بوگیمن

در فیلم "بوگیمن"، ویل هارپر (با بازی کریس مسینا) پس از مرگ همسرش در یک سانحه رانندگی، مسئولیت نگهداری از دو دخترش، سادی نوجوان (با بازی سوفی تچر) و ساویز کوچکتر (با بازی ویون لیر بلر) را بر عهده می‌گیرد. ویل که یک درمانگر است، به کار خود ادامه می‌دهد اما به نوعی نمی‌تواند با غم خود کنار بیاید. سادی در مدرسه با بی‌رحمی روبرو می‌شود و ساویز ترس شدیدی از تاریکی پیدا می‌کند. سپس ویل بازدید غیرمنتظره‌ای از مرد عجیبی به نام لستر بیلینگز (با بازی دیوید دستمالچیان) دریافت می‌کند که داستانی ترسناک را روایت می‌کند: سه فرزند او فوت کرده‌اند و اگرچه لستر گناهکار به نظر می‌رسد، قاتل واقعی یک هیولای ترسناک بود که در نقاشی یکی از کودکان به تصویر کشیده شده بود. در حالی که ویل به طور مخفیانه با پلیس تماس می‌گیرد، لستر خود را حلق‌آویز می‌کند. اندکی پس از آن، یک موجود وحشتناک که فقط در تاریکی کمین کرده است، خود را به هارپرها معرفی می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم «بوگِی‌من» صحبت کنند. دیدن این صحنه‌ها چه حسی در شما ایجاد کرد؟ هیجان‌انگیز بود یا شوکه‌کننده؟ فیلم چه چیزهایی را نشان داد یا نشان نداد تا این اثر را ایجاد کند؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آیا این فیلم ترسناک است؟ جذابیت فیلم‌های ترسناک در چیست؟ چرا بعضی‌ها گاهی دوست دارند بترسند؟
• چگونه مصرف مواد در این اثر نشان داده شده است؟ آیا زیبا و جذاب به تصویر کشیده شده یا خیر؟ آیا پیامدهایی هم به دنبال دارد؟ چرا این موضوع اهمیت دارد؟
• چگونه این فیلم اندوه را به تصویر می‌کشد؟ روند سوگواری سه شخصیت چگونه با هم متفاوت است؟ و چگونه شبیه به هم است؟
• آیا تا به حال مثل سویر از تاریکی ترسیده‌اید؟ چرا تاریکی برای بسیاری از مردم ترسناک است؟

والدین باید بدانند که فیلم "بوگیمن" یک فیلم ترسناک بر اساس داستان کوتاه کلاسیک استفن کینگ درباره یک موجود مخوف است که در تاریکی کمین کرده و یک خانواده عزادار را هدف قرار می‌دهد. خشونت در این فیلم شامل کودکان در معرض خطر، حملات هیولا (یک کودک به سمت دیوار پرتاب می‌شود)، شلیک تفنگ، کوبیدن سر یک نوجوان به دیوار، پاشیدن خون، استخر خون (که در نهایت مشخص می‌شود رنگ است)، یک جسد (بسیار کوتاه)، خودکشی، صحنه‌های ترسناک ناگهانی، صداها و صداهای ترسناک، قلدری، خرابکاری، آتش‌سوزی خانه و موارد دیگر است. نوجوانان در یک صحنه ماری‌جوآنا مصرف می‌کنند، اما این کار بزرگنمایی نشده است. کلمه "لعنت" یک بار، "شیطنت" و "بی‌غیرت" به صورت پراکنده استفاده می‌شوند و همچنین "خدای من"، "بی‌غیرت"، "عیسی"، "پیچیدن"، "احمق"، "پاره کردن گیلاس" و "بادگلو" شنیده می‌شوند. ریتم فیلم کمی آشنا است، اما کارگردان راب ساویج هنوز هم موفق می‌شود یک هسته احساسی قوی و چند صحنه ترسناک ایجاد کند.

برخلاف فیلم‌های نوآورانه قبلی کارگردان راب ساویج، این تریلر کمی بیش از حد کلیشه‌های آشنا دارد، اما توجه آن به شخصیت و احساسات - و چند صحنه ترسناک خوب - آن را دیدنی می‌کند. «بوگیمن» بر اساس داستانی کوتاه از استیون کینگ در سال 1973 است که در مجموعه کلاسیک «شیفت شب» او منتشر شد (که فیلم‌های زیادی از جمله «فرزندان ذرت» نیز از آن اقتباس شده‌اند). این فیلم توسط اسکات بک و برایان وودز، فیلم‌نامه‌نویسان سرشناس (فیلم «مکان آرام») و با همکاری مارک هیمن (فیلم قوی سیاه) اقتباس شده است. آنها داستان مختصری را که فقط دو شخصیت در یک مکان داشت، گسترش داده‌اند، اما همچنین از ساختار سه پرده‌ای معمول بسیاری از فیلم‌های ارواح/هیولا استفاده کرده‌اند. (به عنوان مقایسه، داستانی مشابه درباره هیولا با ابتکار بیشتری در فیلم «لایتز آوت» اجرا شده است).اما کارگردان ساوج - که در فیلم عالی Host که در دوران پاندمی ساخته شد، به‌خوبی از پانل‌های یک چت زوم استفاده کرد - هنوز هم راه‌هایی برای کار کردن با آن پیدا می‌کند. او عمیقاً به غم شخصیت‌ها می‌پردازد که این امر برخی از حفره‌های منطقی را پوشش داده و برخی رفتارها را توضیح می‌دهد. و او با برخی جزئیات ترسناک و جالب، مانند شوت کردن توپ نورانی ساویز در راهروهای تاریک برای بررسی وجود هیولاها، همه‌چیز را به نمایش می‌گذارد. (بلر به‌ویژه عالی است و همان شجاعتی را به نمایش می‌گذارد که در نقش جوان لیا اورگانا در اوبی-وان کنوبی نشان داده بود.) به‌طور کلی، The Boogeyman می‌تواند بیشتر طرفداران ژانر وحشت را راضی کند.