قرص بیداری

در قرص قرمز، شش دوست و فعال لیبرال (کاترین اربه، روبی بلادس) به ویرجینیای روستایی می‌روند تا در آخر هفته هالووین قبل از انتخابات ۲۰۲۰، رای‌دهندگان را شناسایی کنند. در جاده‌ای که به خانه‌ای که برای آخر هفته اجاره کرده‌اند منتهی می‌شود، با تابلوی دست‌سازی مواجه می‌شوند که حاوی پیام‌های نژادپرستانه، یهودستیزانه و بیگانه‌هراسانه است. وقتی به خانه می‌رسند، اوضاع بدتر هم می‌شود. زنان عجیبی با لباس‌های فرقه‌ای در بیرون خانه‌هایی که به خانه محل اقامت آن‌ها منتهی می‌شود، ایستاده‌اند. آن‌ها در گاراژ، طنابی آویزان می‌یابند. و در حین صرف شراب و شام، گفتگوها شکاف‌هایی را میان این دوستان آشکار می‌کند و شوخی‌هایی که برخی را ناراحت می‌کند. صبح روز بعد، یکی از آن شش نفر خانه را ترک می‌کند و ناپدید می‌شود. آن‌ها تصمیم می‌گیرند این خانه و احساس شوم و شرارت آن را ترک کنند، اما نمی‌توانند کلیدهای SUV را پیدا کنند. به زودی متوجه می‌شوند که ترس و پیش‌بینی‌هایشان درست بوده است، وقتی متوجه می‌شوند که در این جامعه واقعاً چه خبر است: یک فرقه مرگ‌پرست برتری‌طلب سفیدپوست که می‌خواهد عقربه روابط نژادی را حداقل ۵۰ سال، اگر نه ۲۵۰ سال، به عقب برگرداند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌های ترسناکی مثل قرص قرمز صحبت کنند. این فیلم تا چه حد به فیلم‌های ترسناک دیگری که دیده‌اید، شباهت دارد و تا چه حد تفاوت؟
• فیلم چه پیام‌ها و دیدگاه‌هایی را می‌خواهد منتقل کند؟ آیا این پیام‌ها به درستی منتقل می‌شوند؟ دلیل موفقیت یا عدم موفقیت آن چیست؟
• آیا گفتگوهای طولانی درباره نژاد، نژادپرستی و سیاست از تمرکز بر روی اکشن فیلم کم می‌کند، یا اینکه لازم است تا پیام فیلمساز به درستی منتقل شود؟ چرا؟

والدین باید بدانند که قرص قرمز یک فیلم ترسناک مستقل در سال ۲۰۲۱ است که در مورد گروهی از فعالان انتخاباتی لیبرال است که به یک منطقه روستایی می‌روند و با یک فرقه برتری‌طلب سفیدپوست مواجه می‌شوند که قصد کشتن آنها را دارد. خشونت فیلم شامل مردی است که با تیر و کمان کشته می‌شود و یک تیر در چشم او قرار می‌گیرد. مردی با طناب از خانه بیرون کشیده می‌شود و سپس حلق‌آویز و به آتش کشیده می‌شود و هیزم‌ها کلمه "خائن نژادی" را تشکیل می‌دهند. شخصیت‌هایی که با چاقو زده می‌شوند و تیر می‌خورند. زنی سیاه‌پوست برند می‌شود در حالی که یک مرد سیاه‌پوست مجبور به تماشا می‌شود در حالی که دست و پا بسته و دهان بسته است. زنی مورد تجاوز قرار می‌گیرد در حالی که تماشاگران او را احاطه کرده‌اند (بدون برهنگی). تصاویر ترسناک، از جمله یک کلاغ که به شکل کاریکاتوری زننده از یک فرد سیاه‌پوست ساخته شده است. الفاظ زشت در سراسر فیلم، از جمله کلمه "N"، "motherf--ker" و "f--k". شخصیت‌های اصلی به منطقه‌ای که قرار است در آن اقامت داشته باشند وارد می‌شوند و از کنار تابلوی دست‌سازی عبور می‌کنند که نوشته "نه [کلمه N]، نه یهودی، نه مهاجران". یکی از شخصیت‌ها مست می‌شود، رفتارهای جنسی نامناسب دارد، به یکی از دوستانش حمله می‌کند و سپس مدفوع می‌کند. نوشیدن شراب. استفاده از سیگار الکترونیکی. شوخی‌هایی در مورد مونیکا لوینسکی، ملانیا ترامپ و زنای با محارم. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این یک فیلم جدی با پیامی مهم است که در اجرای معیوب گم می‌شود. قرص قرمز آخرین فیلم در مجموعه فیلم‌هایی است که از ژانر وحشت برای باز کردن بحث در مورد اشکال مختلف نژادپرستی، برتری نژاد سفید، تعصب و شکاف خشونت‌آمیز رو به رشد در آمریکا معاصر استفاده می‌کند. به هر حال، در دیدگاه‌های بیان شده، چه در گفتگوها و چه در صحنه‌های اکشن، ظرافتی وجود ندارد. در حالی که به وضوح استفاده از هنر برای ایجاد بحث و گفتگو در مورد اتفاقات جامعه، امری اشتباه نیست، اما میل به انتقال این پیام‌ها در ده دقیقه اول فیلم، بسیار آشکار و مستقیم است، و این به جز خودخواهی شخصیت‌ها در خواندن یک ترانه فولکلور طولانی در حین صرف شراب بر سر میز شام نیست. موافق یا مخالف، شش شخصیت اصلی فیلم، چیزی بیشتر از نمایندگانی برای ظرافت دیدگاه‌های چپ‌گرایانه نیستند، و هر تلاشی برای انسان‌تر نشان دادن آن‌ها، مصنوعی و آماتوری به نظر می‌رسد.اینکه نظرات خاصی در فیلم بیان شده، دلیل بر این نیست که فیلم به اندازه‌ی پتانسیلش خوب نشده. بلکه نحوه‌ی بیان این نظرات در کل فیلم است که اهمیت دارد. جدل‌های شخصیت‌ها در فیلم به اندازه‌ی شخصیت‌های رمان‌های آین رند خسته‌کننده می‌شود، که دائماً در حال توضیح دادن این موضوع هستند که چرا خودخواه بودن خوب است. این موضوع یادآور نقدهای چپ‌گرایانه در فیلم‌های گدار در اواخر دهه‌ی ۶۰ است، اما نه به صورت مثبت. صداقتی که پشت این موضوع است انکارناپذیر است، اما در زمانی که پرده‌ی سوم خشونت‌آمیز و ترسناک فیلم‌های «مردم شهر به روستا می‌روند و توسط روستایی‌ها کشته می‌شوند» شروع می‌شود، اکشن فیلم عجیب و ناراضی‌کننده به نظر می‌رسد، و حتی فیلم سیاه و سفید دانه‌دانه‌ای از هیتلر در میانه‌ی سخنرانی‌اش وجود دارد، در صورتی که هنوز مطمئن نیستید که فیلم در حال بیان چه چیزی است. متأسفانه، صداقت پشت این موضوع نمی‌تواند بر خلقت ضعیف فیلم غلبه کند.