طعمه شیطان

در فیلم «طعمه شیطان»، آن (جکوئلین بایرس) از ترومای دوران کودکی رنج می‌برد. او باور دارد که مادرش تسخیر شده بود و «صدایی» در درونش باعث شد تا به دختر جوانش آسیب برساند. آن که اکنون راهبه‌ای در یک بیمارستان آموزشی است، مصمم است تا دربارهٔ جن‌گیری بیاموزد، هرچند که کلیسا این کار را برای راهبه‌ها ممنوع کرده است. آن با دختری جوان به نام ناتالی (پوزی تیلر) ارتباط برقرار می‌کند. وقتی ناتالی نشانه‌هایی از تسخیر شدن نشان می‌دهد، آن قادر است با ارتباط برقرار کردن با دختر درون او، به او کمک کند، به جای اینکه با شیطان مواجه شود. یک کشیش جوان، پدر دانته (کریستین ناوارو)، از آن می‌خواهد تا به او در مورد خواهرش کمک کند که او هم به نظر تسخیر شده است. اما وقتی اوضاع بدتر می‌شود، آن باید یک بار دیگر با شیطان درون ناتالی روبرو شود و تصمیم دشواری بگیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «طعمه شیطان» صحبت کنند. این صحنه‌ها چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ هیجان‌انگیز بود؟ تکان‌دهنده؟ فیلم برای رسیدن به این اثر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آیا نظریه آن در مورد تسخیرشدگان که به دلیل تروما و احساس گناه اجازه ورود به شیاطین را می‌دهند، منطقی است؟ چگونه می‌توان این نظریه را در زندگی به کار برد؟
• آیا این فیلم ترسناک است؟ چه چیزی باعث جذابیت فیلم‌های ترسناک می‌شود؟ چگونه می‌توان از ژانر ترسناک به عنوان ابزاری برای مواجهه با مسائل دنیای واقعی استفاده کرد؟
• آیا در فیلم، نمایش‌های مثبت و متنوعی را مشاهده کردید؟ چرا این موضوع مهم است؟

والدین باید بدانند که «طعمه شیطان» فیلمی در مورد تسخیر و جن‌گیری است که استدلال می‌کند زنان باید اجازه یادگیری مهارت جن‌گیری را داشته باشند. این فیلم همچنین همدلی و درک را ترغیب می‌کند، اما به دلیل کندی و خستگی، تأثیر زیادی ندارد. انتظار خشونت‌های مرتبط با شیاطین، ترساندن‌های ناگهانی، حرکات عجیب بدن، صحنه‌های سوءاستفاده از کودک، اجساد، خون و دیگر جلوه‌های دیجیتال زننده، خشن و شوک‌آور را داشته باشید. زنی در مورد باردار شدن در سن ۱۵ سالگی صحبت می‌کند و می‌گوید که به دلیل مستی، پدر بچه را به یاد نمی‌آورد. دو کشیش و یک راهبه شراب جشن می‌نوشند. در این فیلم از کلمات «s--t» و «bitch» استفاده شده است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

مانند بسیاری از فیلم‌های جن‌گیری، این فیلم از نظر بصری زیبا است (کلیساهای قدیمی، کتابخانه‌ها، شیشه‌های رنگی)، اما از نظر ریتم و انرژی کند و خسته‌کننده است، گویی در حین تماشای صحنه‌ها به خواب فرو رفته است. "طعمه شیطان" مفهومی جالب دارد و استدلال می‌کند که زمان آن رسیده که زنان نیز در باشگاه جن‌گیری حضور داشته باشند. همچنین این فیلم دیدگاه متفاوتی ارائه می‌دهد و پیشنهاد می‌کند که می‌توان به تسخیرشدگان کمک کرد، کسانی که به دلیل آسیب‌های روحی و احساس گناه، باور ندارند که شایسته عشق خداوند هستند، به جای حمله به شیطان. اما این ایده‌ها فقط در چند صحنه کلیشه‌ای و تکراری جن‌گیری استفاده شده‌اند. تنها اتفاق جالب این است که شیطان یک پنکه سقفی را با سرعت زیادی می‌چرخاند تا پره‌های آن بشکند و در اتاق پرتاب شود.همه چیز در این فیلم خواب‌آلود به نظر می‌رسد، حتی آن که خطوط خود را با لحن نرم و هیپنوتیزم‌کننده ارائه می‌دهد. (این برای صحنه‌هایی که او از بیماران مراقبت می‌کند، عالی است، اما در مبارزه با شیاطین نه.) هیچ حس فوریتی وجود ندارد. اولین جن‌گیری که می‌بینیم فقط یک پروژه کلاسی است، با دو داوطلب که این فرایند را امتحان می‌کنند، انگار که در حال شرکت در یک امتحان عملی شفاهی هستند. این موضوع که شیاطین حتی ترسناک نیستند، کمک نمی‌کند، و شامل جلوه‌های ویژه معمولی با بودجه کم و ظاهری لجن‌مانند و چند صحنه ترسناک می‌شود. حداقل ویرجینیا مادسن در اینجا حضور دارد و کمی کلاس به فیلم می‌دهد، به عنوان دکتر مسئول در بیمارستان. و کالین سالمون به عنوان پدر کوئین عالی است، با صدای باشکوهش. اگر فقط "Prey for the Devil" خودش را به اندازه کافی بیدار می‌کرد تا ایده‌هایش را دنبال کند، ممکن بود شایسته بازیگرانش باشد.