سرمایه‌داری: داستان عشق

در سرمایه‌داری: یک داستان عاشقانه، مایکل مور مستندساز، به بحران مالی اخیر آمریکا می‌پردازد و پیشنهاد می‌دهد که این بحران نه تنها به دلیل سودجویی بی‌حد و حصر شرکت‌های بزرگ و وال استریت بوده، بلکه حتی «کمک مالی» برای نجات این بانک‌ها نیز سودجویی بیشتر را نشان می‌دهد. تز مور این نیست که سرمایه‌داری به شکل کنونی باید اصلاح شود، بلکه این است که سرمایه‌داری به شکل کنونی باید از بین برود. در مصاحبه‌هایی با کارشناسان مالی و کارگران آمریکایی که از بابت مصادره اموال و تعطیلی کارخانه‌ها آسیب دیده‌اند، مور استدلال می‌کند که شکل فعلی سرمایه‌داری ما کمتر یک سیستم کالا و خدمات است و بیشتر جنایتی سیستماتیک است که به نام سود بر ضد مردم عادی انجام می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مساله اساسی مطرح شده در فیلم بحث کنند -- چرا شکاف عظیمی بین داراها و ندارها در آمریکا وجود دارد؟ آیا سیستم سرمایه‌داری به طور غیرقابل جبرانی خراب شده است؟
• آیا مستندی واقعاً بی‌طرفانه وجود دارد؟ آیا فکر می‌کنید موور با داشتن دیدگاهی آشکار در ارائه استدلال‌هایش موثرتر است یا خیر؟
• مایکل مور یکی از شناخته‌شده‌ترین مستندسازان در آمریکا است. آیا به خاطر کیفیت کارش است یا پوشش خبری که از خشمگین کردن دشمنانش به دست می‌آورد؟

والدین باید بدانند که مانند تمام مستندات مایکل مور، این فیلم دیدگاهی بسیار مشخص دارد. مور به خاطر نحوه برخوردش با هم‌نشینی تحلیل‌های واقع‌گرایانه و نظراتش مورد انتقاد قرار گرفته است. بینندگان باید در مورد این موضوع فکر کنند که کدام بخش‌ها تحلیل و اطلاعات و کدام بخش‌ها نظر شخصی هستند. درجه‌بندی R این فیلم به خاطر زبان آن است (بدترین آن سه بار استفاده از کلمه فحش است)؛ همچنین می‌توانید انتظار بحث‌های مکرر در مورد مرگ، مردن و دوران سخت را داشته باشید. نام بسیاری از شرکت‌ها در فیلم آورده شده است، معمولاً در زمینه افشای رفتارهای نادرست آن‌ها. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

واکنش بسیاری از مخاطبان به مستند سرمایه‌داری: یک داستان عاشقانه به میزان تحمل آن‌ها در برابر مایکل مور بستگی دارد. همانند فیلم‌های قبلی، در این مستند نیز کارگردان، ستاره روی پرده است. تحلیل او قوی است، اما فیلم به دلیل ترفندهای تکراری و تنبل او ضعیف شده است. اگر متخصصانی دارید که می‌توانند (و می‌خواهند) در مورد نحوه آسیب رساندن بانک‌ها و وام‌دهندگان مسکن به آمریکا و آمریکایی‌ها صحبت کنند، چرا وقت را با بخش‌های غیرخنده‌دار مانند پارک کردن خودروی زرهی مقابل بانک‌های مختلف در نیویورک و درخواست از مدیران برای خروج و بازگرداندن پول‌هایی که در زمان نجات مالی دریافت کرده‌اند، تلف می‌کنید؟اما وقتی فیلم مور در مسیر درست قرار می‌گیرد، چه زمانی که درباره‌ی شرکت‌های بزرگ و بیمه‌ی عمر کارمندان‌شان صحبت می‌کند و اینکه چطور از مرگ آن‌ها سود می‌برند، و چه زمانی که به تاکتیک‌های حقوقی و لابی‌گری پشت‌پرده‌ی نجات مالی می‌پردازد و در عین حال پیوند عمیق خزانه‌داری فدرال و بانک‌های سرمایه‌گذاری را که با نجات مالی تقویت شده‌اند، توضیح می‌دهد، فیلم قوی است. با این حال، در نهایت، فیلم سرمایه‌داری: یک داستان عاشقانه به دلیل سبک مور، سرگردان و ضعیف است و لحظات غنی و خشم مقدس آن توسط افراط‌ها و انتخاب‌های سبکی خود مور رقیق می‌شود.