غروب طلایی

برنامه واقع‌نمای سانست تن (SUNSET TAN) حول و حوش یک مجموعه سالن برنزه‌کردن در کالیفرنیا می‌گردد. درام‌های اغلب مضحک و گاهی اغراق‌شده کارکنان و مشتریان، در مرکز توجه قرار می‌گیرند و بینندگان را به زندگی شخصی و حرفه‌ای این جوانان پرشور، مغرور و بلندپرواز جذب می‌کنند. از مدیران برنزه‌شده کسب‌وکار تا دو دختر بلوند خنده‌رو، مولی و هالی (با نام مستعار "اولیز")، بازیگران به‌وضوح عاشق نورافکن هستند. قسمت‌ها بر روی افرادی تمرکز دارند که ارتقاء شغلی می‌گیرند، تعداد فروش هر کارمند و مشتریان جالب توجه، از جمله بریتنی اسپیرز و یک جسد که به برنزه‌کردن نیاز دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های این برنامه گفتگو کنند. چه چیزی در مورد تصویر بدن و زیبایی می‌گوید؟ چه استانداردهایی از زیبایی را دنبال می‌کند؟ چه کسی این استانداردها را تعیین می‌کند؟ آیا فکر می‌کنید تهیه‌کنندگان برنامه سعی دارند به صورت عینی آنچه را که در پشت صحنه یک سالن برنزه کردن اتفاق می‌افتد، مستند کنند، یا قرار است یک لذت سرزنش‌برانگیز باشد؟ همچنین، چگونه فروشندگان می‌توانند در حین تلاش برای فروش، صداقت خود را حفظ کنند؟ آیا خط قرمزی وجود دارد که در مورد تبلیغ یا فروش محصول نتوان از آن عبور کرد؟

والدین باید بدانند که این مجموعه واقعیت بی‌مغز، بسیاری از تصاویر بدن را نشان می‌دهد-- هرچند قسمت‌های کلی بدن تار می‌شوند-- و به‌طور کلی بر بدن و تصویر تمرکز دارد. کارکنان سالن آرایش تقریبا هر کاری را برای فروش انجام می‌دهند، علاوه بر این، آنها زیاد می‌نوشند، درگیر مشاجرات خشمگینانه می‌شوند و فحش‌های زیادی می‌دهند (بدترین‌ها سانسور می‌شوند، اما بسیاری از آنها پخش می‌شوند).

دوربین‌ها روی استخرها و سینه‌های تکان‌خورنده زوم می‌کنند و نه کارکنان و نه مشتریان هیچ ابایی از برهنه شدن در مقابل دوربین‌ها ندارند (بخش‌های کلی محو شده‌اند). با تمرکز آشکار بر ظاهر فیزیکی و نمایش رفتارهای حرفه‌ای نابهنجار، برنامه سانست تن به‌وضوح برای لذت‌های سرزنش‌برانگیز بزرگسالان طراحی شده است. اما والدین ممکن است بخواهند نوجوانان بزرگتر را از تماشای این برنامه دور نگه دارند، زیرا برنامه سرشار از جنسیت‌گرایی، مصرف‌گرایی و طمع بی‌حدوحصر است.