مسابقه آوازخوانی آمریکا

در برنامه کارائوکه بتل آمریکا، استعدادهای برتر کارائوکه این کشور با خواندن به سمت شهرت، قرارداد ضبط و شانس نمایندگی کشورشان در مسابقات جهانی آواز قدم برمی‌دارند. این برنامه با اجرای جویی فاتون، برندگان زن و مرد را از مسابقات منطقه‌ای در سراسر کشور انتخاب می‌کند و آن‌ها را در یک مسابقه خوانندگی که برنده همه‌چیز را می‌برد، به رقابت می‌طلبد تا شاه و ملکه کارائوکه آمریکا مشخص شوند. هیئت داوران شامل خواننده کارنی ویلسون، افسانه کارائوکه برایان اسکات و روزنامه‌نگار جو لوی است که هر اجرا را بر اساس کیفیت صدا، ریتم و حضور روی صحنه امتیازدهی می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد رقابت صحبت کنند. رقابت چگونه به شما سود می‌رساند؟ از پیروزی چه چیزی می‌توان آموخت؟ از شکست؟ در چه زمینه‌هایی (ورزش، تحصیل، هنر) دوست دارید رقابت کنید؟
• نوجوانان: چگونه تنوع در یک گروه آن را قوی‌تر می‌کند؟
• واقعیت تلویزیون تا چه حد واقعی است؟ آیا برنامه‌های واقع‌نمای که دیده‌اید، برخی از آنها قابل باورتر از بقیه هستند؟ اگر اینطور است، چرا؟ کدام‌ها ارزش بیشتری دارند؟ اگر می‌توانستید یک برنامه واقع‌نما بسازید، درباره چه چیزی می‌بود؟

والدین باید بدانند که این مجموعه واقع‌نما، پیام‌های مثبتی در مورد روحیه ورزشی و فواید رقابت به خانواده‌ها ارائه می‌دهد، و همچنین قدرت موسیقی در عبور از مرزهای قومیت، جنسیت و سن. شرکت‌کنندگان به دستاوردهای خود افتخار می‌کنند و در شکست با وقار هستند، و داوران تلاش می‌کنند تا بازخوردهای سازنده‌ای به آن‌ها بدهند که به بهبودشان کمک کند. با این حال، این برنامه بیشتر مناسب نوجوانان است، زیرا برخی از اجراهای ضعیف شرکت‌کنندگان و عجایب شخصیتی آن‌ها را به عنوان سرگرمی به نمایش می‌گذارد، و همچنین شامل برخی الفاظ متوسط (مانند «جهنم» و «خر») و تلمیحات ملایم است.

اگر به دنبال نمایشی با اصالت، جذابیت ستارگان و جلوه‌های ویژه درجه یک هستید، خب، این نمایش آن چیزی نیست که می‌خواهید. Karaoke Battle USA شبیه یک نسخه کم‌هزینه American Idol است، اگرچه تلاش می‌کند تا سبک آن نمایش را تقلید کند، حتی در جزئیات اعترافات احساسی و گروه داوری متشکل از یک پسر، دختر و دوباره یک پسر. در نهایت کل نمایش کمی بیش از حد مبتذل به نظر می‌رسد، اما به شکلی عجیب، این حس برای نمایشی که هرگز سعی نمی‌کند خیلی جدی باشد، کار می‌کند. در نهایت، ما درباره karaoke صحبت می‌کنیم.از جنبه مثبت، خانواده‌هایی که تماشا می‌کنند با تنوع شرکت‌کنندگانی مواجه می‌شوند که نه تنها بازتاب دهنده ترکیب جمعیتی آمریکا است، بلکه ذات متحدکننده موسیقی را نیز جشن می‌گیرد. درست است، برخی از شرکت‌کنندگان برای سرگرمی، ویژگی‌های شخصیتی خود را اغراق‌آمیز جلوه می‌دهند، اما در نهایت، داوران به نظر تحت تأثیر درام قرار نمی‌گیرند و فقط بر اساس استعداد شرکت‌کنندگان قضاوت می‌کنند. با کمی کمک از والدین، نوجوانان با تماشای این برنامه، درس‌های زندگی مثبتی از نحوه ارائه رقابت در برنامه و همچنین عزم شرکت‌کنندگان برای مواجهه با چالش‌ها و دنبال کردن رویاهایشان خواهند گرفت. با این حال، به دلیل استفاده گاه به گاه از زبان و برخی تلمیحات، این برنامه برای نوجوانان مناسب‌تر از کودکان خردسال است.