او نزد من آمد

استیون (پیتر دینکلیج) آهنگساز اپرای مشهور در فیلم او به سراغ من آمد در حال بهبودی از فروپاشی عصبی است در حالی که هنوز با ترس از مسدود شدن نویسندگی دست و پنجه نرم می‌کند. در حالی که از توصیه‌های درمانگر/همسرش پاتریشیا (آن هاتاوی) برای تکان دادن عادت‌هایش پیروی می‌کند، با کاپیتان قایق باری با روحیه آزاد به نام کاترینا (ماریسا تومه) ملاقات می‌کند که او را به آب‌های ناشناخته می‌برد. در همین حال، پسر نوجوان پاتریشیا از رابطه قبلی‌اش، جولیان (اوان الیسون) عمیقاً عاشق ترزا (هارلو جین) است، که خانواده‌هایشان را به شیوه‌های غیرمنتظره‌ای به هم پیوند می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تاریخچه رسانه‌ها در نمایش آزار و اذیت به عنوان شکلی از عشق صحبت کنند. در فیلم «او چگونه با من آشنا شد» چگونه این موضوع را اصلاح می‌کند در حالی که همچنان از آن به عنوان یک ابزار کمدی استفاده می‌کند؟
• سبک کمدی اسکروبال چیست؟ آیا این فیلم در این دسته قرار می‌گیرد؟ در مقایسه با فیلم‌های مشابهی که در این ژانر دیده‌اید، چطور است؟
• چگونه تغییر دادن عادت روزانه می‌تواند به شما کمک کند تا از احساس «گرفتار بودن» رها شوید؟ عواقب برخورد ناصحیح استیون با کاترینا چه بود، چه خوب و چه بد؟
• آیا علاقه پاتریشیا به کشف مذهب کاتولیکش این فیلم را به یک اثر مذهبی تبدیل می‌کند؟ چرا بله یا خیر؟ عناصر مشخص‌کننده این ژانر چیست؟
• فیلم چگونه به موضوع سلامت روان می‌پردازد؟ چرا نشان دادن افرادی که در مواجهه با چالش‌ها، دریافت کمک، کار بر روی مشکلات و رسیدن به نتایج خوشایند هستند، مهم است؟

والدین باید بدانند که او به سراغ من آمد، یک درام عاشقانه عجیب و غریب با بازی آن هاتاوی، پیتر دینکلیج و ماریسا تومی است. این فیلم درباره تعقیب عشق، هرجا که شما را ببرد، است و بر دو خانواده تمرکز دارد که از طریق رابطه نوجوانان خود به هم متصل می‌شوند و سپس توسط دو عمل جداگانه رابطه جنسی از هم جدا می‌شوند - یکی شامل بی‌وفایی بزرگسالان بی‌پروا و دیگری تصمیمی آگاهانه بین عاشقان دبیرستانی (سن 16 و 18 سال). در حالی که بیشتر شخصیت‌های اصلی سفیدپوست هستند، طیف وسیعی از اندازه‌های بدن، وضعیت سلامت روان و پیشینه‌های اقتصادی را نمایندگی می‌کنند و دیدگاه‌ها و چشم‌اندازهای متعدد به اشتراک گذاشته می‌شوند. شخصیت‌ها مشروب می‌خورند، گاهی اوقات بیش از حد، که عواقبی دارد که در ابتدا منفی به نظر می‌رسند اما در نهایت به خوشبختی می‌انجامد. شخصیت‌ها یکدیگر را می‌بوسند و رابطه جنسی غیر صریح دارند و زنان در حال پوشیدن لباس زیر یا بدون بالاتنه با پوشاندن نوک پستان‌ها نشان داده می‌شوند. پراکندگی زبانی قوی شامل کلمات "s--t" و "f--k" است. شخصیت‌ها همچنین درباره تجاوز قانونی صحبت می‌کنند، ایده تعقیب و مراقبت به عنوان شکلی از عشق مورد توجه قرار می‌گیرد و اپرایی حول شخصیتی که قاتل سریالی است، می‌چرخد. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

کارگردان و نویسنده ربکا میلر شخصیت‌های فوق‌العاده پیچیده و موقعیت‌های غیرمنتظره و تاثیرگذار را مانند یک گبه زیبا و پرکار به هم می‌بافد. اما گبه‌ها، هرچند اغلب زیبا هستند، واقعاً گرمای چندانی ندارند. و بسیاری از مردم، از جمله نوجوانان، همیشه جزئیات بافت گبه را نمی‌پسندند و فقط سطح آن را می‌بینند. و این باعث می‌شود که فکر کردن به این موضوع جالب باشد که بینندگان جوان‌تر چگونه ممکن است فیلم «او به سراغ من آمد» را تفسیر کنند. به عنوان مثال، کاپیتان کاترینا (تومی) یک شگفتی مطلق است، که با شور و اشتیاق و قدردانی او از زندگی و حرفه‌ای تعریف می‌شود که برخی ممکن است آن را ناخوشایند و خشن بدانند. در عین حال، او در غلبه بر "اعتیاد به رابطه جنسی و عشق" خود ناکام است، و درگیر رفتارهای جنسی پرخطر می‌شود که فراتر از اختیار اوست؛ او نمی‌تواند رویاهای رمانتیک را از واقعیت تشخیص دهد، و این به شکل تعقیب و آزار دیگران بروز می‌کند. بنابراین او پیچیده است. اما این واقعیت که رفتارهای مسئله‌دار او نتیجه‌بخش است و حتی به عنوان یک قهرمان به تصویر کشیده می‌شود، او را به شخصیتی بالقوه مسئله‌دار برای مخاطبان نوجوان تبدیل می‌کند.سپس پدر تری (برایان دارسی جیمز) است که متوجه می‌شود دختر سفیدپوست ۱۶ ساله‌اش، ترزا، که به فرزندخواندگی پذیرفته، رابطه جنسی رضایت‌محور با دوست‌پسر دورگه ۱۸ ساله‌اش، جولیان، دارد. این موضوع احساسات نژادپرستانه‌ای را در او برمی‌انگیزد و باعث می‌شود دست به اقدامی بزند که جولیان را برای بقیه عمرش در فهرست مجرمان جنسی قرار دهد. خنده‌دار است؟ میلر هرگز نتوانست لحن لازم را برای تبدیل کردن این فیلم به کمدی مورد نظرش به دست آورد، و انتظار زیادی است که از بینندگان بخواهیم در تجاوز جنسی به افراد زیر سن قانونی، طنز و خنده پیدا کنند. این عدم تعادل باعث می‌شود تجربه کلی فیلم متوسط باشد، اما با وجود شخصیت‌های جذاب و به‌خوبی پرداخته‌شده و موسیقی شگفت‌انگیز (از جمله یک آهنگ اصلی از بروس اسپرینگستین و همسرش پتی اسکالفا)، این فیلم می‌تواند مجموعه تلویزیونی فوق‌العاده‌ای با تمرکز بر ترزا و جولیان باشد. اما در حال حاضر، این فیلمی است که نیاز به گفتگوی دنباله‌دار دارد.