عشق کور است

با اجرای نیک و ونزا لاشی، عشق کور است یک مجموعه تلویزیونی واقعی در مورد قرار ملاقات است که در آن افرادی شرکت می‌کنند که امیدوارند عشق واقعی را بدون در نظر گرفتن ظاهر فرد مقابل بیابند. در این مجموعه، ۱۰ مرد و ۱۰ زن موافقت می‌کنند که به صورت جداگانه و بر اساس جنسیت در اتاق‌هایی بدون هیچ وسیله الکترونیکی اسکان داده شوند. در طول ۱۰ روز، آن‌ها با فردی از جنس مخالف در اتاق‌هایی کوچک که با دیواری نازک از هم جدا شده‌اند قرار ملاقات می‌گذارند. در طول این قرارها، شرکت‌کنندگان فرصت می‌یابند تا با صحبت کردن با طرف مقابل، ارتباط عاطفی برقرار کنند. اگر فردی احساس کند عاشق شده و آماده تعهد است، می‌تواند به فرد مورد نظرش پیشنهاد ازدواج بدهد. اگر این پیشنهاد پذیرفته شود، زوج برای اولین بار یکدیگر را می‌بینند و با یک تاریخ مشخص برای عروسی، با هم می‌روند. آن‌ها دو هفته فرصت دارند تا با هم زندگی کنند، با خانواده و دوستان یکدیگر آشنا شوند و چالش‌های دنیای واقعی را پشت سر بگذارند تا به مراسم عروسی برسند و تصمیم بگیرند که آیا ازدواج خواهند کرد یا خیر.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های این برنامه در مورد قرار ملاقات، روابط و ازدواج صحبت کنند. آیا یک رابطه می‌تواند در طول چهار هفته حضور در یک برنامه واقع‌نمای تلویزیونی به یک ازدواج سالم تبدیل شود؟ چرا و یا چرا نه؟
• در برنامه تلویزیونی، ظاهر فیزیکی چگونه تعریف می‌شود؟ چه موضوعاتی در مورد قرار گذاشتن با فردی که از نظر فیزیکی متفاوت است، مطرح می‌شود؟ چگونه کلیشه‌ها در برنامه برای برجسته‌سازی این تفاوت‌ها استفاده می‌شوند؟
• والدین و نوجوانان ممکن است بخواهند در مورد نحوه صحبت کردن در مورد روابط جنسی و فعالیت‌های جنسی در این برنامه گفتگو کنند. تمرکز زیادی بر شناخت یکدیگر از طریق گفتگو وجود دارد، اما شرکت‌کنندگان برنامه واقعاً در مورد نقش روابط جنسی در روابط خود چه احساسی دارند؟

والدین باید بدانند که عشق کور است یک برنامه واقع‌نمای قرار ملاقات است که زوج‌هایی را به تصویر می‌کشد که تلاش می‌کنند بدون دیدن یکدیگر، روابطی طولانی‌مدت بسازند. این برنامه سعی دارد ثابت کند که عشق می‌تواند بر اساس چیزهایی فراتر از جذابیت ظاهری باشد، و شرکت‌کنندگان برنده قرار است چهار هفته بعد از ملاقات با یکدیگر ازدواج کنند. این برنامه حاوی موضوعات بالغانه زیادی است که از چالش‌های رابطه‌ای تا خیانت را شامل می‌شود، و محتوای جنسی زیادی (از جمله صحنه‌های داغ بوسیدن با نشان دادن باسن) دارد. فحش دادن (s--t، f--k) و نوشیدن الکل در آن رایج است، و قسمت‌های بعدی شامل بحث‌هایی است که به فریاد زدن، گریه کردن و پرت کردن اشیا منجر می‌شود.

این آزمایش اجتماعی جالب، ایده‌ای را تقویت می‌کند که زوج‌ها پیوندهای قوی‌تری ایجاد می‌کنند وقتی که توسط ظاهر فیزیکی حواس‌شان پرت نشود. این یادآوری سازنده‌ای است، به‌خصوص در دنیای امروزی اپلیکیشن‌های دوست‌یابی که بر جذابیت ظاهری تمرکز دارند، اما باید در مورد حکمت پشت هل دادن افراد به سمت پیشنهاد ازدواج بعد از گذراندن کمتر از دو هفته در یک برنامه واقع‌نمای آشنایی با هم، تردید کرد. در همین حال، اعضای گروه که از نظر سن، پیشینه، نژاد و قومیت متفاوت هستند، هنوز شبیه گروه‌های جذاب در دیگر برنامه‌های واقع‌نمای محبوب هستند. برای آن‌ها رابطه جنسی هم مهم است. به همه این‌ها، درام‌هایی که از زوج‌های نامزد یاد گرفتن زندگی با عادات و رفتارهای خاص یکدیگر در حالی که با والدین نگران و مسائل چالش‌برانگیز دیگر دست و پنجه نرم می‌کنند، اضافه می‌شود. در نهایت، شاید پیش‌فرض برنامه «عشق کور است» منحصر به فرد باشد، اما پر از درام‌های معمول است که برنامه‌های واقع‌نمای دوست‌یابی را به لذت‌های سرزنش‌برانگیز تبدیل می‌کند.