هرج و مرج فضایی ۲ : میراث جدید

در فیلم "اسپیس جم 2: میراث جدید"، ستاره‌ی بسکتبال ان‌بی‌ای، لبرون جیمز، هوش مصنوعی برادران وارنر به نام ال جی. ریتم (با صدای دان چیدل) را عصبانی می‌کند. این سایربوت انتقام خود را می‌گیرد و لبرون و پسر 12 ساله‌اش، دام (سدریک جو) را به دنیای سرورهای دبلیو بی می‌کشاند. تنها راه فرار آنها، رهبری گروه لونی تونز برای پیروزی در یک بازی بسکتبال آنلاین است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت شخصیت‌های لونی تونز با کاراکترهای کارتونی مدرن صحبت کنند. چگونه برخی از عناصر در طول دهه‌ها ملایم‌تر شده‌اند؟
• آیا فکر می‌کنید خشونت در کارتون‌ها مشکل‌ساز است؟ تاثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• چرا فکر می‌کنید این فیلم دوباره راه‌اندازی شد؟ اولین فیلم آن حاوی مقدار زیادی تبلیغات محصول بود. آیا در این دور چیزی دیدید که احساس کنید مورد تایید قرار گرفته است؟ آیا دیدن یک محصول در یک فیلم باعث می‌شود که احتمال استفاده از آن محصول برای شما بیشتر شود؟
• چگونه خانواده‌ها می‌توانند بین اجازه دادن به کودکان برای دنبال کردن علایق خود (مانند بازی‌های ویدئویی) و انجام فعالیت‌هایی که از نظر والدین برای آنها مفید است (مانند ورزش، فعالیت‌های خلاقانه یا تحصیلی) تعادل برقرار کنند؟

والدین باید بدانند که "اسپیس جم: میراث جدید" دنباله‌ای بر فیلم محبوب دهه 1990، اسپیس جم است. این فیلم همانند قسمت قبلی خود، ترکیبی از فیلم زنده و انیمیشن است که در نهایت به یک بازی بسکتبال حماسی ختم می‌شود. شخصیت‌های محبوب لونی تونز را به همراه بسکتبالیست افسانه‌ای، لبرون جیمز، که در نقش ستاره فیلم ظاهر شده، به تصویر می‌کشد. در این فیلم برخی صحنه‌های خطرناک وجود دارد: یک شرور پدر و پسری را ربوده و آنها را از هم جدا می‌کند و پسر را به گروگان می‌گیرد. همچنین پر از خشونت کارتونی/ اسلپ‌استیک است که انتظار می‌رود با شخصیت‌های بگز بانی و دوستانش همراه باشد: وایل ای. کویوت چیزها را منفجر می‌کند، ماروین مارسیان از تفنگ پرتوی خود استفاده می‌کند و یوسمیتی سم با تپانچه‌ها شلیک می‌کند. شخصیت‌های دیگر ضربه‌هایی به سر خود می‌بینند، اما بدترین نتیجه، دیدن پرندگانی است که دور سرشان پرواز می‌کنند. تیم بدجنس گون اسکاد از بسکتبالیست‌های دنیای واقعی تشکیل شده که به هیولاهای انیمیشنی (از جمله مارمولک) تبدیل شده‌اند و ممکن است برای کودکان بسیار کوچک ترسناک باشند. همچنین به طور مختصر نشان داده می‌شود که دو شخصیت انیمیشنی در حال نوشیدن الکل هستند و بیش از حد مست کرده‌اند. پیام‌های واضحی درباره کار تیمی، نیاز والدین به حمایت از کودکان در کشف علایق خود، و این ایده که موفقیت از خود بودن حاصل می‌شود، در فیلم وجود دارد.

