قطع کامل برق

در این مسابقه تلویزیونی، شرکت‌کنندگان در یک سری چالش شرکت می‌کنند که در آن باید با ترس‌هایشان در تاریکی مطلق روبرو شوند. جیل وایت، مجری این مسابقه، شرکت‌کنندگان را در اتاقی کاملا تاریک قرار می‌دهد و از آن‌ها می‌خواهد تا با استفاده از حس لامسه، بویایی، شنوایی و چشایی، اشیایی مثل سوسک، موش و حتی انسان را شناسایی کنند. در پایان هر دور، کسی که نتواند بیشتر اشیا را شناسایی کند، حذف می‌شود. برنده نهایی پنج هزار دلار جایزه می‌گیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد برنامه‌های مسابقه صحبت کنند. چه چیزی یک برنامه مسابقه را افراطی می‌کند؟ آیا خطراتی است که چالش‌ها برای شرکت‌کنندگان ایجاد می‌کنند؟ محیطی که در آن باید رقابت کنند؟ جوایزی که می‌توانند برنده شوند؟ آیا فکر می‌کنید واکنش‌های شرکت‌کنندگان همیشه واقعی است؟
• مردم چرا دوست دارند در این برنامه ظاهر شوند؟ آیا فقط به خاطر پول است؟ عجیب‌ترین کاری که برای پول زیادی انجام می‌دهید چیست؟

والدین باید بدانند که در برنامه کل اختلال، شرکت‌کنندگان در اتاق‌های کاملاً تاریک با استفاده از حس چشایی، بویایی، شنوایی و لامسه، چیزهایی را شناسایی می‌کنند که گاهی ترسناک هستند، مثل موش یا سوسک. این برنامه خشونت ندارد، اما شرکت‌کنندگان اغلب از ترس جیغ می‌کشند و فحش می‌دهند (که سانسور می‌شود). برخی از چالش‌ها نیاز به لمس بدن دیگران دارد. در برخی موارد زنان با بالاتنه بیکینی و مردان بدون پیراهن دیده می‌شوند. در یکی از قسمت‌ها، شرکت‌کنندگان چیزهایی را که روی شکم دیگران قرار دارد، مزه می‌کنند.

این مجموعه که از نسخه‌های بین‌المللی موفق برنامه اقتباس شده است، نشان می‌دهد که چگونه تخیلات مردم به راحتی می‌تواند به پرواز درآید وقتی که نتوانند به حس بینایی خود تکیه کنند. اما آنچه واقعاً برنامه را سرگرم‌کننده می‌کند، تماشای این است که چگونه شرکت‌کنندگان پرحرف در مواجهه با تاریکی، از ترس و دلهره فرومی‌روند.تماشای تلاش این افراد برای جمع کردن خودشان تا بتوانند در بازی شرکت کنند، لحظات خنده‌داری را رقم می‌زند. بعضی از چالش‌ها، مثل لیسیدن مواد ناشناس از ناف دیگران و نوازش اختاپوس، ممکن است کمی شما را ناراحت کند. اما اگر بتوانید با آن کنار بیایید، احتمالا خودتان را در حال خندیدن به بعضی از صحنه‌هایی که در اینجا می‌بینید، خواهید یافت.