش بهانه می‌آورد. این فیلم چه چیزی در مورد خشونت خانگی به ما می‌گوید؟

والدین باید بدانند که «مای آمندا» تصویری از یک دوستی عمیق است. هم مرد و هم زن در روابط عاشقانه‌ای که ظاهراً دارند، دست و پا می‌زنند، عشقی که نمی‌توانند حفظ کنند، اما عشق واقعی در رابطه دوستانه‌ای است که با هم دارند. این فیلم فیلیپینی عمدتاً به زبان فیلیپینی است و زیرنویس انگلیسی دارد. نوجوانان ممکن است از نحوه تلاش دوستان برای مرتب کردن یک رابطه نزدیک اما آشفته لذت ببرند. زبان فیلم شامل استفاده نسبتاً کم از کلمات فحش و ناسزا است. هیچ صحنه جنسی در فیلم نشان داده نمی‌شود، اما دوستان در مورد این واقعیت که با هم رابطه جنسی ندارند، صحبت می‌کنند. در خارج از صحنه، یک شخصیت توسط همسرش مورد آزار و اذیت فیزیکی قرار می‌گیرد. یک زن برای همسر آزارگرش بهانه می‌آورد و می‌گوید که «خودش تقاضا کرده بود». دو شخصیت در خارج از صحنه می‌میرند. بزرگسالان مقادیر زیادی الکل مصرف می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

شخصیت‌ها و بازیگران به اندازه کافی برنده هستند تا این فیلم اشک‌آور را به خوبی اجرا کنند. در حالی که فیلم جذاب است، «My Amanda» می‌توانست فیلم بهتری باشد اگر پرده را بر تمام درام و اتفاقات واقعی که خارج از صحنه رخ می‌دهند و بعداً توصیف می‌شوند، کنار می‌زد. در حالی که بازیگر اصلی، آلخاندرا دِ رُسی، در نقش پرانرژی آماندا (ملقب به فریم) عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد و به خوبی فیلم را کارگردانی می‌کند، فیلمنامه او اشتباهات آماتوری دارد. زوج‌ها خارج از صحنه از هم جدا می‌شوند و ما نمی‌دانیم چگونه و چرا. معلوم می‌شود که یک دوست سابق آدم بدی است، اما هرگز بدی او را در عمل نمی‌بینیم. هرچه در مورد او می‌دانیم به صورت توصیفی بعد از وقوع اتفاقات است. به ما گفته می‌شود که مشکلی با تی‌جی (فافی) وجود دارد. مدرک؟ خارج از صحنه، او نمی‌تواند با یک دوست‌دختر بماند. اما در صحنه، او به نظر کامل و بی‌نقص است، مردی ملایم، وفادار، مهربان، دلسوز، بامزه و شفقت‌آمیز. راوی فیلم، به ما می‌گوید که چقدر از تبدیل شدن به فردی بهتر شگفت‌زده شده است، اما ما هرگز صفاتی را که او را به تغییر وادار می‌کند، ندیده‌ایم. پیولو پاسکوال بازیگر جذابی است با نرمی و قدرت شبیه به برد پیت. تعامل راحت او با دِ رُسی فیلم را می‌سازد.