ایده‌ی بازسازی فیلم محبوب "اسپیس جم" با بازیگری معادل مدرن مایکل جردن، یک تصمیم عالی بود، اما اجرای آن آشفته‌تر از چیزی است که یک دانش‌آموز کلاس اولی برای مسابقات مارس دیوانه‌وار پیش‌بینی می‌کند. البته که دیدن دوباره‌ی گروه لونی تونز در لباس‌هایشان می‌تواند بسیار سرگرم‌کننده باشد - اما مشکل اینجاست که انتظارات غیرقابل‌دست‌یابی هستند. اسپیس جم مانند صاعقه در یک بطری بود: ترانه‌ای تماتی داشت که برای همیشه ماندگار شد (که بسیاری از کودکان دهه‌ی 90 هنوز هم آن را سرود شخصی خود می‌دانند)، ستاره‌ای داشت که در دوره‌ای منحصر‌به‌فرد از زندگی شخصی و حرفه‌ای خود قرار داشت، و نویسندگانی که کمدی‌های خانوادگی قابل‌توجهی خلق کرده بودند و با باگز بانی و دوستانش بزرگ شده بودند. متاسفانه، این فیلم بیشتر شبیه یک کوزه‌ی باران است که فاقد کمدی و شیمی است.لحظات خنده‌دار فیلم بسیار کم و نادر هستند. شاید دلیل آن این باشد که سه نویسنده‌ی جوان فیلم‌نامه‌نویس کم‌تجربه یا بی‌تجربه در زمینه‌ی کمدی یا نوشتن برای کودکان بوده‌اند؛ به نظر می‌رسد که آنها تنها مطالعات سطحی در مورد لونی تونز داشته‌اند و با شخصیت‌ها بزرگ نشده‌اند. اگرچه کارگردان فیلم، مالکوم دی. لی، در زمینه‌ی کمدی‌های غیراخلاقی بزرگسالان تبحر دارد (سفر دختران، مرد بهترین)، اما این اولین تجربه‌ی او در زمینه‌ی پویانمایی و کاراکترهای پویانمایی و همچنین اولین تجربه‌اش در ساخت فیلم کودکان است. نتیجه این که برخلاف فیلم مایکل جوردن و تیم اصلی اسپیس جام که عشق خود را با به چالش کشیدن یکدیگر نشان دادند و در هر صحنه دیالوگ‌های بامزه‌ای ارائه کردند، فیلم میراث جدید نسبتاً یکنواخت است، حتی بعد از اینکه تیم بسکتبال لونی تونز به انیمیشن سه‌بعدی تبدیل شدند (در ضمن، چرا؟). چیدل بازیگر فوق‌العاده‌ای است که حس شوخ‌طبعی‌اش در فیلم می‌درخشد، اما او قطعاً بیل موری نیست. و معادل‌های لری برد و پاتریک اوینگ کجا هستند؟ فیلم دارای عجیب‌ترین و غیرمنتظره‌ترین پیش‌فرض‌هاست، اما پیش‌بینی‌پذیر است و برای طرفداران فیلم اصلی، ناامیدکننده است. کودکان کم‌سن‌وسال‌تری که با لونی تونز آشنا نیستند، ممکن است کمی گیج شوند. البته، شاید ایده این باشد که به کودکان بگوییم که اکنون می‌توانند مجموعه کارتون کلاسیک را در اچ‌بی‌او مکس (با قسمت‌های جدید!) تماشا کنند. و آنها تنها شخصیت‌های وارنر نیستند که ظاهر می‌شوند: سرورورس مخاطبان را از طریق کل کاتالوگ تایم وارنر، از هری پاتر تا «بازی تاج‌وتخت» که مناسب کودکان نیست، هدایت می‌کند، در حالی که شخصیت‌ها بازی بسکتبال پرهیجان را تشویق می‌کنند. اگرچه پیدا کردن آنها در میان جمعیت سرگرم‌کننده است، اما به نظر می‌رسد که آنها برای افزایش اشتراک‌های اچ‌بی‌او مکس حضور دارند، نه برای کسب امتیاز برای تیم بسکتبال لونی تونز. برخلاف فیلم اصلی که برای بزرگداشت و اتحاد سرگرم‌کننده‌های بزرگ که برای کودکان جذاب هستند ساخته شد، این تلاش کاملاً شبیه یک تبلیغ تجاری به نظر می‌رسد.