کشتن دو عاشق

«قتل دو عاشق» داستان دیوید (کلین کرافورد) را روایت می‌کند که در حال دست و پنجه نرم کردن با جدایی آزمایشی از همسرش، نیکی (سپیده معافی) و چهار فرزندشان است.

• خانواده‌ها می‌توانند دربارهٔ نمایش ازدواج در فیلم «کشتن دو عاشق» صحبت کنند. آیا این نمایش با آنچه در درام‌های عاشقانهٔ دیگر می‌بینید متفاوت بود؟ آیا با شخصیت خاصی در فیلم همدردی کردید؟
• درباره سلامت روان دیوید صحبت کنیم. جدایی او از همسر و فرزندانش چه تاثیری بر او داشت؟ چه چیزی ممکن است در شرایط او به او کمک کند؟
• درباره خشونت به تصویر کشیده شده در فیلم صحبت کنید. آیا آن را ترسناک یا غیرمنتظره یافتید؟ آیا این خشونت واقعی‌تر از خشونت‌های سینمایی دیگر به نظر می‌رسید؟ آیا برخی از انواع خشونت در رسانه‌ها تاثیر متفاوتی نسبت به سایر انواع آن دارند؟
• آیا استفاده از این زبان در فیلم ضروری بود یا اغراق‌آمیز؟ چه چیزی به فیلم اضافه کرد؟

والدین باید بدانند که «کشتن دو عاشق» یک درام جذاب درباره مردی است که به دلیل رابطه جدید همسرش به شدت دچار آسیب روحی می‌شود. این فیلم بدون جلب توجه زیاد، فضایی پرتنش ایجاد می‌کند. دیوید (کلین کرافورد) در مواجهه با مشکلات ناشی از جدایی‌اش و بیان آنها با چالش مواجه است. شخصیت‌های فیلم در یک جامعه کوچک و دورافتاده و محروم زندگی می‌کنند، اما با کرامت زندگی می‌کنند. این محیط منزوی همچنین انزوای شخصی دیوید را منعکس می‌کند که برای او و دیگران مضر است. علی‌رغم موضوعات سنگین فیلم، لحظات شادی نیز وجود دارد که در آن دیوید با فرزندانش می‌خندد و شوخی می‌کند. آنها خانواده‌ای هستند که علی‌رغم سختی‌ها، یکدیگر را دوست دارند. در برخی صحنه‌ها از کلمه «فاحشه» و مشتقات آن استفاده می‌شود، زمانی که شخصیت‌ها ناامیدی خود را از یکدیگر ابراز می‌کنند. خشونت بیشتر به عنوان یک تهدید نشان داده می‌شود، اگرچه یک درگیری خشونت‌آمیز وجود دارد که یکی از شخصیت‌ها را با آسیب‌های خونین مواجه می‌کند. در چند صحنه اسلحه شلیک می‌شود، یک بار با نیت خشونت‌آمیز. رابطه جنسی تلویحاً نشان داده می‌شود و گاهی به آن اشاره می‌شود، اما برهنگی گرافیکی وجود ندارد.

این فیلم درام خانوادگی که هم لحنی گرم دارد و هم لحن تندی، داستان مردی را روایت می‌کند که در عذاب دوری از همسر شکاکش و چهار فرزندشان است و آرزو دارد دوباره با آنها متحد شود. این فیلم که با سبک خاص نویسنده و کارگردان آن، رابرت ماچویان، با نسبت تصویر ۴:۳ فیلمبرداری شده، پر است از صحنه‌های طولانی، یک‌شات و بی‌پیرایه‌ای که نشان‌دهنده سبک خاص فیلم هستند. فیلم «کشتن دو عاشق» با نمایش تلاش شخصیت اصلی، دیوید کرافورد، برای یافتن راهی به سوی آشتی، بیننده را با خود می‌برد. مانند همکاری اخیر ماچویان و کرافورد در فیلم «صداقت جوزف چمبرز»، این فیلم نیز بیننده را غافلگیر می‌کند و به او یادآوری می‌کند که چگونه مشکلات و اشتباهات روزمره می‌توانند تمام زندگی انسان را تحت تأثیر قرار دهند. بخشی از قدرت بازیگری کرافورد در این است که شخصیت دیوید اغلب بی‌قدرت است و رابطه‌ای که تلاش دارد آن را حفظ کند، به تدریج و با درد و رنج از کنترل او خارج می‌شود. اما ماچویان و گروه بازیگران بااستعدادش با پایانی هوشمندانه که بازی معنادارانه‌ای با عنوان فیلم دارد، موفق می‌شوند داستانی منسجم و به‌یادماندنی بسازند که در دست فیلمسازانی کم‌استعدادتر می‌توانست به آشفتگی بی‌معنا تبدیل شود.