لحظه‌ای از فراموشی

لحظه‌ای برای سالمندان" یک کمدی رمانتیک در مورد ویکتور مارتین (ویلیام شاتنر)، خلبان بازنشسته ناسا و افسر نیروی هوایی است که با کارولین (ژان اسمارت)، صاحب یک کافه ارگانیک در شهر ملاقات می‌کند. ویکتور به قدری به پورشه قدیمی خود علاقه دارد که در خیابان‌های پالم اسپرینگز با یک راننده جوان‌تر مسابقه می‌دهد، دستگیر می‌شود و اتومبیل او توقیف و گواهینامه رانندگی‌اش به طور موقت تعلیق می‌شود. او مجبور می‌شود پیاده‌روی کند و با اتوبوس برود، معمولاً با بهترین دوست و همکار بازنشسته‌اش سال (کریستوفر لوید)، ویکتور در نهایت در حضور کارولین گرم می‌شود. آن‌ها صحبت را آغاز می‌کنند و کارولین او را به کافه قهوه خود، کافه کوکو دعوت می‌کند. علی‌رغم تفاوت‌هایشان - او دوست دارد بنوشد، با زنانی که نصف سن او هستند، معاشرت کند و هرچه بخواهد بخورد، در حالی که کارولین یک گیاهخوار و فعال محیط زیست است که تلاش می‌کند لاک‌پشت‌ها را نجات دهد - این دو به هم نزدیک‌تر می‌شوند. اما ویکتور نسبت به رابطه نزدیک کارولین با دیگو (اسای مورالس)، یک هنرمند جذاب حدوداً پنجاه ساله، محتاط است.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که فیلم "لحظه‌ای برای سالمندان" چگونه با دیگر داستان‌های مربوط به زوج‌های سالخورده مقایسه می‌شود. آیا می‌توانید فیلم‌های دیگری را به یاد بیاورید که در آن یکی از زوجین متوجه شود که دیگری را نادیده گرفته است؟»
• «فیلم مصرف الکل و سیگار کشیدن را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا پیامدهایی در پی دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟»
• «به نظر شما مخاطب هدف این فیلم چه کسانی هستند؟ چرا؟ آیا فکر می‌کنید بینندگان جوان می‌توانند از فیلم‌هایی با شخصیت‌های مسن‌تر لذت ببرند — و بالعکس؟»

والدین باید بدانند که لحظه‌ای سرنوشت‌ساز، یک کمدی رمانتیک با مضمون جاذبه‌های متضاد است که در آن ویلیام شاتنر و ژان اسمارت در نقش دو ساکن کاملاً متفاوت پالم اسپرینگز بازی می‌کنند که در نهایت به هم علاقه‌مند می‌شوند. این فیلم همچنین داستانی است درباره اتفاقاتی که ممکن است رخ دهد وقتی فردی به خودشناسی می‌رسد (و در این مورد، با یک پورشه کلاسیک) و یاد می‌گیرد که واقعاً جامعه خود را بشناسد و ارج بنهد. انتظار می‌رود در طول دیالوگ‌ها، زبان تندی وجود داشته باشد، عمدتاً عباراتی مانند «لعنتی»، «ای خدا»، و توهین‌هایی مانند «گرینگوی پیر» و «چولو». همچنین اظهارات تلویحی در مورد «برانگیزاننده» و بدن زنان وجود دارد. این رمان شامل بوسیدن عاشقانه و صحنه‌ای عاشقانه است که شامل شوخی در مورد قرص‌های اختلال نعوظ است، اما برهنگی فراتر از شانه‌های عریان وجود ندارد. در یکی از صحنه‌ها، یک زوج ماری‌جوآنا می‌کشند، و بزرگسالان در پاب‌ها و رویدادهای مختلف نوشیدنی الکلی می‌نوشند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

شاتنر و اسمارت می‌توانند فوق‌العاده جذاب باشند، اما استعدادهایشان در این کمدی رمانتیک نه‌چندان جذاب و قابل پیش‌بینی، به‌خوبی به‌کار گرفته نشده است. این فیلم نه از نظر عاشقانه و نه از نظر کمدی، به‌اندازه‌ی کافی به‌یادماندنی نیست. اگرچه دیدن شاتنر ۹۰ ساله در نقش یک معشوق و اسمارت در نقش یک بازیگر زن در اواخر دهه‌ی ۶۰ سالگی، بسیار جالب است، اما هیچ‌کدام از این ستاره‌ها در این فیلم قابل تماشا اما معمولی، کار زیادی برای انجام ندارند و احتمالاً کل داستان فیلم را در ۱۵ دقیقه‌ی اول خواهید فهمید. شخصیت شاتنر، ویکتور مارتین، یادآور شخصیت جک نیکلسون در فیلم «شرایط مهرورزی» است، که یک فضانورد سابق و عاشق زنان جوان و اتومبیل‌های سریع است، تا زمانی که با زنی هم‌سن‌وسال خود آشنا می‌شود که می‌تواند او را به خاطر رفتارهایش سرزنش کند. اما مقایسه در همینجا به پایان می‌رسد.لحظه‌ای برای سالمندان" یک درام حماسی روابط نیست و این موضوع ایرادی ندارد. اما این فیلم فقط سرگرمی گذرا است و یادآوری می‌کند که باید فیلم‌های بهتر و عمیق‌تری با محوریت زوج‌های سالخورده وجود داشته باشد. هر دو بازیگر، لوید و مورالس، به‌طور حیرت‌انگیزی در این فیلم کم‌کاربرد بوده‌اند، و در بیشتر فیلم، منطقی به نظر نمی‌رسد که مورالس چگونه در داستان جای می‌گیرد. مورالس جوان‌تر و جذاب‌تر این فیلم است، بنابراین منطقی به نظر نمی‌رسد که او در مثلث عشقی، کمتر مورد توجه باشد... تا زمانی که معمای داستان آشکار می‌شود. کسانی که مایل به حمایت از فیلم‌های عاشقانه با شخصیت‌های مسن‌تر هستند، ممکن است بخواهند این فیلم را تماشا کنند، اما مثال‌های بسیار موثرتری در این زیرژانر وجود دارد، از جمله "عشق معمولی"، "روح‌های ما در شب" و بیشتر فیلم‌شناسی نانسی مایرز.