غارت قفس

در برنامه تلویزیونی حمله به قفس، شرکت‌کنندگان سعی می‌کنند با پاسخ دادن به سوالات عمومی، زمان بیشتری را در قفسی پر از اقلام لوکس شامل جواهرات، کیف‌های برند، تعطیلات رویایی و غیره به دست آورند. تیم‌های دو نفره فقط می‌توانند اقلامی را که می‌توانند از قفس خارج کنند، نگه دارند. نبود ساعت‌ها باعث می‌شود این کار دشوار شود و تیم برنده باید در پایان سه دور، اقلام با ارزش‌تری را به دست آورده باشد. سپس به دور جایزه و بزرگترین جایزه شب شامل یک مینی کوپر می‌رسیم.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مادی‌گرایی صحبت کنند. این مفهوم چیست و چگونه می‌تواند مضر باشد؟
• شرکت‌کنندگان چگونه کار تیمی را نشان می‌دهند؟ چرا این یک قدرت شخصیتی مهم است؟

در این برنامه تلویزیونی جذاب، شرکت‌کنندگان با یکدیگر رقابت می‌کنند تا جوایز برندهای مختلف را به دست آورند.

یک نگاه تازه به فرمت برنامه‌های مسابقه‌ای که بینندگان در هر سنی را درگیر می‌کند. ساختار منحصربه‌فرد «غارت قفس» بحث‌های پرشور را در میان مخاطبان برمی‌انگیزد، از تصمیم‌های استراتژیک در مورد اینکه چه کسی باید به سوالات پاسخ دهد و چه کسی باید جوایز را برباید تا رویکرد کارآمدترین برای مواجهه با «قفس». در حالی که فرمت برنامه جذاب است، می‌تواند با افشای ارزش هر آیتم شرکت‌کنندگان جمع‌آوری می‌کنند به جای فقط ارزش کل آن‌ها، بهبود یابد. مجریان کاریزماتیک، جینی می و دیمون وینس جونیور (سریال پایان خوش) به جذابیت برنامه می‌افزایند. «غارت قفس» به خاطر تعهد ستودنی‌اش به تنوع، هم در مجری و هم در شرکت‌کنندگان، متمایز است. شاید تم مصرف‌گرایی برای کودکان ایده‌آل نباشد، اما فرمت برنامه فرصتی را برای بحث در مورد عواقب طمع بیش از حد فراهم می‌کند.