بیویس و بات‌هد: ماجراجویی در آمریکا

این اولین حضور شخصیت‌های کارتونی ام‌تی‌وی، بیویس و بات‌هد، در یک فیلم سینمایی بود — در واقع، کاریکاتوری از بدترین سناریو ممکن برای طرفداران ویدئو‌های موسیقی این شبکه: دو دوست دوران کودکی با هوش محدود و بدون نظارت که عمدتاً فقط می‌نشینند و تلویزیون تماشا می‌کنند و هر چیزی که می‌بینند را به «خوب» یا «بد» دسته‌بندی می‌کنند. در اینجا، بیویس و بات‌هد (هر دو با صدای خالقشان، مایک جاج) بیدار می‌شوند و متوجه می‌شوند که تلویزیون عزیزشان دزدیده شده است. آنها در یک مسافرخانه از درِ خانه‌ای به درِ خانه‌ی دیگر می‌روند تا راهی برای تماشای سریال بی‌واچ پیدا کنند، اما یک فروشنده‌ی اسلحه‌ی روستایی (بروس ویلیس) آنها را با قاتلان اجیر اشتباه می‌گیرد و بلیط هواپیما به لاس وگاس به آنها می‌دهد تا با همسر خیانتکارش (دیمی مور) «صحبت» کنند. بیویس و بات‌هد، به طور طبیعی، فکر می‌کنند که کارشان این است که با آن زن رابطه‌ی جنسی برقرار کنند. هدف زباله‌ای آنها، پسران را فریب می‌دهد تا به سمت واشنگتن دی‌سی بروند، در حالی که فراری از یک تیم اف‌بی‌آی هستند که به دنبال یک عامل مخفی جنگ میکروبی است که به طور مخفیانه در شورت بیویس دوخته شده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جذابیت بیویس و بات‌هد صحبت کنند. چه چیزی این افراد بی‌ادب را خنده‌دار می‌کند؟ مرز بین خنده‌دار و توهین‌آمیز کجاست؟
• چه شخصیت‌های دیگری در تلویزیون و فیلم‌ها قرار است به دلیل حماقت‌شان مورد تمسخر قرار بگیرند؟ کدام شخصیت‌ها خنده‌دارترین هستند؟ کدام‌ها از هدف دور می‌مانند؟

والدین باید بدانند که این انیمیشن اسپین‌آف از کارتون Beavis and Butt-head در شبکه MTV، طنز خود را در الگوبرداری از شخصیت‌های منفی می‌یابد — دو پسر فلوت، زشت، معتاد به تلویزیون و هوی متال که ذهنشان حول مسائل جنسی می‌چرخد (هرچند هیچ‌گاه به آن دست نمی‌یابند، اما به وفور به خودارضایی اشاره می‌شود) و هیجانات سطحی. انتظار کنیم که کنایه‌ها، دربارهٔ «امتیاز آوردن» و «دخترهای ولگرد» و تصاویر اغراق‌آمیز زنان با سینه‌های بزرگ (تنها رابطه جنسی روی پرده بین پرندگانی است که رضایت دارند) وجود داشته باشد. اشاره‌هایی به همجنس‌گرایی نیز وجود دارد، از جمله در ترانه «مرغ دریایی همجنس‌گرا». Beavis هم با قرص‌های تجویزی و هم با کاکتوس پیوت بیابانی مست می‌کند. هر دو پسر الکل می‌نوشند. زبان فیلم در سطح PG-13 است، عمدتاً با دوپهلوگویی و بازی با کلماتی که به «-hole» ختم می‌شوند. خشونت کارتونی وجود دارد، عمدتاً در صحنه‌های فانتزی احمقانه (در ابتدای فیلم، B&B به‌عنوان قهرمانان پلیسی در سطح Starsky and Hutch ظاهر می‌شوند). شخصیت‌های FBI و مقامات، گیج یا ناکارآمد به نظر می‌رسند. تماشای این فیلم توسط جوانان ممکن است آنها را تشویق کند تا نمایش‌های بیشتر Beavis-Butthead را در قالب اصلی کوتاه تماشا کنند، که گاهی شامل خشونت علیه حیوانات و پیرومانیا بود (که در اینجا کمتر برجسته است). برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

بیویس و بات‌هد احتمالا برای نوجوانان مناسب‌تر از همتایان لایو اکشن رده سنی R و باهوش‌ترشان، هارولد و کومار، هستند. والدین و معلمان از کارتون‌های اولیه بیویس و بات‌هد متنفر بودند، که شامل صحنه‌های خشونت علیه حیوانات، آتش‌سوزی و رفتارهای آنارشیستی به عنوان شوخی‌های انیمیشنی (اگرچه گاهی خنده‌دار) بود. فیلمساز مایک جاج با کارهای بعدی‌اش مثل پادشاه تپه و خانواده گود ثابت کرد که می‌تواند طنز ظریف، عجیب و غریب و تاثیرگذار درباره طبیعت انسان را خلق کند، و اگر این دو شخصیت را با این معیار بسنجید، مشخص است که قرار نیست قهرمانان ستایش‌شده‌ای در معنای سنتی باشند. بله، در پایان همه چیز برایشان خوب پیش می‌رود، اما هیچوقت به هدفشان نمی‌رسند، چیزی یاد نمی‌گیرند و فیلم به نوعی نشان می‌دهد که کل جامعه در حال حرکت به سمت حماقت است؛ این دو نفر فقط زودتر از بقیه به آن مقصد رسیده‌اند.