آریانا گرانده: ببخشید، من شما را دوست دارم.

ARIANA GRANDE: EXCUSE ME, I LOVE YOU در تور ۲۰۱۹ این هنرمند به نام «تور جهانی شیرین‌کننده» ضبط شده است. بیشتر تصاویر کنسرت از لندن است، اما تصاویر پشت صحنه از کنسرت‌های دیگر، خواننده و رقصنده‌هایش را در حال آماده شدن برای رفتن روی صحنه، تمرین، صحبت با همراهان تور و آرایش و پیرایش موهایش به تصویر می‌کشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت مستند موسیقی «عذرخواهی می‌کنم، من تو را دوست دارم» با دیگر مستندهای موسیقی که دیده‌اند، صحبت کنند. این مستند چه تفاوت‌هایی با بقیه دارد؟
• دربارهٔ این خواننده از این مستند چه چیزی یاد گرفتید؟ برای یادگیری بیشتر به کجا می‌توانید مراجعه کنید؟
• آیا تا به حال در کنسرت آریانا گرانده یا کنسرت موسیقی‌دان دیگری شرکت کرده‌اید؟ تجربه‌تان چطور بود؟ آیا این مستند تجربه حضور در کنسرت را به درستی به تصویر می‌کشد؟
• در سال ۲۰۱۷، یک بمب‌گذار انتحاری ۲۲ نفر را کشت و صدها نفر را در خارج از کنسرت آریانا گرانده در منچستر انگلستان مجروح کرد. چرا فکر می‌کنید این مستند از هرگونه اشاره به این رویداد اجتناب می‌کند؟

والدین باید بدانند که فیلم کنسرت «آریانا گرانده: عذر می‌خواهم، من تو را دوست دارم» بهترین جایگزین برای حضور در کنسرت گرانده است و هزینه‌ی کمتری هم دارد. اما والدین ممکن است خواننده و ترانه‌هایش را الگوی مناسبی برای کودکان ندانند. ترانه‌های او عمدتاً در مورد روابط و روابط جنسی هستند و یکی از ترانه‌های محبوبش مصرف‌گرایی را ترویج می‌کند. لباس‌ها و حرکات رقص او و همچنین رقصنده‌های پشتیبان او، تحریک‌کننده هستند. این مستند محتوای زیادی از پشت صحنه ارائه نمی‌دهد و آنچه از گرانده در آن می‌بینیم، عمق یا بینشی از زندگی و شخصیت او را نشان نمی‌دهد. ترانه‌های او (و برخی از نظرات خارج از صحنه) شامل کلماتی مانند «فحش»، «لجن»، «کون»، «جهنم»، «لعنتی»، «آلت تناسلی»، «سگ‌ها» و موارد دیگر است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

آریانا گرانده: ببخشید، من شما را دوست دارم، از دیگر مستندهای موسیقی خوانندگان هم نسلش متمایز است، زیرا تقریباً فقط به اجراها در کنسرت می‌پردازد. صحنه‌های پشت صحنه بسیار اندک هستند و بینش کمی در مورد زندگی یا شخصیت او ارائه می‌دهند. گرانده استعدادی متنوع و ظاهراً بدون زحمت در آواز دارد، اما کنسرت‌هایش با دقت و وسواس زیادی طراحی و اجرا شده‌اند که تقریباً به اندازه موسیقی، به صحنه‌پردازی و طراحی صحنه نیز توجه شده است. او در صحنه به نظر سخاوتمندانه با نوازندگان و رقصندگان خود به اشتراک گذاشتن نورافکن را قبول می‌کند، اما صحنه‌های پشت دوربین به گفتگوهای سطحی با همراهان تور محدود می‌شود. برخی از جلوه‌های بصری اضافه شده مانند صحنه‌های آهسته گاه به گاه و تیتراژ ابتدایی که تصویر به صورت افقی و کلمات به صورت وارونه نمایش داده می‌شوند، چندان به فیلم اضافه نمی‌کنند.