بلفاست

در دهه ۱۹۶۰، بادی (جود هیل) پسر بچه‌ای است که در بلفاست زندگی می‌کند، زمانی که درگیری بین پروتستان‌ها و کاتولیک‌های ایرلند شمالی در اوج است. با مجبور شدن مردم به ترک خانه‌هایشان و وقوع خشونت در نزدیکی محل زندگی بادی، او و خانواده‌اش باید تصمیم بگیرند که در خانه بمانند یا آن را ترک کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در بلفاست صحبت کنند. آیا صحنه‌های خشونت‌آمیز به روایت موثر داستان کمک کردند؟ آیا تکان‌دهنده بود یا هیجان‌انگیز؟ چرا؟ آیا مواجهه با رسانه‌های خشونت‌آمیز، کودکان را نسبت به خشونت بی‌تفاوت می‌کند؟
• قبل از دیدن این فیلم، چه اطلاعاتی در مورد «درگیری‌ها» در ایرلند شمالی داشتید؟ آیا این فیلم شما را ترغیب کرد تا بیشتر در مورد آن بدانید؟ چگونه با کودکان در مورد خشونت، جرم و جنایت و جنگ صحبت کنیم؟
• در مورد معضلی که والدین بادی با آن مواجه شدند بحث کنید. اگر شما در موقعیت آنها بودید چه کاری انجام می‌دادید: نقل مکان می‌کردید یا می‌ماندید؟
• درباره برخی از کلمات و عباراتی که در فیلم به کار رفته صحبت کنیم. آیا به نظر ضروری بود یا اغراق‌آمیز؟ چه تاثیری بر فیلم داشت؟
• چرا فکر می‌کنید فیلمساز تصمیم گرفت فیلم را سیاه و سفید فیلمبرداری کند؟ این تصمیم چه تأثیری بر روایت داستان داشت؟

والدین باید بدانند که بلفاست، درام جذاب و گیرای کنث برانا، نویسنده و کارگردان، در مورد پسری جوان است که در دهه ۱۹۶۰ در ایرلند شمالی در زمان درگیری‌های مذهبی (دوره‌ای که معمولاً به آن «درگیری‌ها» می‌گویند) بزرگ می‌شود. اگرچه لحظاتی از خشونت وجود دارد، زمانی که پروتستان‌ها و کاتولیک‌ها با هم درگیر می‌شوند، اما فیلم همچنین گرم و لطیف است، زیرا بیشتر آن از دیدگان بی‌گناه پسربچه‌ای به نام بادی (جود هیل) دیده می‌شود. کاتولیک‌ها از خانه‌هایشان توسط ارعاب و خشونت بیرون رانده می‌شوند. بمب‌های آتش‌زا پرتاب می‌شوند، ماشین‌ها به آتش کشیده می‌شوند و پنجره‌ها شکسته می‌شوند. مادر و پسری به طور مختصر با اسلحه تهدید می‌شوند. با وجود خطر، شوخی و خنده زیادی وجود دارد، به خصوص در صحنه‌هایی که بادی و پدربزرگ و مادربزرگش (جودی دنچ و کیران هایندز) حضور دارند. اما غم و اندوه نیز وجود دارد، با مرگ یکی از شخصیت‌های محبوب از بیماری نامشخص، و پدر و مادر بادی (جیمی درنان و کاترین بالفه) که باید تصمیم بگیرند که آیا خانه‌شان را ترک کنند و زندگی جدیدی را شروع کنند یا خیر. الفاظ زشت و رکیک به طور مکرر استفاده می‌شوند، اما به جز یک مورد استفاده از کلمه لعنتی، بدتر از آن نمی‌شود و از کلمات دیگری مثل احمق و آشغال استفاده می‌شود. اگرچه فیلم به پیچیدگی‌های سیاسی و مذهبی ایرلند شمالی نمی‌پردازد، اما کار بزرگی در برجسته کردن جدی بودن وضعیت، در حالی که برای بینندگان جوان‌تر قابل درک است، انجام می‌دهد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این درام که از نگاه یک پسر جوان روایت می‌شود، در اواخر دهه ۱۹۶۰ و در خلال درگیری‌های مذهبی در ایرلند شمالی اتفاق می‌افتد، موفق می‌شود تا حدی معصومیت را حفظ کند. صحنه‌ای در بلفاست وجود دارد که در آن بادی، که هیل با چنان اعتماد به نفسی آن را بازی می‌کند که باور اینکه این اولین نقش او در یک فیلم بلند است دشوار است، در مورد تفاوت‌ها بین پروتستان‌ها و کاتولیک‌ها سؤال می‌کند. در ذهن بادی، این موضوع عجیب به نظر می‌رسد که همسایگانش به دلیل پیروی از یک مذهب دیگر، از خانه‌هایشان رانده می‌شوند. در واقع، او بیشتر نگران جلب توجه دختری در کلاسش است. البته، برای شخصیت‌های مسن‌تر، زندگی به این سادگی نیست. جیمی دورنان و کاترین بالفه در نقش والدین بادی، که با تصمیم دشواری در مورد ترک خانه‌شان یا ماندن و به خطر انداختن امنیت دو پسرشان مواجه هستند، فوق‌العاده ظاهر می‌شوند. و صحنه‌هایی که با حضور پدربزرگ و مادربزرگ بادی، که جودی دنچ و کیران هایندز آن را بازی می‌کنند، لحظات احساسی و سرگرم‌کننده فیلم را رقم می‌زنند.نوشته و کارگردانی شده توسط کنت برانا، این فیلم با عشق و علاقه ساخته شده است. برانا در بلفاست بزرگ شده است و تصور اینکه او تجربیات دوران کودکی خود را در شخصیت بادی بازتاب داده است، دور از ذهن نیست. این موضوع به فیلم درجه‌ای از اصالت می‌بخشد، حتی اگر پیچیدگی‌های سیاسی و مذهبی "درگیری‌ها" نسبتا دست نخورده باقی بماند. این در حالی است که برخلاف نحوه فیلمبرداری فیلم، این موضوع دور از یک وضعیت سیاه و سفید است. در عوض، برانا بر جزئیات روزمره زندگی شخصیت‌هایش تمرکز می‌کند: قبض مالیات پرداخت نشده، سفرهای خانوادگی به سینما. همه اینها یادآوری می‌کنند که این افراد عادی در زمان‌های فوق‌العاده‌ای زندگی می‌کردند، و برانا موفق شده است این موضوع را در یک اثر سینمایی فوق‌العاده بازگو کند.