رقص و آواز بخوانید و از خودتان لذت ببرید.

ستاره‌های سرگرمی مانند لیسا رینا، چینا آن مک‌کلین و جان لوویت در یک مسابقه تقلید بی‌پرده به نام «سینگ یور فیس آف» با یکدیگر به رقابت می‌پردازند. در هر قسمت، شرکت‌کنندگان با موضوعات جدید خوانندگی روبرو می‌شوند و با متخصصان همکاری می‌کنند تا ظاهر، صدا و حضور روی صحنه هنرمندان مشهوری مانند ریحانا، التون جان و مایکل جکسون را تقلید کنند. داوران مشهور دارل هموند و دبی گیبسون در هر قسمت با یک میهمان جدید به داوری تلاش‌های شرکت‌کنندگان می‌پردازند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ژانر برنامه‌های تلویزیونی واقع‌نمای رقابتی صحبت کنند. چرا این‌قدر محبوب است؟ آیا برنامه‌ای مثل این برای بینندگان ارزش و فایده‌ای دارد؟ تلویزیون واقع‌نما تا چه حد واقعی است؟ آیا فکر می‌کنید بینندگان به آنچه در این سریال‌های بدون فیلمنامه می‌بینند، باور دارند؟
• چرا فکر می‌کنید این افراد مشهور در این برنامه شرکت کردند؟ آیا فکر می‌کنید با شرکت در این برنامه طرفدار به دست می‌آورند؟ آیا فکر می‌کنید این موضوع که هر نوع تبلیغی خوب است، وقتی شما یک ستاره هستید، درست است؟
• آیا موضوعی وجود دارد که توسط صنعت سرگرمی کشف نشده باشد؟ آیا بازاری برای آن می‌شناسید؟ آیا پتانسیل یادگیری در آن وجود دارد؟

والدین باید بدانند که «Sing Your Face Off» یک مسابقه واقع‌نمای سرگرم‌کننده است که در آن سلبریتی‌ها تقلید از خوانندگان مشهور از ویلی نلسون تا پیت‌بول را انجام می‌دهند. این برنامه صرفاً برای سرگرمی است و اگر به دنبال محتوای مثبت هستید، اینجا چیزی پیدا نخواهید کرد. حرکات رقص اغلب شامل حرکات لگنی و تحریک‌کننده است و پروتزها برخی از ویژگی‌های بدن را برجسته می‌کنند (مثلاً سینه‌های دالی پارتن)، که توجه زیادی را به خود جلب می‌کند. زبان نیز نگرانی دیگری است (واژه «damn» در متن ترانه‌ها شنیده می‌شود، اما «f--k» سانسور شده است)، اگرچه به‌طور پراکنده.

با اجرای جان بارومن، مسابقه خوانندگی Sing Your Face Off فرمت آشنای مسابقات خوانندگی را به سطحی کاملاً جدید از یکنواختی می‌برد. این برنامه یک ساعت کامل را به تنها چند اجرای خوانندگی اختصاص می‌دهد و زمان بین اجراها را با کلیپ‌های پرسه‌زنی از شرکت‌کنندگان که در حال چرخیدن در کلاس رقص و استفاده از لوازم گریم هستند، پر می‌کند. بدتر از همه، نظرات بی‌اهمیت داوران و روند امتیازدهی تصادفی است که به وضوح برای پر کردن زمان بین بخش‌های مختلف وجود دارد. و چون ظاهراً هیچ جایزه‌ای برای برنده در نظر گرفته نشده، کل این برنامه مثل یک بازی کودکانه لباس‌پوشیدن به نظر می‌رسد.شرکت‌کنندگان در این مسابقه، به‌حق، تلاش‌های شجاعانه‌ای در نقش‌هایی که بازی می‌کنند، به نمایش می‌گذارند، حتی زمانی که جفت‌سازی‌ها از حد مضحک فراتر می‌روند. خوانندهٔ راک دههٔ ۸۰ سباستین باخ در نقش لیدی گاگا؟ لیزا رینا در نقش جاستین بیبر؟ وقتی یک برنامهٔ خوانندگی به حدی تنزل می‌یابد که تغییر جنسیت را به عنوان یک عنصر کمدی اصلی در نظر می‌گیرد، زمان آن است که هدف آن را زیر سؤال ببریم. بله، برخی از اجراها به‌طور مثبت غافلگیرکننده هستند و همیشه تماشای سلبریتی‌ها در خارج از محدودهٔ راحتی‌شان سرگرم‌کننده است. اما در نهایت، «Sing Your Face Off» به ۶۰ دقیقه تفنن تبدیل می‌شود که بیشتر در مورد سرگرم شدن شرکت‌کنندگان است تا لذت بردن تماشاگران.