یک سفر

وقتی شین (کای اباد) متوجه می‌شود که سرطان او بازگشته است، تصمیم می‌گیرد درمان را رها کند و سفری را در سراسر تاسمانی با همسرش (پائولو کونتس) و بهترین دوستشان (پاتریک گارسیا) آغاز کند. در حالی که شین مواردی را از فهرست دلخواهش انجام می‌دهد، با روش‌های مختلفی که می‌توانسته زندگی‌اش را بگذراند، کنار می‌آید و سعی می‌کند رابطه‌اش را با پدرش که از او دور شده است (جیمی سانتوس) اصلاح کند.

• شین چگونه با انتخاب نحوه برخورد با بیماری خود صداقت خود را نشان می‌دهد؟ آیا کسی حق دارد به او بگوید که کار درست یا غلط را انجام می‌دهد؟
• چگونه توپی برای اعمالش پشیمانی نشان می‌دهد؟ چه نوع نصیحتی به کسی که قبل از فکر کردن عمل می‌کند، می‌دهید؟
• شاین سعی می‌کند رابطه‌اش را با پدرش چطور ترمیم کند؟

والدین باید بدانند که فیلم «یک سفر» ملودرامی فیلیپینی است که پرسش‌های جالبی در مورد حق مردم برای مردن با عزت نفس مطرح می‌کند. شخصیت اصلی سرطان پیشرفته دارد و تصمیم می‌گیرد درمان را کنار بگذارد. مردی در صورت خود مشت می‌خورد و ما در چند صحنه شاهد درد و رنج یک شخصیت هستیم. یک زوج در رختخواب نشان داده می‌شوند؛ سینه‌های زن قابل مشاهده است. چند صحنه عاشقانه‌ی ملایم وجود دارد که در آن شخصیت‌ها یکدیگر را می‌بوسند و در آغوش می‌گیرند. در موقعیت‌های اجتماعی و مهمانی‌ها نوشیدن مشروب وجود دارد و قوی‌ترین کلمات به‌کاررفته در فیلم «فاحشه» و «لعنتی» هستند. از نظر تنوع، بازیگران و عوامل فیلم فیلیپینی هستند و علی‌رغم اینکه نقش‌های اصلی جوان و به‌طور سنتی جذاب هستند، فیلم نقش‌های مکمل مهمی را برای بازیگران مسن‌تر مانند جیمی سانتوس، که نقش آقای تی را بازی می‌کند، ارائه می‌دهد. پیام‌های مثبت فیلم شامل پایبندی به خود و ارزش‌هایتان است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

تا آنجا که به فیلم‌های احساسی مربوط می‌شود، می‌توان از فیلم جاده‌ای خلاقانه آرسی دلوس ریس بسیار بدتر بود. در فیلم «یک سفر»، فیلمساز هرگونه طعنه را حذف می‌کند و در به تصویر کشیدن هر کلیشه‌ای که در ژانر ملودرام وجود دارد، غرق می‌شود. کای اباد با بازی فوق‌العاده تأثیرگذار به عنوان شین، زنی که از درمان سرطان عودکننده خودداری می‌کند، فیلم دلوس ریس را می‌سازد که ممکن است توسط بزرگسالان بیشتر از نوجوانان بی‌قرار که به موضوعات مرگ و میراثی که از خود به جا می‌گذاریم علاقه‌ای ندارند، مورد استقبال قرار بگیرد.