این کار را به بِیور بسپارید.

تئودور کلِیور هشت ساله که به بِیور مشهور است، می‌خواهد یک دوچرخه بی‌ام‌ایکس داشته باشد. برای به دست آوردن دوچرخه، او سعی می‌کند پدرش (کریستوفر مک‌دونالد) را راضی کند، حتی به این حد که به تیم فوتبال هم می‌پیوندد. در روز تولدش، بیور دوچرخه‌ای که می‌خواهد را دریافت می‌کند، اما در حالی که بیرون یک مغازه بستنی فروشی منتظر است و برادر بزرگترش والی (اریک ون دتن) سعی می‌کند به ادی هاسکول (آدام زولوتین) کمک کند تا با یک دختر قرار بگذارد، یک قلدر دوچرخه بیور را می‌دزدد. بیور باید راهی برای پس گرفتن دوچرخه‌اش پیدا کند، در حالی که به والدینش نمی‌گوید به تمرین فوتبال نمی‌رود، چون بعد از مدرسه می‌ماند تا در کلاس‌هایش مردود نشود. در همین حال، والی با دختری که ادی دوستش داشت، قرار می‌گذارد، اما وقتی او را به برادر فاسد دزدان دوچرخه می‌بازد، والی و بِیور اختلافاتشان را کنار می‌گذارند و با هم همکاری می‌کنند تا اوضاع را درست کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع صحبت کنند که این فیلم اقتباسی از یک مجموعه تلویزیونی دهه ۱۹۵۰ است. فیلم‌سازان چگونه روح مجموعه اصلی را به تصویر کشیده‌اند؟ آنها چگونه تلاش کرده‌اند تا شخصیت‌ها، داستان و فضای فیلم را مدرن‌تر جلوه دهند؟
• رفتارهای قلدرمآبانه تا چه حد واقعی بودند؟ شما چگونه با قلدرها برخورد می‌کنید؟
• فیلم در چه بخش هایی تلاش کرده تا واقعیت های زندگی روزمره دانش آموزان و والدین را به تصویر بکشد؟

والدین باید بدانند که سریال Leave It to Beaver نسخه‌ای مدرن از یک سریال کلاسیک تلویزیونی است و شامل برخی قلدری‌های ملایم است. دوچرخه بیور دزدیده می‌شود و قلدرها او را آزار می‌دهند. در این سریال، برخی از نوجوانان در حال بوسیدن و معاشقه هستند و والی هیجان و دلشکستگی عشق اول را تجربه می‌کند. انتظار برخی توهین‌های لفظی و کلماتی مانند «crap» را داشته باشید. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

بیور را به حال خود بگذارید تلاش می‌کند تا بین نوستالژی دهه ۱۹۵۰ «معصوم» و دغدغه‌های معاصر دهه ۱۹۹۰ مدرن‌تر، زمانی که فیلم منتشر شد، تعادلی برقرار کند. به عبارت دیگر، فیلم‌سازان سعی می‌کنند هر دو جنبه را در نظر بگیرند، اما در هیچ‌یک از این تلاش‌ها به‌طور کامل موفق نمی‌شوند.فیلم در بهترین حالت خود است وقتی که شخصیت‌ها دقیقاً همانند سریال تلویزیونی کلاسیک از دوران آیزنهاور رفتار می‌کنند. آدام زولوتین، بازیگر نقش ادی هاسکل، به‌خصوص شایسته تقدیر است برای به تصویر کشیدن آن خنده تمسخرآمیز نوجوانان، چاپلوسی دروغین به وارد و جون کلیور (با بازی جذاب و اغراق‌شده نقش‌های جنسیتی دهه ۱۹۵۰ توسط کریستوفر مک‌دونالد و جینین ترنر)، و تمام رفتارهای دیگر که در اصل توسط کن آسماند ارائه شد -- که، به همراه جون کلیور اصلی، باربارا بیلینگزلی، حضور سرگرم‌کننده‌ای در فیلم دارند. اما وقتی فیلم تلاش می‌کند تا فیلمی معاصر درباره کودکان معاصر با کامپیوترهای شخصی عظیم، گیم‌بوی‌ها، و دیگر آثار باقی‌مانده از فرهنگ کودکان اواخر دهه ۹۰ باشد، احساس می‌شود که اجباری و بی‌هدف است. این فیلم می‌توانست بسیار بهتر باشد اگر در دهه ۱۹۵۰، که متعلق به آن است، قرار می‌گرفت.