حرکت نرم و روان

اندرو (با بازی کوپر راف که نویسندگی و کارگردانی فیلم را هم بر عهده داشته) در ابتدای فیلم در حال فارغ‌التحصیلی از کالج است و شاهد رفتن دوست‌دخترش (امارا پدروسو) به بارسلون با بورسیه فولبرایت است. او به خانه برمی‌گردد و در یک رستوران فست‌فود محلی به صورت پاره‌وقت مشغول به کار می‌شود. در خانه، مادرش (لسلی من)، برادر کوچکترش دیوید (اوان آسانت) و ناپدری خشکش، گرگ (برد گرت) حضور دارند. اندرو در حین همراهی دیوید در مراسم بار میتزوا، استعدادش در شروع مهمانی را کشف می‌کند و چند کار جدید به دست می‌آورد. او همچنین با دختری مرموز به نام دومینو (داکوتا جانسون) و دخترش لولا (ونسا برگهارت) که مبتلا به اوتیسم است، آشنا می‌شود. اندرو عاشق دومینو می‌شود و او هم به او علاقه‌مند می‌شود، علی‌رغم تفاوت سنی‌شان و این واقعیت که او با جوزف (رئول کاستیلو) نامزد است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع صحبت کنند که چرا داستان عاشقانه اندرو و دومینو در فیلم «چا چا ریل اسموث» بعید به نظر می‌رسد. چه چیزی آن‌ها را از هم جدا می‌کند؟
• چه درس‌های زندگی مثبتی اندرو به برادر کوچکترش می‌آموزد؟
• نقش موسیقی در این فیلم چیست؟ حال و هوای فیلم را چگونه توصیف می‌کنید؟
• اهمیت جشن بلوغ مذهبی یهودیان (بار یا بات میتزوا) چیست؟

والدین باید بدانند که چا چا ریل اسموث یک درام بلوغ دربارهٔ یک فارغ‌التحصیل اخیر کالج به نام اندرو (کووپر راف) است. این فیلم با موضوعات جدی سر و کار دارد، از جمله چالش یافتن یک شغل/کار واقعی، مسئولیت‌های زندگی بزرگسالی، مسائل بهداشت روان، نورودایورژنس، عشق و از دست دادن. اندرو در مراسم بار میتزوا و بت میتزوا به عنوان "شروع کنندهٔ مهمانی" کار می‌کند. او با دومینو (داکوتا جانسون) آشنا می‌شود و عاشق او می‌شود، که دختری با اختلال اوتیسم دارد. اندرو واقعیتی را به تصویر می‌کشد که دههٔ بیست زندگی می‌تواند دوره‌ای برای خودشناسی و احساسات قوی باشد، و همچنین مرتکب شدن به اشتباهات (و یادگیری از آنها). او و دوستانش گاهی الکل مصرف می‌کنند، از جمله در حین کار و قبل از رانندگی. شخصیت‌ها با یکدیگر معاشقه، بوسیدن و رابطهٔ جنسی دارند. برهنگی در فیلم وجود ندارد، اما زنی به معشوقش می‌گوید که "سخت‌تر" عمل کند. دانش‌آموز یک مدرسهٔ راهنمایی در حال قرار گذاشتن و برنامه‌ریزی برای اولین بوسه‌اش است. انتظار کلمات زشت و تند زیادی را داشته باشید، از جمله "لعنتی"، "احمق"، "لعنتی خدا"، "سگ ماده"، "کوسو"، "کون"، "عیسی مسیح" و موارد بیشتر. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این درام عجیب و جذاب است و بر پایه‌ی بازی‌های درخشان و گیرای رائف، جانسون و من بنا شده است. اگر وودی آلن و ادوارد برنز را با هم ترکیب کنید، چیزی شبیه به چا چا ریل اسموث به کارگردانی و بازیگری رائف به دست می‌آید. شخصیت اندرو در فیلم کمی عجیب و غریب است و گاهی حرف‌هایش را اشتباه بیان می‌کند، اما او مهربان، حساس و آماده برای کشف دنیاست - یا حداقل بخش‌های بیشتری از نیوجرسی. وسواس‌ها و اشتباهات او می‌تواند خنده‌دار باشد، مثل نصیحت‌های شیرین و گاهی گمراه‌کننده‌اش به برادرش دیوید، اما همین اشتباهات او را در دردسر هم می‌اندازد. وقتی او باز هم اشتباه می‌کند و کاری نسنجیده انجام می‌دهد، در حالی که مست هم هست، عذرخواهی - یا بهتر بگویم - اعتراف او به اینکه فقط یک "بچه احمق" است، قابل توجه به نظر می‌رسد. او حتی از مادرش می‌پرسد که چقدر دیگر باید بزرگ شود. دهه‌ی بیست زندگی می‌تواند سرگرم‌کننده باشد، اما عدم اطمینان و اشتباهات می‌تواند دشوار هم باشد.اجرای رائف باعث می‌شود اندرو احساس کند همزمان هم استوار و قابل اعتماد است و هم در آستانه فروپاشی احتمالی. جانسون و مان با او هماهنگ هستند، مخصوصا مان که نقش مادر بی‌ثبات اما مهربان را بازی می‌کند. وقتی در نهایت دومینو و اندرو از هم جدا می‌شوند (همان‌طور که حدس می‌زدی از اول هم قرار بود این اتفاق بیفتد)، این صحنه ذاتا تفاوت‌های اساسی بین یک جوان ۲۲ ساله بدون دغدغه و یک فرد ۳۰ ساله با تعهدات و مسئولیت‌ها را به تصویر می‌کشد.