شرلوک: سگ مخفی‌کار

بیلی ده ساله (با بازی بنجامین اروئن) در حال نقل مکان کردن به خانه پدرش، یک مخترع عروسک‌های عجیب و غریب است، که ناگهان با یک سگ ولگرد دوست‌داشتنی مواجه می‌شود که در یک تصادف ماشین آسیب دیده است. آنها سگ را به یک کلینیک حیوانات محلی می‌برند (جایی که پدرش که مجرد است با یک دامپزشک که مادر مجردی است آشنا می‌شود)، و بیلی شگفت‌زده می‌شود وقتی متوجه می‌شود که سگ می‌تواند صحبت کند! پسر بچه وقتی متوجه می‌شود که ارباب سگ که دختری دوست‌داشتنی است، توسط افراد بدی ربوده شده، شوکه می‌شود، و این دو تصمیم می‌گیرند که این معما را حل کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره‌ی پیش‌فرض فیلم صحبت کنند. چرا هیچ‌کدام از بزرگ‌ترها بیلی را جدی نمی‌گیرند؟
• واکنش شما در مواجهه با سگی که صحبت می‌کند چگونه خواهد بود؟
• این فیلم در مقایسه با سایر فیلم‌هایی که در آن‌ها حیوانات صحبت می‌کنند، چگونه است؟

در فیلم شرلوک: سگ مخفی، سگی سخنگو و پسربچه ۱۰ ساله‌ای نقش اصلی را دارند که باید راز یک آدم‌ربایی را کشف کنند. در این فیلم برخی صحنه‌های کمدی و لودگی وجود دارد، و همچنین صحنه‌هایی که شخصیت‌های منفی به افراد مشت می‌زنند و گاهی فحش‌های ملایم استفاده می‌شود. در کل، این فیلم برای کودکان بسیار کوچک مناسب است و صحنه‌های خشن یا غیراخلاقی ندارد.

برخی فیلم‌های بسیار سرگرم‌کننده درباره‌ی حیواناتی با ویژگی‌های انسانی وجود دارند، اما این فیلم جزو آن‌ها نیست. روش‌های زیادی برای ساخت یک فیلم لایو اکشن درباره‌ی حیوانات سخنگو به شیوه‌ای باهوشانه و سرگرم‌کننده وجود دارد: بازی خوب و فیلمنامه‌ی جذاب تا حد زیادی مفید هستند، همان‌طور که داستانی که به نظر نیمه‌باورپذیر می‌آید (اگر مفهوم حیوان سخنگو را نادیده بگیریم). فیلم شرلوک: سگ مخفی هیچ‌کدام از این ویژگی‌ها را ندارد. بازی‌ها در بهترین حالت متوسط هستند، داستان مسخره است و بیشتر آن اصلاً معنی نمی‌دهد (حتی بعد از اینکه سگ سخنران را پذیرفتید). کودکان خردسال ممکن است از افتادن و کمدی اسلپ‌استیک لذت ببرند (خوب، پلیسی که بارها با غذا کثیف می‌شود چند خنده‌ی کوچکی ایجاد می‌کند)، اما در این فیلم چیز زیادی برای دوست داشتن وجود ندارد.