پاف، اژدهای جادویی

پف، اژدهای جادویی، پویانمایی کلاسیک تلویزیونی است که بر اساس ترانه فولکلور محبوب گروه پیتر، پال و مری ساخته شده است. این پویانمایی درباره اژدهایی سخنگو به نام پف (با صدای برگس مردهیت) است که با پسری به نام جکی دراپر که قادر به صحبت کردن نیست دوست می‌شود و او را به سفری حماسی می‌برد. جکی که سکوتش باعث نگرانی والدینش شده و کارشناسان را به حیرت وا داشته، تنها در اتاقش است که پف ظاهر می‌شود و یک «آلتر ایگو» یا «شخصیت دوم» کاغذی شبیه به خودش برای او خلق می‌کند که جکی پیپر نام دارد. سپس با استفاده از «وجود» جکی واقعی، جکی پیپر را که قادر به صحبت کردن و انجام کارهایی است که جکی دراپر فکر می‌کند نمی‌تواند انجام دهد، به زندگی می‌آورد. این دو شخصیت به دنبال یافتن سرزمین هونالی هستند و جکی باید موانعی را پشت سر بگذارد، مانند رویارویی با یک دزد دریایی و کمک به ستاره‌ای در حال مرگ، قبل از اینکه سرانجام به مقصد جادویی خود برسند. در این مجموعه دی‌وی‌دی، دو بخش бонус نیز وجود دارد که در آن پف با یک دختر و یک پسر دیگر نیز ظاهر می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چرا پاف تصمیم می‌گیرد به جکی کمک کند. چگونه این ماجراجویی جکی را تغییر می‌دهد؟ تصمیمات جکی چه چیزی در مورد غلبه بر ترس‌هایمان به ما می‌آموزد؟
• این فیلم در دهه ۱۹۷۰ تولید شده. آیا قدیمی بودن آن مشخص است؟ آیا هنوز هم مربوط به امروز است؟ بچه‌ها: می‌توانید بگویید که این فیلم مدت زیادی قبل ساخته شده؟ اگر بله، چطور می‌توان فهمید؟
• این سوال اشاره به ترانه‌ی معروف "پاف، اژدهای جادویی" دارد. معنای آن این است که اژدهایان برای همیشه زندگی می‌کنند، اما پسر بچه‌ها نه. جکی دیگر به پاف نیاز ندارد، زیرا بزرگ‌تر شده و با دنیای واقعی ارتباط برقرار کرده است. این ترانه به رابطه‌ی کودک با دنیای خیال و رویا اشاره دارد که با رشد کودک، جای خود را به واقعیت می‌دهد.

والدین باید بدانند که این مجموعه تلویزیونی کلاسیک، داستان اژدهایی جادویی را روایت می‌کند که بر اساس ترانه فولکلور محبوب پیتر، پل و مری، به کودکان نیازمند کمک می‌کند. داستان (دو داستان کمتر شناخته شده دیگر نیز در مجموعه دی‌وی‌دی وجود دارد) درباره پسری است که در اصطلاح امروزی، دارای نیازهای ویژه است و هرگز صحبت نمی‌کند. اما با راهنمایی پاف، یاد می‌گیرد که چگونه با ترس‌های خود روبرو شود. هیچ چیز در داستان وجود ندارد که برای بیشتر والدین نگران‌کننده باشد، اما پاف کلمه "احمق" را به کار می‌برد و تصاویری از یک دزد دریایی، ابرهای تهدیدآمیز و ستاره‌ای در حال مرگ (هرچند که زنده می‌ماند) وجود دارد که ممکن است کودکان پیش‌دبستانی را بترساند. موسیقی متن در چند صحنه ترسناک است. اما محتوای نامناسب آن در مقایسه با پیام‌های مثبتی که به کودکان برای اعتقاد به خودشان داده می‌شود، ناچیز است.

والدین متولد دهه 70 و 80 میلادی، این سفر به گذشته را بسیار تاثیرگذار خواهند یافت. آسان است که فراموش کنیم پاف چقدر مهربان و خردمند است، به ویژه وقتی بزرگ می‌شویم و در مورد اشاره‌های احتمالی ترانه به مصرف ماری‌جوآنا می‌شنویم. اما در فیلم پویانمایی، این استعاره کاملا به کودکی و شگفتی‌هایی که تخیل کودکی می‌تواند به همراه آورد، گره خورده است. صدای خردمند و آرام‌بخش مریدیت، پاف را با وقار پدربزرگ‌وار پر کرده است که جوانی جکی—و بیننده—را هدایت می‌کند تا رنگ‌های واقعی و ملایم یک دزد دریایی را نشان دهد و به او می‌آموزد که تا زمانی که ایمان داری، می‌توانی بر ترس‌های خود غلبه کنی.این داستان حتی پس از گذشت بیش از 30 سال، همچنان شیرین و جاودانه است و در برخی بخش‌ها حتی اشک‌آور است. وقتی پاف شروع به سوگواری برای از دست دادن دیدارهای جک با هونالی می‌کند، نمی‌توان برای آن چیزی که همه کودکان هنگام گذر از کودکی به بزرگسالی از دست می‌دهند، غمگین نشد: معصومیت و تمایل به ساختن دوستان خیالی که می‌توانند آنها را به دنیای جدیدی ببرند.