تنها باهم

تنهایی با هم در روزهای ابتدایی قرنطینه کووید-۱۹ در مارس ۲۰۲۰ شروع می‌شود، با منتقد غذا جون (کیتی هولمز) که مصمم است به خانه اجاره‌ای خود در شمال ایالت نیویورک برود. در راه، او متوجه می‌شود که دوست پسرش جان (درک لوک) به او نخواهد پیوست؛ او تصمیم گرفته است که با والدین وحشت‌زده‌اش بماند. وقتی جون می‌رسد، متوجه می‌شود که آن مکان دو بار رزرو شده است: چارلی (جیم استرجس) هم‌اکنون در آنجا اقامت دارد. دیر وقت است، بنابراین او موافقت می‌کند که به جون اجازه بدهد شب را آنجا بماند. با قرنطینه کامل، و جون مطمئن است که رابطه‌اش با جان به بن‌بست خورده است، جون و چارلی وارد یک رابطه عاشقانه آسان می‌شوند، با هم غذا می‌خورند، دوچرخه‌سواری می‌کنند و از حومه شهر لذت می‌برند. اما وقتی جان سر می‌رسد، جون باید دوباره با واقعیت روبرو شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نمایش تنهایی و همبستگی در کتاب صحبت کنند. چه ارزش‌هایی در این کتاب منتقل می‌شود؟ شخصیت‌ها چه چیزهایی در مورد خودشان و دیگران یاد می‌گیرند؟
• چگونه نوشیدن و سیگار کشیدن به تصویر کشیده شده است؟ آیا این کارها جذاب و اغوا کننده نشان داده شده اند؟ آیا عواقبی برای آن ها وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چه واکنش‌هایی نسبت به صحنه‌های مربوط به همه‌گیری کووید-۱۹ داشتید؟ آیا دشوار است که آن را دوباره تجربه کنید؟ چرا، یا چرا نه؟
• ارتباط در این داستان چقدر مهم است؟ وقتی مردم ارتباط برقرار نمی‌کنند چه اتفاقی می‌افتد؟ وقتی ارتباط برقرار می‌کنند چه اتفاقی می‌افتد؟
• تجربه‌ی شما از برندها و محصولات مختلف در فیلم چگونه بود؟ آیا به نظرتان تبلیغاتی بود یا فقط بخشی از فضای فیلم؟ تفاوت این دو در چیست؟

در روزهای ابتدایی همه‌گیری کووید-۱۹، فیلم درام عاشقانه‌ای به نام «تنها با هم» ساخته شد. این فیلم توسط کیتی هولمز، ستاره سینما، نوشته و کارگردانی شده است. در این فیلم، شخصیت‌ها به‌شدت یکدیگر را می‌بوسند، لباس‌هایشان را از تن بیرون می‌آورند و در کنار هم بیدار می‌شوند (برقراری رابطه جنسی در فیلم تلویحاً نشان داده می‌شود). در فیلم، قسمت‌هایی از بدن یک مرد، از جمله باسن و سینه، و همچنین قسمتی از سینه یک زن، به‌طور مختصر نشان داده می‌شود. زبان فیلم تند و قوی است و کلمات نامناسبی مانند «فاک» و «شیت» و موارد مشابه به‌کرات استفاده شده است. در فیلم، مرگ مورد بحث قرار می‌گیرد، و ترس و وحشت ناشی از همه‌گیری به‌خوبی به تصویر کشیده شده است. همچنین، صحنه‌هایی از خشونت با اسلحه در فیلم وجود دارد. شخصیت‌های فیلم، نوشیدنی‌های الکلی مانند آبجو، شراب و ویسکی می‌نوشند، اما به ندرت مست به نظر می‌رسند. یکی از شخصیت‌ها سیگار می‌کشد. در فیلم، تبلیغ محصولاتی مانند مک‌دونالد، لایفت، نوشیدنی‌های کویتا و موارد مشابه به‌صورت واضح و مکرر انجام می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب‌های فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

درام عاشقانه هولمز لمسی ملایم و شیک دارد، اما در نهایت توسط انتخاب‌های عجیب داستان‌گویی از هم گسسته می‌شود که شخصیت‌ها را از هم جدا می‌کند. شاید الهام گرفته از آثار وودی آلن، به‌خصوص در مونتاژ افتتاحیه نیویورک، و اریک رومر، تنها با هم، که هولمز آن را نوشته و کارگردانی کرده است، عمداً بر شخصیت و گفتگو بیشتر از داستان تمرکز می‌کند. این فیلم فضایی از تسلیم شدن آرامش‌بخش را با هوای تازه فضای باز و شب‌های بدون عجله ایجاد می‌کند. متاسفانه، همه آن هوای باز به بینندگان اجازه می‌دهد تا به راحتی حفره‌ها را در فیلمنامه مشاهده کنند.بارها و بارها، در صحبت با یکدیگر، شخصیت‌ها یک قطعه حیاتی از اطلاعات را پنهان می‌کنند در حالی که هیچ دلیلی برای انجام این کار وجود ندارد. این حس را القا می‌کند که گویی افراد از درون محفظه‌های خصوصی با یکدیگر تعامل دارند و دستکاری می‌شوند تا داستانی را روایت کنند، نه اینکه به صورت طبیعی با هم ارتباط برقرار کنند. سپس آزاردهنده‌هایی مثل تغییر لباس‌های بی‌پایان هولمز (سه بار در یک روز، بدون دلیل خاص) وجود دارند که ظاهراً همه در یک چمدان مسافرتی کوچک جا شده‌اند؛ این واقعیت که خانه اجاره‌ای بزرگ ظاهراً فقط یک حمام و یک اتاق خواب دارد؛ فراوانی قرار دادن محصولات در فیلم؛ و این واقعیت که شخصیت‌ها مدت طولانی پس از پایان زمان اجاره در Airbnb می‌مانند و به نظر می‌رسد کسی متوجه نمی‌شود یا اهمیتی نمی‌دهد. در مجموع، Alone Together احساسی از بی‌تفاوتی و عدم ارتباط را به شما منتقل می‌کند.