پل شانتیلی

سی سال بعد از مراسم خاکسپاری دوست عزیزشان ناتالی (جو بث ویلیامز)، گروهی از دوستان دوران کودکی دوباره دور هم جمع می‌شوند تا به خواهر ناتالی، شلی (پاتریشیا ریچاردسون) کمک کنند تا وسایل ناتالی را از خانه مادر مرحومشان روت جمع کنند. زنان در حالی که به زندگی، از دست دادن و چالش‌های ناشی از پیری فکر می‌کنند، صحبت و خنده می‌کنند و در عین حال آماده می‌شوند تا خاکستر روت را در پل شانتیلی بپاشند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که زنان در دهه‌های شصت و هفتاد زندگی‌شان چقدر در فیلم‌ها به‌عنوان شخصیت‌های اصلی حضور دارند و چقدر به‌طور واقع‌گرایانه به تصویر کشیده می‌شوند. چرا نمایش شخصیت‌ها در صفحه نمایش اهمیت دارد؟
• در پل شانتیلی، مهربانی چگونه توسط چه شخصیت‌هایی نشان داده می‌شود؟ چرا این یک مهارت مهم زندگی است؟
• چگونه فیلمساز از بازیگری بداهه‌پردازانه برای ایجاد طبیعی‌بودن در اجراها استفاده می‌کند؟ چگونه او دیدگاهی مانند حشره‌ای روی دیوار را برای مخاطب خلق می‌کند و این چگونه با برخی از فیلم‌های مورد علاقه‌تان مقایسه می‌شود؟

والدین باید بدانند که شانتیلی بریج یک درام کمدی گروهی در مورد دوستی است که بر روی شخصیت‌هایی تمرکز دارد که در فیلم شانتیلی لیس در سال 1993 حضور داشتند. آن فیلم به عنوان یک آزمایش بداهه خلق شد، و از بازیگران تقریبا تمام زن خود برای نشان دادن نگرش‌ها، نگرانی‌ها و چالش‌های زنان سفیدپوست در دهه 30 و 40 زندگی‌شان استفاده کرد. 30 سال بعد، همان زنان برای اولین بار از زمان مرگ دوست عزیزشان ناتالی (جو بث ویلیامز، که به عنوان راوی فیلم خدمت می‌کند) دور هم جمع می‌شوند. این فیلم پر از فلش بک است، اما پل را اگر فیلم اول را ندیده باشید، دشوار است که دنبال کنید یا به آن علاقه‌مند شوید. صحنه‌ها همه گفتگو و بدون عمل هستند، اغلب با زنانی که دور هم نشسته‌اند و شامپاین یا شراب می‌نوشند. گفتگوهایشان دیدگاه‌ها و تجربیات زنان در دهه 60 و 70 زندگی‌شان را منعکس می‌کند، از جمله مسائل جنسی، کار، شرکای زندگی، تنش‌های خانوادگی و مسائل مالی. این بار حداقل تنوعی کوچک وجود دارد، با دختر 25 ساله دورگه هانا (هلن اسلتر) (نااجی اسکای آدزیماه) که به دوستان مادرش می‌پیوندد و داستان‌هایی از بزرگ شدن به عنوان یک زن سیاه‌پوست در جامعه سفیدپوست و مسائل مرتبط دیگر برای زنان جوان به اشتراک می‌گذارد. یک اسباب‌بازی جنسی به عنوان هدیه‌ای شوخی‌آمیز داده می‌شود و توصیفی دقیق از تجاوز جنسی وجود دارد. زبان تند شامل کلمات "بیچ" و "سی" است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

دنباله‌ای که لیندا یلن برای درام دوستی پیشرو زنانه‌اش در سال ۱۹۹۳ ساخته است، به خاطر به تصویر کشیدن زنان بالغ قابل توجه است، اما برای نوجوانان احتمالاً به‌شدت کسل‌کننده است. از سنی‌گرایی تا کاهش میل جنسی، کینه‌های خانوادگی، از دست دادن حافظه و اندوه، یلن نه تنها به زنان در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ زندگی‌شان صدایی می‌دهد، بلکه به بسیاری از صداها اجازه می‌دهد تا در مورد یک موضوع نظر دهند. برای زنانی در سنی خاص (طبقه‌ای که اغلب در صفحه‌های بزرگ نادیده گرفته می‌شود)، پل شانتیلی اعتبار، ارتباط و فرصت دیده شدن را فراهم می‌کند. یلن دیدگاه را گسترش می‌دهد تا دختر هانا را نیز شامل شود، کسی که با دوستان مادرش بسیار معاشرت می‌کند، اما هنوز هم برای جذب نوجوانان از هدف دور است. اگر به دنبال فیلمی با موضوع "من و مادربزرگ" هستید، به جستجوی خود ادامه دهید.