دوست من برنارد

سام، پسر کوچکی است که از هر چیزی می‌ترسد، از صداهای عجیب و غریب گرفته تا سایه‌های ترسناک و چهره‌های ناشناس. اما وقتی گردنبندی جادویی با قدرت انتقال به مکان‌های دیگر را دریافت می‌کند، به دنیای جادویی یخ سفر می‌کند و با یک خرس قطبی به نام برنارد دوست می‌شود. برنارد و چند پنگوئن به او یاد می‌دهند که چگونه شجاع باشد و از ترس‌هایش نترسد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد چگونگی غلبه سام بر ترس‌هایش صحبت کنند. به نظر شما مفیدترین تجربه‌ای که سام داشت تا کمتر بترسد، چه بود؟ شما چه ترفندهایی برای کنار گذاشتن ترس از چیزی به کار می‌برید؟
• سام و دوستانش در مورد به اشتراک گذاشتن چیزها خیلی چیزها یاد می‌گیرند. بعضی از شخصیت‌ها خیلی ناراحت می‌شوند وقتی وسایلشان بدون اجازه‌شان استفاده می‌شود. آیا تا به حال ناراحت شده‌اید وقتی مجبور به به اشتراک گذاشتن چیزی بوده‌اید؟ با این موضوع چطور کنار آمدید؟

والدین باید بدانند که هدف از ساخت فیلم دوست من برنارد، کمک به کودکان برای غلبه بر ترس‌هایشان از طریق مواجهه با آن‌هاست. اما برای رسیدن به این هدف، فیلم پسر بچه‌ای را در سن نامشخص، احتمالاً نوپا، قرار می‌دهد که در معرض ترس‌ها و خطرات مداومی قرار می‌گیرد که باید با آن‌ها روبرو شود. صداهای ترسناک، سایه‌ها، ارتفاع، هیولا و سقوط‌های فراوان. برخی از چالش‌ها بیش از حد عجیب و غریب هستند، مانند مبارزه با اژدها. اما فیلم با طنز و شوخی‌های زیادی همراه است، هرچند برخی از شوخی‌ها ممکن است نامناسب باشند. پیام مثبت فیلم در مورد مواجهه با ترس‌ها و غلبه بر آن‌ها ممکن است در میان هیاهوی فیلم گم شود. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

دوست من برنارد قطعاً نیت خیر دارد در تلاشش برای آموزش به جوانان که مواجهه با ترس‌های عمیقشان بهتر از اجتناب از آنهاست. اما این کار را با پر کردن ۷۰ دقیقه با ترس‌های مداوم مثل یک سری ترس‌های ترسناک که یکی پس از دیگری باید از بین بروند، انجام می‌دهد. در دنیای سام، تنها راه خروج، عبور از آن است. و در تلاش برای حفظ ریتم، دوست من برنارد با یک رویکرد آزمایشی از طریق آتش، بیش از حد عمل می‌کند.این ماجراجویی داستانی پیچیده و گیج‌کننده دارد، خرس قطبی هم دوست و هم دشمن نشان داده می‌شود، و تلاش برای اینکه هر توقف در این سفر حماسی به یک لحظه آموزنده تبدیل شود، خسته‌کننده است. بچه‌ها ممکن است از شخصیت‌های پنگوئن خنده‌دار لذت ببرند و با جوک‌های خرس خندیدن، اما والدین ممکن است این را یک چالش سخت برای گذراندن بدانند. به‌طور قابل‌توجهی، والدین ممکن است این را تلاشی اشباع‌شده و پر از درس برای کاهش ترس کودکان جوان بدانند، که احتمالاً ترجیح می‌دهند ترس‌هایشان را در طول مدت بیشتری از ۷۰ دقیقه پخش کنند.