اولین آدم

آدام در آدام اولین، پسر ۱۴ ساله‌ای است که در یک تریلر در جنگل با جیمز و مری زندگی می‌کند. آن‌ها از او مراقبت می‌کنند اما صادقانه به او می‌گویند که والدین بیولوژیکی او نیستند. آدام شکار و دام‌گیری را یاد گرفته است، اسب سواری می‌کند، با تپانچه تیراندازی می‌کند و حتی رانندگی می‌کند. وقتی این وضعیت توسط مهاجمان به خطر می‌افتد، جیمز به آدام فهرستی از سه جیکوب واترسون می‌دهد، یکی از آن‌ها پدر بیولوژیکی آدام است. آدام با انتخاب‌های اندک یا بدون انتخاب، به جاده می‌زند. اولین جیکوب زندانی است. دومین جیکوب یک کشاورز فروتن است. سومین جیکوب (لری پاین) هنرمندی است که اتفاقاً چیزی در مورد چیزی که در فهرست آدام نیست می‌داند. آن‌ها با هم به سمت مقصد آخرشان حرکت می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت اسلحه‌ای آدمِ نخست صحبت کنند. این موضوع چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ فیلم برای رسیدن به این تاثیر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آیا سیگار کشیدن در این فیلم به تصویر کشیده شده است؟ آدام آن را جذاب نشان می‌دهد؟ آیا عواقبی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آدم شخصیت فیلم چگونه با آدم کتاب مقدس مقایسه می‌شود، یعنی اولین انسان؟ به نظر شما فیلم با این مقایسه چه چیزی را می‌خواهد بگوید؟
• آدم چه منظوری دارد وقتی می‌گوید هر کسی روش زندگی خودش را دارد، اما هیچکس چیزی را با اطمینان نمی‌داند؟
• در این فیلم منظور از خانواده چیست؟

والدین باید بدانند که آدام اول یک درام بلوغ درباره پسری ۱۴ ساله (اوکس فگلی) است که به دنبال پدر بیولوژیکی خود می‌گردد. نوجوانی در طول فیلم سیگار می‌کشد و بزرگسالان هم سیگار می‌کشند. خشونت شامل اسلحه و شلیک (مردم مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرند)، زخم‌های خونی، مرگ، تهدید با اسلحه و تفنگ، نگه داشتن شخصیت‌ها با اسلحه، خرگوش‌های مرده، سگ‌های مهاجم و گفتگوهای خشن است. صحنه‌ای در یک باشگاه استریپ‌تیز اتفاق می‌افتد؛ رقص میله وجود دارد و لباس‌ها حداقل هستند، اما برهنگی وجود ندارد. شخصیتی مرد بدون پیراهن نشان داده می‌شود. زبان‌های غیرمعمول شامل استفاده از کلمات "احمق"، "لعنتی"، "جهنم" و "احمق" است. این فیلم گاهی اوقات عجیب و غریب و گاهی سطحی است، اما قطعاً صادقانه است و یک اجرای قدرتمند در آن وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این درام، با وجود اینکه اغلب سطحی و ناقص به نظر می‌رسد (و گاهی حتی آزاردهنده است)، با صداقت و صمیمیت غیرقابل انکار و بازی تأثیرگذار بازیگر اصلی، مخاطب را جذب می‌کند. «آدمِ اول» با صحنه‌ای شروع می‌شود که در آن جیمز، آدامِ بسیار جوان را به جنگل می‌برد تا با او صحبت جدی کند و برای اولین بار به او بگوید که فرزند بیولوژیکی آن‌ها نیست. زندگی آدام در جنگل به نظر می‌رسد او را برای ماجراجویی‌های خارج از دنیای خود آماده می‌کند، زیرا او بسیار کم از نحوه عملکرد زندگی واقعی می‌داند. اما اولین اقدام او در جاده، سرقت از یک فروشگاه اسلحه است، و احتمالاً فروشنده این فروشگاه، ناآگاه‌ترین فروشنده اسلحه در تاریخ است. آدام بعداً از اسلحه خود برای گرفتن سوار استفاده می‌کند، اما به زودی اسلحه فراموش می‌شود و فیلم از ما می‌خواهد که آدام را به خاطر تهدیدهای خشونت‌آمیزش ببخشیم. (در نزدیکی پایان فیلم، او اقدام شبه‌قانونی گیج‌کننده دیگری انجام می‌دهد، یک جسد را رها می‌کند و به کسی در مورد آن چیزی نمی‌گوید.)سبک داستان‌گویی فیلم به‌صورت ویگنت، نسبتاً مشخص می‌کند که کدام یک از جیکوب‌ها پدر آدام نخواهند بود، اما در پایان، صحنه‌های بسیار عجیب و در عین حال نه‌چندان بی‌اثر را به نمایش می‌گذارد، در حالی که آدام به حقیقت نهایی نزدیک می‌شود. یکی از این صحنه‌ها در یک کنوانسیون تجاری اتفاق می‌افتد، جایی که به مردان حاضر یک دقیقه فرصت داده می‌شود تا با یکدیگر صحبت کنند؛ آدام در این میان حضور دارد و از این زمان برای پیدا کردن پدرش در میان افراد حاضر استفاده می‌کند. صحنه پایانی شامل یک اجرای کارائوکه است که هم عجیب و هم شیرین و تلخ است. آدامِ اول فیلمی عجیب و غریب و پراکنده است، اما بازی تاثیرگذار و ظریف فگلی—که هم خطر و هم پشیمانی را در بر می‌گیرد—و تعاملات او با بازیگرانی همچون دوچونی و پاین، تجربه‌ای را رقم می‌زند که اندکی بیشتر از آن که ناامیدکننده باشد، تاثیرگذار و اندیشمندانه است.