شب سال نو

در شب سال نو، شهر نیویورک مملو از شادی و شور و هیجان است. اینگرید (با بازی میشل فایفر)، دستیار یک مدیر اجرایی شرکت ضبط موسیقی (با بازی جان لیتگو)، از شخصیت خجالتی خود خسته شده و لیستی از تصمیمات خود دارد که می‌خواهد با کمک یک پیک دوچرخه‌سوار شجاع (با بازی زک افران) آنها را عملی کند؛ یک مرد در حال مرگ (با بازی رابرت دنیرو) با کمک یک پرستار (با بازی هالی بری) به زندگی خود می‌اندیشد؛ یک خواننده پشتیبان (با بازی لیا میشل) ممکن است به بزرگترین اجرای زندگی خود نرسد مگر اینکه از آسانسوری که در آن گیر افتاده و همسایه بدبینش (با بازی اشتون کوچر) نیز در آن است، خارج شود؛ یک ستاره راک (با بازی جان بون جووی) به سختی می‌تواند روی اجرای خود تمرکز کند، زیرا کسی که از دست داده (با بازی کاترین هیگل) در همان رویداد کار می‌کند؛ یک مادر مجرد (با بازی سارا جسیکا پارکر) با دختر ۱۵ ساله خود (با بازی ابیگیل برسلین) درگیر است که می‌خواهد اولین بوسه خود را در لحظه افتادن توپ سال نو تجربه کند؛ یک غول صنعت ضبط موسیقی (با بازی جاش دوآمل) امیدوار است که بار دیگر با عشقی گذرا روبرو شود؛ و یک مدیر اجرایی شهر (با بازی هیلاری سوانک) باید مطمئن شود که افتادن توپ سال نو به درستی انجام می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش قرار گذاشتن و روابط عاشقانه در شب سال نو صحبت کنند. از نوجوانان خود بپرسید آیا این تصور آن‌ها از روابط بزرگسالان است؟
• آیا با داستان‌های شخصیت‌ها ارتباط برقرار کردید؟ کدام‌یک باورپذیرتر به نظر می‌رسیدند؟ کدام‌یک کاملا غیرقابل باور بودند؟
• اهمیت شب سال نو به عنوان یک تعطیلی چیست؟ آیا مهم است که کسی خاص را برای جشن گرفتن آن داشته باشید؟ شروع سال نو برای شما چه معنایی دارد؟

والدین باید بدانند که شب سال نو یک کمدی رمانتیک با حضور ستارگان مشهور است که چهره‌های آشنای زیادی (از جمله اشتون کوچر، لیا میشل، زک افران، میشل فایفر، رابرت دنیرو و بسیاری دیگر) دارد، اما از نظر عمق ضعیف است. این فیلم چند داستان مرتبط را دنبال می‌کند که در آن افراد سعی می‌کنند برای سال گذشته جبران کنند و سال نو را آغاز کنند؛ داستان‌ها ساده و شاد هستند، و اگرچه پیام‌ها با نیت خوب ارائه می‌شوند و همه تلاش می‌کنند فرد خوبی باشند، اما الگو‌های قابل باور زیادی وجود ندارند. بوسیدن و عشق ورزیدن در این فیلم زیاد است، علاوه بر این نوشیدن الکل و فحاشی (از جمله کلمات "s--t" و یک "f--k" به یادماندنی) و تعداد زیادی بیلبورد بزرگ در میدان تایمز اسکوئر که محصولات را تبلیغ می‌کنند، وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

مشکل شب سال نو این است که سعی می‌کند از فیلم واقعا عشق تقلید کند و در این کار موفق نیست. چیزی که واقعا عشق را به یادماندنی کرد، کیفیتی بود که به آن اجازه داد علی‌رغم خطرات ساخت یک کمدی عاشقانه گروهی، به یادماندنی باشد. این فیلم با انجام این کار به خوبی، مرزهای جدیدی را گشود. و بازیگران آن واقعا خوب بودند. و اگرچه مواد اولیه اینجا تقریبا یکسان است — بازیگران مشهور؛ تعطیلات احساسی؛ داستان‌های عجیب و خنده‌دار که در یک نقطه به هم می‌رسند — غذایی که اینجا سرو می‌شود، به همان اندازه رضایت‌بخش نیست.چرا؟ نه اینکه بخواهم این تشبیه را بیش از حد به کار ببرم، اما این موضوع بیش از حد اغراق‌آمیز است. به جز چند برنده و نامزد جایزه آکادمی (سوانک، دی‌نیرو، بری) و محترم پارکر (و تا حدی هایگل)، بقیه بازیگران خیلی تلاش می‌کنند تا با بازی‌ای بدون زحمت و تلاش، در کنار داستانی بسیار ضعیف و صحنه‌هایی بسیار کلیشه‌ای ظاهر شوند. (کارگردان گری مارشال با فیلم روز ولنتاین خود با همین مشکل مواجه بود.) دیالوگ‌های توضیحی، نقاط داستانی که از کیلومترها دور قابل تشخیص هستند و بازیگرانی که بیش از حد در فیلم حضور دارند، همه این موارد در فیلم وجود دارند. لحظات بسیار کمی در فیلم احساس اصالت می‌کنند؛ در عوض، فیلم به طور مداوم تلاش می‌کند تا امید، نوستالژی و خوش‌بینی را القا کند. بله، شب سال نو بسیار پرشور است. اما هیچ‌کسی دوست ندارد احساس دستکاری شدن داشته باشد، حتی برای خاطرات گذشته.