توپ کیو

در فیلم Q BALL، چند زندانی در قدیمی‌ترین زندان کالیفرنیا، سن کوئنتین، در یک برنامه بسکتبال شرکت می‌کنند. این فیلم عمدتا بر روی هری اسمیت، فوروارد ستاره تمرکز دارد که مهارت‌های تاثیرگذار او می‌تواند به آینده‌ای در NBA منجر شود، اگر بتواند تمرکز کند و یاد بگیرد به هم‌تیمی‌هایش اعتماد کند قبل از اینکه آزاد شود. مربی رافائل کوئه‌واس، یک قاتل محکوم، بهترین تلاش خود را می‌کند تا مطمئن شود که تیمش انضباط و مثبت‌اندیشی را تمرین می‌کند. آلن مک‌اینتاش، زندانی مسن‌تر، یک قربانی غیرخشونت‌آمیز قانون سه ضربه، به عنوان الگوی ساکت عمل می‌کند. در حالی که تیم - که جنگجویان نامیده می‌شود - فصل خود را آغاز می‌کند، همه به بازی نهایی مقابل تیم G لیگ گلدن استیت واریرز چشم دوخته‌اند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد لحظات خشونت‌آمیز Q Ball صحبت کنند. آیا واقعیت بودن آن، آن را متفاوت از فیلم‌های داستانی می‌کند؟ شنیدن توصیفات کلامی خشونت چگونه با دیدن آن تفاوت دارد؟
• آیا به نظر می‌رسد برنامه بسکتبال به طور کلی مثبت است؟ چه چیز خوبی در مورد آن وجود دارد؟ چه چیزی می‌تواند بهبود یابد؟
• چگونه این فیلم ارزش کار گروهی را نشان می‌دهد؟
• وقتی یکی از بازیکنان در حین پخش سرود ملی زانو می‌زند، چه معنی می‌دهد؟

والدین باید بدانند که کیو بال یک مستند در مورد برنامه بسکتبال برای محکومین در زندان سن کوئنتین کالیفرنیاست و تاثیرات مثبتی که به نظر می‌رسد بر سلامت آن‌ها دارد. این فیلم توسط کوین دورانت از تیم گلدن استیت واریرز تهیه شده است، فیلمی تاثیرگذار و امیدوارکننده با پیام واضح کار تیمی، اما محتوای بالغانه‌ای هم دارد. صحنه‌ای از دعوای واقعی در حیاط زندان (ضرب و شتم و لگد زدن)، توصیف تصویری قتل (خنجر زدن) و ارجاعات دیگری به خشونت وجود دارد. به همین ترتیب، مصاحبه‌شوندگان در مورد داشتن مادری که معتاد به مواد مخدر بود و دوست‌دختری الکلی صحبت می‌کنند. بینندگان تصاویری از بیرون یک کلوپ استریپ می‌بینند و در مورد کار در یک کلوپ استریپ و به عنوان یک قواد می‌شنوند. کلمه لعنتی در متن یک ترانه استفاده شده است. کلمات فاک و شیت هر کدام یک بار شنیده می‌شوند و یک حرکت انگشت وسط هم وجود دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم به‌طور مساوی بین نمایش بازی‌های بسکتبال و مصاحبه‌های عمیق با بازیکنان تعادل برقرار می‌کند و به‌طور مؤثر و تأثیرگذار قدرت شفا‌بخش کار تیمی و تفکر مثبت را به نمایش می‌گذارد. کارگردانی شده توسط مایکل تولاجیان و تهیه‌کنندگی اجرایی توسط کوین دورانت، ستارهٔ تیم گلدن استیت واریرز، کیو بال با نمایش یک دعوای اتفاقی در حیاط شروع می‌شود؛ این فیلم از نمایش وحشت خشونت دوری نمی‌کند، اما با احتیاط و دقت این کار را انجام می‌دهد. در مصاحبه‌اش، کوئه‌واس با تأسف داستان کشتن تیموتی گریفیث را در خارج از استادیوم جیانتز در سال ۲۰۰۴ تعریف می‌کند، اما این کار را با آگاهی کامل از وضعیت احساسی‌اش، دلایل انجام این کار و دانستن این موضوع که چطور دوباره آن مسیر را نپیماید، انجام می‌دهد. در مقابل، مادر گریفیث در مصاحبه‌اش می‌گوید که کوئه‌واس هرگز نباید بخشیده شود. این دو وجه متفاوت از یک سکهٔ تلخ و پیچیده است و تولاجیان به‌درستی هر دو را به نمایش می‌گذارد.اما اسمیت در اینجا در مرکز توجه است؛ او ۳۱ ساله است، آزادی مشروطش نزدیک است و استعدادش او را به بهترین امید برای تبدیل شدن به اولین مجرم محکوم شده ای که در یک تیم NBA بازی می‌کند، تبدیل کرده است. صرف نظر از اینکه این اتفاق بیفتد یا نه، اسمیت، که درگیری او با دوست دختر مستش منجر به اتهام خشونت خانگی شد، هنوز هم حضوری قوی دارد؛ او حتی در حال رهبری یک گردهمایی کلیسا و به گریه انداختن جمعیت حاضر در کلیسا نشان داده شده است. اگر این مستند نقصی داشته باشد، این است که سکانس‌های بسکتبال به عنوان یک سری بازی‌های تصادفی و جالب ویرایش شده‌اند، به جای اینکه روایت پرتنش یک بازی واقعی را بسازند. در غیر این صورت، Q Ball بسیار تکان دهنده است -- و بسیار امیدوار کننده.