رئیس ایستگاه

بن مالوی (آرون اکهارت)، رئیس سابق ایستگاه سیا، به همراه همکارش جان برانکا (الکس پتیفر) ماموریتی را در اروپای شرقی به پایان می‌رسانند و بن خود را برای جشن سالگرد ازدواجش با فرح (لائتیتیا ایدو) آماده می‌کند. اما انفجاری وحشتناک رستوران را تکان می‌دهد و فرح کشته می‌شود. بن عزادار است تا اینکه سرنخی به دست می‌آورد که شاید اتفاقی بدتر در حال وقوع است و مرگ همسرش شاید تصادفی نبوده است. او در مسیرش با جنایتکاران مختلف مواجه می‌شود و پسرش نیک (کریس پتروفسکی) ربوده می‌شود. بن باید رمز پیامی را که فرح از خود به جا گذاشته کشف کند و با کمک کریستینا کاورسکی (الگا کوریلنکو)، همکار سابق فرح، در یک رویارویی نهایی زنده بماند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت رئیس ایستگاه صحبت کنند. این موضوع چه حسی به شما داد؟ هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم برای رسیدن به این تاثیر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• در انتقام چه نهفته است؟ آیا می‌تواند رضایت‌بخش باشد؟ چرا؟ آیا می‌تواند واقعاً مشکلی را حل کند؟
• آیا در فیلم به نمایش‌های متنوعی برخورد کردید؟ در مورد کلیشه‌ها چه فکر می‌کنید؟
• آیا شما هر یک از شخصیت‌ها را به‌عنوان الگو در نظر می‌گیرید؟ دلیل آن چیست؟
• داستان‌های جاسوسی چرا برای بسیاری از مردم جذاب است؟ چرا جاسوسی رمانتیک جلوه می‌کند؟

والدین باید بدانند که رئیس ایستگاه فیلمی اکشن و جاسوسی نسبتا کلیشه‌ای است در مورد رئیس سابق ایستگاه سیا (آرون اکهارت) که متوجه می‌شود مرگ همسرش تصادفی نبوده و سعی می‌کند بفهمد چه اتفاقی افتاده و انتقام بگیرد. خشونت شامل کشته شدن شخصیت‌ها در انفجار، شکنجه (سوزن‌هایی زیر ناخن‌های کسی فرو می‌رود و سپس با شوک الکتریکی تکان می‌خورد)، اسلحه و شلیک، زخم‌های خونی جزئی، چاقو زدن، مبارزه، مشت زدن، لگد زدن، کوبیدن، زدن با اشیاء تیز، شلیک به شخصی با نارنجک‌انداز، تعقیب و تصادف ماشین و موارد بیشتر است. زبان شامل کلمات فحش و ناسزا مانند فاک، شیت، مادر فاکر، بول شیت، اس، کرپ، دامن، هل و کریست است. مردی زنی را که لباس زیر می‌پوشد می‌بوسد و سپس او را بلند می‌کند و روی تخت می‌خواباند؛ بوسه‌های بیشتری وجود دارد و گفتگوهای مرتبط با رابطه جنسی. شخصیت اصلی به طور معمول ویسکی می‌نوشد و در مهمانی نوشیدن اجتماعی وجود دارد. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم جاسوسی کلیشه‌ای شامل صحنه‌های اکشن و تعقیب و گریز ابتدایی، حجم زیادی از توضیحات اضافی که شخصیت‌ها داستان را برای یکدیگر بازگو می‌کنند، و پیچش‌های داستانی تکراری و بی‌روح است. رئیس ایستگاه به‌طور سطحی و بی‌روح از پس این نقش برمی‌آید و تعجب می‌کنید که چرا شخصیت‌ها در طول دیالوگ‌ها خمیازه نمی‌کشند. ما شاهد صحنه‌های ابتدایی نامرتبط، صحنه‌ای که همسر به‌طور شوک‌آوری می‌میرد (البته نه چندان شوک‌آور، چون به‌طور کاملا آشنا و قابل پیش‌بینی اتفاق می‌افتد)، و خیانت‌هایی هستیم که اصلا غافلگیرکننده نیستند، چون شرور به‌طور واضح و آشکار شرارت خود را به نمایش می‌گذارد.و اینگونه پیش می‌رود، تا به صحنه تعقیض و گریز می‌رسیم که در آن دو ماشین با سرعت متوسط و به آرامی در کنار هم حرکت می‌کنند و حتی آن صحنه قدیمی که در آن شخصیت شرور داستان با عواقب مواجه می‌شود وقتی حقیقت تلخ در مورد او به طور همزمان در تلفن‌های همه ظاهر می‌شود. هر کدام از این صحنه‌ها تا حدودی حرفه‌ای به نظر می‌رسند، با استفاده مناسب از مکان‌ها، و حتی حس واقعی اندوه از دست دادن بن وجود دارد. اما داستان‌گویی بسیار کسل‌کننده و با حداقل تلاش انجام شده که آزاردهنده است. رئیس ایستگاه به اندازه کافی خوب نیست که رئیس هر چیزی باشد.