آشپزخانهٔ باور

برنامه تلویزیونی کانادایی آشپزخانه محکومیت، ۲۴ مجرم سابق بدون تجربه آشپزی را به چالش می‌کشد تا در عرض سه هفته، تجارت رستوران را بیاموزند و یک رستوران لوکس افتتاح کنند. این امیدواران که همه به خاطر جرایمی از سرقت بانک تا قاچاق مواد مخدر، دوران محکومیت را گذرانده‌اند، با سرآشپز مشهور مارچ توئت و همسرش/شریک تجاری‌اش، بیانا زارچ، آموزش می‌بینند تا یکی از ۱۲ نفری باشند که برای کمک به مدیریت موفق رستوران جدید این زوج انتخاب می‌شوند. هر شرکت‌کننده باید با آماده‌سازی غذا، سرویس‌دهی در میزها و رفتار حرفه‌ای، خود را اثبات کند. بعد از افتتاح رستوران جدید، آنها سه ماه فرصت دارند تا سود کسب کنند، یا اینکه همه‌چیز را از دست بدهند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش مجرمان سابق در رسانه‌ها صحبت کنند. چه ارزشی در نمایش افرادی که به خاطر جرایم جدی محکوم شده‌اند در یک برنامه واقع‌نمای تلویزیونی وجود دارد؟ سرگرمی؟ بهره‌کشی؟
• آیا فکر می‌کنید سلبریتی‌هایی که به جرمی محکوم شده‌اند، مسئولیتی در قبال استفاده از موقعیت خود در رسانه‌ها برای کمک به دیگران در تغییر زندگی‌شان دارند؟

والدین باید بدانند که این مجموعه واقع‌نما که در آن مجرمان سابق برای تصاحب رستورانی لوکس متعلق به یک سرآشپز مشهور کانادایی با هم رقابت می‌کنند، بر اهمیت دادن فرصت‌های مجدد به افراد و استفاده بهینه از این فرصت‌ها تأکید دارد. این پیام قطعاً مثبت است، اما موارد بحث‌برانگیز زیادی هم در آن وجود دارد، از جمله صحبت‌هایی در مورد سابقه‌های مجرمانه و مصرف مواد مخدر مجرمان سابق. انتظار می‌رود که زبان تند و تیزی در آن به کار رود (واژه‌هایی مثل «لعنتی» و «بی‌شعور» شنیده می‌شود و واژه «لعنتی» به‌طور مکرر استفاده می‌شود، هرچند سانسور شده است) و بحث‌های خشم‌آلودی بین بازیگران وجود دارد که گاهی به تهدید به خشونت می‌انجامد. بینندگان حساس ممکن است صحنه‌هایی از سلاخی و پوست‌کندن حیوانات برای مصرف در رستوران را کمی سخت و ناراحت‌کننده بیابند.

قسمتی مسابقه واقعیت و قسمتی آزمایش اجتماعی، آشپزخانه محکومیت به عنوان سکویی برای برجسته کردن چالش‌های بسیاری که افراد با سابقه کیفری در تلاش برای تغییر زندگی خود با آن مواجه هستند، عمل می‌کند. توت، که خودش یک مجرم سابق است، این پروژه را به عنوان راهی برای بازگرداندن به جامعه می‌بیند.اما فشارهای ساختن یک کسب‌وکار موفق، به همراه شخصیت‌های جدی و بی‌پرده ثوت و زارچ، منجر به تنش‌های فراوان و لحظات پر از الفاظ زشت می‌شود. و این واقعیت که برخی از کارآموزان قادر به تحمل فشارهای مرتبط با اداره حرفه‌ای یک رستوران نیستند، منجر به رویارویی‌های خشمگین و موقعیت‌های بالقوه خشونت‌آمیز می‌گردد. با این حال، پیام کلی برنامه در مورد دادن فرصت دوم به افراد بسیار مثبت است.