رانگا

در رانگا رانگا وایبهوانگا، دو مرد، رامو و چانتی، به قدری به هم علاقه دارند که خانه‌هایشان را کنار هم می‌سازند و خانواده‌هایشان را به عنوان یک خانواده بزرگ پرورش می‌دهند. پسر کوچک یکی از پدرها، ریشی (وشناو تج)، عاشق دختر همسایه، رادها (کیتا شارما)، است، اما وقتی ریشی یکی از همکلاسی‌هایش را کتک می‌زند، ارتباطشان قطع می‌شود. این کتک زدن به طرز هشداردهنده‌ای وحشیانه است و نشان‌دهنده اخلاق ناسالم و عدم کنترل خود در مهاجم است. وقتی ریشی و رادها در مدرسه پزشکی با هم همکلاس می‌شوند، آشتی می‌کنند و با مونتاژهای عاشقانه و آواز و رقص، عشق عمیقشان را به هم ثابت می‌کنند. اما برادر بزرگ رادها، آرجون (ناوین چاندرا)، یک سیاستمدار جوان در حال ظهور، به شدت از آبروی خانواده دفاع می‌کند وقتی متوجه می‌شود که خواهرش سوبها عشقش به بانو، یکی دیگر از پسران همسایه را پنهان کرده است. آرجون که از این موضوع عصبانی است که نمی‌تواند خواهرش را به ازدواج با دوست مورد نظرش درآورد، به خانه همسایه می‌رود و بانو را به شدت کتک می‌زند. وقتی برادر بانو، ریشی، انتقام می‌گیرد و آرجون را کتک می‌زند، آرجون از خانواده‌اش می‌خواهد که دوستان عزیزشان را طرد کنند. ریشی و آرجون همچنان تندخو و خشن هستند، اما ریشی حداقل سعی می‌کند خانواده‌ها را پشت صحنه دوباره با هم آشتی دهد. فساد سیاسی که آرجون درگیر آن است، یک داستان فرعی پیچیده را رقم می‌زند. اگرچه خانواده‌ها تلاش می‌کنند تا صلح برقرار کنند، آرجون به دلیل لجاجت، اسلحه‌ای را به سمت ریشی نشانه می‌گیرد. آیا خانواده‌ها می‌توانند آشتی کنند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه واگذاری قدرت والدین به پسر خشمگینی که از خانواده می‌خواهد دوستان صمیمی خود را ترک کنند تا احترام او حفظ شود، صحبت کنند. آیا این موضوع واقع‌بینانه به نظر می‌رسد؟ چرا بله یا خیر؟
• آیا فکر می‌کنید خشونت در نقاط مختلف جهان به‌طور متفاوتی دیده می‌شود؟ آیا عادی بودن نحوه ارائه خشونت در اینجا شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد؟ چرا، یا چرا نه؟
• مرد احساس می‌کند که به او بی‌احترامی شده است، زیرا از عشق خواهرش به فردی مطلع نشده بود. این موضوع چه چیزی را در مورد دیدگاه جامعه نسبت به استقلال زنان نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که Ranga Ranga Vaibhavanga یک درام خانوادگی هندی است که بر روی مرد و زنی تمرکز دارد که از دوران کودکی به یکدیگر علاقه داشته اند اما به مدت ۱۰ سال با یکدیگر صحبت نمی کنند. در نهایت عشق آنها دوباره شکوفا می شود، اما اختلافات دیگری در سر راهشان قرار می گیرد. زبان فیلم شامل کلمات زشت و ناسزا است. در حالی که بخش زیادی از فیلم در مورد عشق نافرجام است، به طور عجیبی با خشونت تصادفی روزمره و آزاردهنده پر شده است. مردان در کمترین تحریک به یکدیگر حمله ور شده و همدیگر را کتک می زنند و این موضوع به عنوان یک رفتار عادی پذیرفته شده است. چند مرد زنی را از ریکشاوش بیرون می کشند و او را تهدید می کنند، شاید به تجاوز. بزرگسالان سیگار می کشند و الکل می نوشند. این فیلم به زبان تامیل و با زیرنویس انگلیسی است. برای آگاهی از فیلم های مشابه بیشتر، می توانید برای دریافت ایمیل های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

رنگا رنگا وایبهاوانگا داستانی طولانی، خسته‌کننده و مضحک است. این فیلم پر است از خشونتی وحشیانه و غیرقابل توجیه که به طرز شگفت‌آوری شدید است و صحنه‌هایی نامربوط و گیج‌کننده که در مجموع ۱۳۹ دقیقه از زندگی شما را به شکلی تنبیه‌آمیز از بین می‌برد، زمانی که هرگز بازنخواهید گشت. هر غریزه شیرین و شایسته‌ای که در اینجا به تصویر کشیده شده، توسط خشونت و بی‌کفایتی سرگردان کارگردان-نویسنده از بین می‌رود. خشونت جدی است. ریوشی ۱۴ ساله پسری را به شدت کتک می‌زند و سر او را چندین بار با صدای بلند به میز می‌کوبد. آرجون، مردی در دهه سوم زندگی خود، متوجه می‌شود که خواهرش عاشق بانو، پسر همسایه است و در خشم به سمت او می‌دود تا با تکه بزرگی از چوب او را کتک بزند. او با فریاد می‌گوید: "چطور جرأت می‌کنی بدون اطلاع من به خواهرم ابراز عشق کنی؟" ریوشی متوجه می‌شود برادرش کتک خورده و به سمت آرجون می‌دود تا او را کتک بزند.این فیلم سینمایی خشونت را به عنوان رفتاری عادی و قابل قبول به تصویر می‌کشد، درست مانند رقص و آواز خواندن ناگهانی. شاید تماشاگران هندی بپذیرند که مردم به صورت وحشیانه به یکدیگر حمله می‌کنند تا نارضایتی خود را نشان دهند. فیلم‌های ابرقهرمانی آمریکایی نیز قطعاً چنین خشونتی را به نمایش می‌گذارند، اما نه به صورت روزمره و عادی مانند این فیلم. تماشاگران غیر هندی ممکن است با ارجاعات متعدد به فرهنگ و سیاست هند نیز مشکل داشته باشند. و کمدی این فیلم به طرز عجیبی خنده‌دار نیست. یک دانشجوی پزشکی در کلاس کالبدشکافی جسد را به هم می‌ریزد. کجای این موضوع خنده‌دار است؟ به عنوان یک شوخی، کسی در یک پیام گروهی می‌گوید که دوستش از پله‌ها افتاده است. کجای این موضوع بامزه یا جالب است؟ دیالوگ‌های مصنوعی و نامفهوم فیلم باعث می‌شود که تماشاگر آرزو کند فیلم هر چه سریع‌تر به پایان برسد و تماشاگران از رنج آن رها شوند.